خصوصیات منحصر به فرد بیت کوین و طلا

برگشت ناپذیری تراکنش‌ها: از آنجایی که هویت افراد در معاملات با بیت کوین کاملاً ناشناس است در نتیجه در صورت ثبت شدن یک تراکنش دیگر امکان بازگشت و یا تغییر در آن ممکن نیست. به دلیل وجود این ویژگی توصیه می‌شود تا در هنگام انجام این نوع معاملات بسیار دقت نموده و از صحت و درستی اطلاعات کیف پول طرف مقابل مطمئن شوید زیرا در صورت اشتباه در انجام معامله امکان برگشت یا تغییر تراکنش وجود ندارد.

طلا و سکه

ارزهای دیجیتال، ارزهایی هستند که از رمزنگاری برای انتقال در اینترنت استفاده می کنند، رمزنگاری های ارزهای دیجیتال غیرقابل هک و پیگیری هستند.

ابتدا رمزنگاری در جنگ جهانی دوم برای انتقال پیام و فرمان های نظامی مورد استفاده قرار گرفت. در عصر دیجیتال، ریاضیات و علوم کامپیوتر برای امنیت ارتباطات، اطلاعات و انتقال پول مورد استفاده قرارگرفته اند.

اولین ارز دیجیتال بیت کوین است که در سال ۲۰۰۹ ایجاد شد و اکنون پادشاه دنیای ارزهای دیجیتال است. در چند سال گذشته ارزهای دیجیتال زیادی معرفی و عرضه شده اند. در حال حاضر حدود ۹۰۰ ارز دیجیتال در بازارهای جهانی تجارت می شود.

است. بیشتر ارزهای دیجیتال برای بهره‌مند شدن از ویژگی‌های اساسی مانند غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن از بلاک چین استفاده می‌کنند.

ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال به این معنی است که هیچ نهاد، گروه یا سازمانی آن‌ها را کنترل نمی‌کند.

کریپتوکارنسی ها را می‌توان به صورت مستقیم و بدون دخالت هرگونه واسطه‌ای در اینترنت به شخص دیگری ارسال کرد. یعنی برای ارسال ارزهای دیجیتال به یکدیگر نیازی به افتتاح حساب بانکی، استفاده از خدمات بانک‌ها یا هر سازمان واسطه‌ دیگری نخواهید داشت.

ارزهای دیجیتال همانند ریال و دلار پول‌هایی هستند که با سازوکار مختلفی ایجاد و توزیع می‌شوند. فرایند خلق برخی از این پول‌ها مانند بیت کوین با ماینینگ انجام می‌شود و برای تعدادی دیگر از آن‌ها، تمامی سکه‌ها از قبل به صورت استخراج شده در شبکه قرار می‌گیرند.

ارزهای دیجیتال بر روی فناوری‌دفتر کل توزیع شده ساخته‌ شده‌اند که یکی از محصولات مهم آن، فناوری بلاک چین است. بلاک چین‌های عمومی که اکثر ارزهای دیجیتال از آن استفاده می‌کنند، قابلیت مشاهده تمامی تراکنش‌ها را چه برای افرادی که در شبکه حضور دارند و چه برای افراد خارج از شبکه فراهم می‌کند.

ارز دیجیتال چیست؟

از دید بسیاری بیت کوین اولین ارز دیجیتال حقیقی است که ایده آن سال ۲۰۰۸ در وایت‌پیپر بیت کوین منتشر و اولین سکه‌های آن در سال ۲۰۰۹ استخراج شد؛ هرچند پیش از بیت کوین نیز تلاش های زیادی برای ساخت یک ارز دیجیتال صورت گرفته بود.

ایده شکل‌گیری ارزهای دیجیتال از دو مشکل بزرگ «اعتماد به شخص ثالث» و «دوبار خرج کردن» ریشه می‌گیرد.

هنگامی که شما از بانک‌ها برای انتقال پول و نگهداری آن استفاده می‌کنید، در واقع به آن بانک اعتماد کرده‌اید. حتی اگر کلی‌تر به ماجرا نگاه کنید، اعتماد برای پیش بردن بسیاری از کارهایتان ضروری است.

مشکل دوبار خرج کردن در سیستم‌های مالی که توسط سرورهای مرکزی با بررسی موجودی‌ها حل شده بود، جلوی افراد را از خرج کردن دوباره‌ی مقدار مشخصی پول می‌گرفت. این راهکار به صورت غیرمتمرکز در بیت کوین ارائه شد و تمامی افراد با بررسی تاریخچه تراکنش‌ها می‌توانستند از تقلب کردن سایرین جلوگیری کنند.

بیت کوین به عنوان اولین پول الکترونیکی عرضه شد که توانسته بود مسئله اعتماد و دوبار خرج کردن را حل کند. دیگر نیاز نبود افراد برای انتقال و نگهداری پول به شخص، سازمان، گروه و یا بانکی اعتماد کنند.

مسئله اعتماد نیز نه تنها در انتقالات پولی، بلکه در بسیاری از امور دیگر برای انسان‌ها به یک دردسر بزرگ تبدیل شده بود. برای همین سیستم عاری از اعتمادی که بیت کوین ارائه داده بود، در سایر فعالیت‌های انسانی نیز به کار گرفته شد.

رفته رفته ارزهای دیجیتال برای حل دغدغه‌های متفاوتی به وجود آمدند. به عنوان نمونه اتریوم خود را بستری برای توسعه برنامه‌های مختلف و اجرایقراردادهای هوشمند معرفی کرد و ریپل با نگاه خوشبینانه‌ نسبت به بانک‌ها، بر روی تجدید ساختار ارتباطات بین بانکی و ارائه سیستم پرداختی پرسرعت و کم‌هزینه متمرکز شد.

امروزه توکن‌های بسیاری بر روی بستر ارزهای دیجیتالی مانند اتریوم، ایاس و ترون ساخته شده‌اند که از قدرت بلاک چین‌های اصلی برای اجرای تراکنش‌هایشان بهره می‌گیرند.

ارزهای دیجیتال چگونه کار میکنند؟

ارزهای دیجیتال برای اجرای تراکنش‌های خود، مدل‌های مختلفی را به کار می‌گیرند. به عنوان نمونه بیت کوین از مدل اثبات کار استفاده می‌کند که طی آن استخراج‌کنندگان یا ماینرها تراکنش‌ها را تایید می‌کنند.

این مدل‌های مختلف در بلاک چین‌ها که با نام «الگوریتم‌های اجماع» یا سازوکارهای توافق جمعی شناخته می‌شود، نحوه به اتفاق نظر رسیدن مشارکت‌کنندگان شبکه را در مورد تایید کردن یا نکردن یک تراکنش در شبکه تعیین می‌کنند.

تراکنش‌ ارزهای دیجیتال به صورت همتا به همتا (P2P) عمل می‌کند و براساس مدل استفاده شده، نیاز به واسطه‌ها را از بین می‌برند.

مسئولیت نظارت بر شبکه ارزهای دیجیتال و تامین امنیت آن توسط نودها تامین می‌شود. نودها در شبکه‌های مختلف به روش‌های مختلفی انتخاب می‌شوند. برای مثال در بیت کوین، استخراج‌کنندگان یا ماینرها هستند که این مسئولیت را بر عهده دارند، در ایاس و ترون درباره انتخاب خصوصیات منحصر به فرد بیت کوین و طلا این نودها رای‌گیری می‌شود و در شبکه‌های اثبات سهام، هر کسی که بخشی از سکه‌هایش را در شبکه به صورت سهام قفل کرده باشد، می‌تواند در مورد تراکنش‌ها تصمیم‌گیری کند.

ارز های دیجیتال چه تفاوتی با پول های معمولی دارند؟

برخی ویژگی‌های منحصر به فرد سبب ایجاد تمایز بین ارزهای دیجیتال و پول‌های معمولی شده است. البته تمام این ویژگی‌ها در همه ارزهای دیجیتال وجود ندارد و می‌توان استثنائاتی را نیز مشاهده کرد.

اولین ویژگی ارزهای دیجیتال غیرقابل برگشت بودن تراکنش‌هاست. اگر انتقال ارز دیجیتالی را انجام دهید و تراکنش شما تایید شود، دیگر نمی‌توانید آن را برگردانید و این کار تنها در صورتی امکان‌پذیر خواهد بود که گیرنده مایل به انجام این کار باشد. اما این شیوه در بانک‌ها متفاوت است. اگر شما به اشتباه پولی را به حساب شخصی دیگر انتقال داده باشید، در نهایت با پیگیری قضایی می‌توانید آن را پس بگیرید. اما اگر بیت کوین یا ارز دیجیتال دیگری را اشتباها به آدرس دیگری بفرستید، باید بیخیال آن شوید!

دومین ویژگی منحصربفرد ارزهای دیجیتال ناشناس بودن یا نیمه ناشناس بودن آن‌هاست. آدرس کیف پول‌ها که همان نقش شماره کارت یا شماره حساب را در حساب‌های بانکی دارند، شامل اطلاعات هویتی شما نمی‌شوند. این آدرس‌ها که از رشته عبارات حروف و اعداد تشکیل شده‌اند را تنها با بررسی تاریخچه تراکنش‌ها و تحلیل‌های عمیق می‌توان به هویت افراد پیوند زد. البته برخی ارزهای دیجیتال پیگیرگریز و حریم خصوصی محور مانند مونرو، زی‌کش و گرین طوری طراحی‌ شده‌اند که شناسایی هویت را خیلی سخت و تقریبا غیرممکن می‌کنند.

سومین ویژگی ارزهای دیجیتال جهانی یا فرامرزی بودن آن‌هاست. ارسال پول به نقاط مختلف دنیا ممکن است با سیستم‌های فعلی تا چندین روز طول بکشد ولی ارزهای دیجیتال این کار را در عرض چند دقیقه می‌توانند انجام دهند. ارزهای دیجیتال محدودیت مرزی نمی‌شناسند و آن‌ها را می‌توان از هر نقطه‌ای در دنیا به نقطه دیگر فرستاد.

چهارمین ویژگی امنیت ارزهای دیجیتال است. این امنیت در مبادلات درون شبکه‌ای توسط قدرت هش به اشتراک گذاشته شده توسط افراد (در سیستم‌های اثبات کار) تامین می‌شود. از طرفی سیستم رمزنگاری کلید عمومی و کلید خصوصی این امکان را به اشخاص می‌دهد که خودشان کنترل پول‌های دیجیتالشان را بر عهده بگیرند و شخص دیگری نتواند به آن‌ها دسترسی پیدا کند.

پنجمین ویژگی که ارزهای دیجیتال را نسبت به پول‌‌های معمولی متمایز کرده، انحصاری نبودن آن‌هاست. افراد برای اینکه بتوانند از شبکه‌های ارز دیجیتال مختلفی مانند بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و غیره استفاده کنند، نیازی نیست از شخص یا گروه و سازمانی اجازه بگیرند. آن‌ها می‌توانند کل تاریخچه تراکنش‌ها را دانلود کرده و خودشان بدون نیاز به کسب اجازه اقدام به ارسال یا دریافت ارز دیجیتال کنند.

انواع ارز دیجیتال

ارزهای دیجیتال به جز بیت کوین را می‌توان به دو دسته آلت کوین‌ها و توکن‌ها تقسیم کرد. آلت کوین‌ها یا همان کوین‌ها هر کدام بلاک چین مخصوص خودشان را دارند. بخشی از کوین‌ها از کدهای اولیه بیت کوین ساخته شده‌اند و یا به اصطلاح فورکی از بیت کوین هستند. این‌ها با اعمال اصلاحات جزئی در متغیرهایی مانند تعداد سکه‌ها، الگوریتم استخراج، زمان ایجاد بلاک‌ها و غیره از بیت کوین به وجود آمده‌اند.

برخی کوین‌های دیگر مانند اتریوم، ریپل و ویوز شبکه خود را بدون استفاده از کدهای بیت کوین ساخته‌اند. این بلاک چین‌ها اغلب برای کاربردهای بیشتری به جز پول دیجیتال ایجاد شده‌اند.

توکن‌ها دسته دیگری از ارزهای دیجیتال هستند که بر بستر یک پلتفرم مانند اتریوم یا ویوز و ایاس ساخته می‌شوند. آن‌ها بلاک چین جداگانه‌ای ندارند و برای اجرای تراکنش‌های خود از قدرت بلاک چین اصلی کمک می‌گیرند.

توکن‌ها طی عرضه اولیه سکه یا همان ICOها در ازای تامین سرمایه جمعی به سرمایه‌گذاران اعطا می‌شوند. توکن‌ها کاربردهای مخصوص خودشان را دارند و نمی‌توان آن‌ها را به چشم یک ارز دید. خود توکن‌ها نیز به دو دسته توکن های اوراق بهادارو توکن‌های کاربردی تقسیم می‌شوند.

ارز های دیجیتال مشهور

در حال حاضر بیش از ۲,۲۰۰ ارز دیجیتال در بازار وجود دارد که بیشتر آن‌ها پروژه‌های مرده یا رهاشده هستند. در طول تاریخ ۱۰ ساله ارزهای دیجیتال، برخی از آن‌ها از همان ابتدای ورود به بازار جایگاه خود را در رده‌های بالای جدول ارزشمندترین‌ها حفظ کرده‌اند.

بیت کوین

بیت کوین مشهورترین و قدیمی‌ترین ارز دیجیتال است که همیشه در کانون توجهات قرار داشته است. از زمان ساخت این ارز دیجیتال توسط ساتوشی ناکاموتو بیش از ۱۰ سال می‌گذرد و از آن زمان تاکنون جایگاه نخست را بین ارزهای دیجیتال از دست نداده است.

اتریوم

ایده اتریوم در سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین مطرح شد. عرضه اولیه سکه آن در سال ۲۰۱۴ به وقوع پیوست و شبکه آن در جولای ۲۰۱۵ راه‌اندازی شد. اتریوم از همان ابتدا با ایده‌های نوآورانه ظاهر شد. ارز دیجیتال این پلتفرم اتر (ether) نام دارد و از اتریوم برای ساخت توکن‌ می‌توان استفاده کرد.

ریپل پلتفرم متن‌بازی است که برای انجام تراکنش‌های ارزان و سریع طراحی شده است. این سیستم پرداختی در سال ۲۰۱۲ عرضه شد و از پول‌های رایج در شبکه خود پشتیبانی می‌کند. ریپل بر روی همکاری با بانک‌ها و توسعه سیستم پرداختی خود تمرکز کرده و کوین آن اکس‌آرپی (XRP) نام دارد.

لایت کوین

لایت کوین با هدف پرداخت‌های سریعتر، با اعمال تغییراتی بر روی کدهای بیت کوین توسط چارلی لی ساخته شد. این ارز دیجیتال با نام نقره دیجیتال شناخته می‌شود و یکی از قدیمی‌ترین آلت کوین‌هاست.

بیت کوین کش

یکی از فورک‌های معروف بیت کوین که با اعمال تغییر بر روی اندازه بلاک‌ها در سال ۲۰۱۷ به وجود آمد. بیت کوین کش در سال ۲۰۱۸ به دو زنجیره ABC و SV تقسیم شد، به طوریکه زنجیره ABC با نام بیت کوین کش به فعالیت خود ادامه داد.

دلیل محبوبیت ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال به دلیل بازار پرنوسان‌شان، فناوری که در آن‌ها به کار رفته و همچنین ایده‌های آزادی‌خواهانه‌ای که دارند، به سرعت بین مردم به محبوبیت بالایی دست یافتند.

بازار ارزهای دیجیتال به دلیل نوپایی آن‌ها، نوسانات زیادی دارد و ممکن است در یک روز قیمت یکی از آن‌ها تا چندصد درصد رشد کرده و یا چند ده درصد ریزش کند.

فناوری به کار رفته در ارزهای دیجیتال با به کارگیری علم رمزنگاری که پایه آن ریاضیات است، امکان تقلب را از افراد می‌گیرد و سیستم‌های پرداختی را در جهت راستگویی تشویق می‌کند.

علاوه‌ بر این، جنبه آزادی‌خواهانه و کنار گذاشتن واسطه‌ها باعث شده تا افرادی که نسبت به سیستم‌های مالی سنتی بدبین بودند نیز به سمت ارزهای دیجیتال متمایل شوند.

تعداد کاربران بیت کوین برابر است با تعداد کل کاربران اینترنت در سال ۱۹۹۵

بسیاری از افراد ظهور بیت کوین و رمزارزها را با ظهور اینترنت و گسترش آن در دهه ۹۰ میلادی مقایسه می ‌کنند و این دو حوزه از فناوری را دو اتفاق تاریخی مشابه می ‌پندارند. به نقل از یو تودی ، تحقیق جالبی انجام شده که نشان می ‌دهد تعداد افرادی که از بیت کوین استفاده می‌ کنند برابر با تعداد افرادی است که در سال ۱۹۹۵ از اینترنت استفاده می‌ کردند. از این رو معتقدند که bitcoin و حوزه رمزارزها در مسیر رشد و توسعه قرار دارند.

تشابه شرایط کنونی بیت کوین و اینترنت در سال ۱۹۹۵‌

درصد جمعیت افرادی که در جهان از بیت کوین استفاده می ‌کنند معادل سطح استفاده از اینترنت در سال ۱۹۹۵ است. داده‌ ها نشان می‌ دهد در حالی که کل بازار رمزارزها نوظهور و جدید بوده و هنوز در مراحل اولیه بلوغ خود به سر می‌ برد، با این حال رشد نسبتا بالایی داشته است.

Dan Held یکی از تحلیلگران بازار رمزارزها در این‌ باره گفت:

نسبت افرادی که در سال ۱۹۹۵ از اینترنت استفاده می ‌کردند معادل ۰.۵ درصد جمعیت جهان بوده است. در سال ۲۰۲۰ تقریبا ۶۰ درصد از مردم جهان از اینترنت استفاده می ‌کنند. درصد افرادی که در سال ۲۰۲۰ از بیت کوین استفاده می‌ کنند برابر ۰.۵ درصد جمعیت جهان است. به نظر شما زمانی که ۶۰ درصد مردم جهان از بیت کوین استفاده کنند، قیمت آن چقدر خواهد بود؟

براساس اطلاعات منتشر شده توسط Blockchain.com، تعداد آدرس‌ های منحصر به فرد بیت کوین به ۶۸۷,۰۰۰ آدرس کیف پول رسیده است.

همانطور که در تصویر بالا مشخص است، تعداد آدرس ‌های منحصربه فرد بیت کوین پس از سال ۲۰۱۸ و ریزش شدید قیمت، مدام در حال افزایش است.

چشم ‌انداز بلند مدت اولین رمزارز جهان چگونه است؟

در حال حاضر بیت کوین به عنوان یک دارایی “ذخیره ارزش” و ابزاری برای حفظ سرمایه و محافظت از کاهش ارزش آن در اثر تورم، شناخته می ‌شود. بسیاری از سرمایه‌گذاران بزرگ، شرکت‌های سرمایه‌گذاری، میلیاردها و موسسات مالی اقدام به نگهداری بیتکوین به عنوان وسیله ‌ای برای حفظ ارزش دارایی ‌های خود می‌ کنند. شرکت MicroStrategy یکی از شرکت ‌های مطرح در حوزه تحلیل مالی در کشور امریکاست. این شرکت نزدیک به ۴۲۵ میلیون دلار از سرمایه خود را به عنوان ذخیره شرکت، صرف خرید BTC کرده‌ است.

اگر بیتکوین در ذهن سرمایه ‌گذاران به عنوان یک دارایی ذخیره ارزش تلقی شود، می‌ توان آن را در دسته دارایی ‌های ذخیره ارزش مانند طلا قرار داد. از این رو می ‌توان ارزش کل بازار اولین رمزارز را با طلا مقایسه کرد. در حال حاضر ارزش کل بازار BTC تقریبا ۲۰۰ میلیارد دلار است این درحالی است که ارزش بازار طلا معادل ۹ هزار میلیارد دلار است. احتمالا بیت کوین در دراز مدت به عنوان یک دارایی ذخیره ارزش برای همه جهان شناخته شود. چندی پیش استراتژیست موسسه مالی جی ‌پی مورگان اظهار داشت که بازگشت قیمت بیتکوین پس از ریزش قیمت در ماه مارس ( ریزش قیمت بیت کوین تا ۳,۰۰۰ دلار) نشان‌ دهنده قدرت بالای این رمزارز است. از ماه مارس تا ماه آکوست، یعنی در عرض ۵ ماه، قیمت bitcoin از ۳,۵۹۶ دلار به ۱۲,۵۰۰ دلار رسید.

بیت کوین جایگاه طلا را تصاحب خواهد کرد

برادران وینکلوس دو میلیاردر و بیت کوینر بزرگ معتقدند که بیت کوین در ابتدای مسیر توسعه و پیشرفت خود قرار دارد و بسیار مشابه اینترنت در ۱۹۹۰ میلادی است. این دو برادر معتقدند که این ارز دیجیتال سرانجام جایگزین طلا خواهد شد. این دو که موسس طرافی Gemini نیز هستند گفتند:

ما معتقدیم که بیت کوین سرانجام جایگاه طلا را تصاحب خواهد کرد و احتمال می ‌دهیم یه دهه دیگر شاهد این اتفاق خواهیم بود. حوزه‌ های مبتنی بر فناوری به صورت تصاعدی رشد می‌ کنند؛ نرم ‌افزارها جهان را می ‌بلعند و طلا از این طوفان ایجاد شده در امان نخواهد بود.

بهبود و اصلاح زیرساخت‌ های استفاده از بیت کوین باید در کوتاه ‌مدت انجام شود. برای برطرف کردن موانع ورود به این حوزه باید نقدینگی بیشتر، پلتفرم‌ های معاملاتی، سرویس‌ های غیرمتمرکز و ابزارهای سرمایه‌ گذاری مخصوصا برای شرکت‌ های حقوقی، افزایش یابد.

تفاوت توکن و ارز دیجیتال

ارز
کریپتو کوین شکلی از ارز دیجیتال است که اغلب بومی بلاک چین آن است. ارزش را ذخیره می کند و به عنوان یک وسیله مبادله عمل می کند
ارز ها را می توان از طریق اثبات کار (PoW) استخراج کرد یا از طریق اثبات سهام (PoS) به دست آورد.
به عنوان مثال می توان به بیت کوین (BTC)، اتر (ETH) و کاردانو (ADA) اشاره کرد.

توکن ها
یک توکن رمزنگاری برای یک پروژه غیرمتمرکز بر روی یک بلاک چین (معمولا اتریوم، محبوب ترین بلاک چین برای پروژه های غیرمتمرکز برای ساخت) ساخته شده است.
یک توکن یک دارایی را نشان می دهد یا ویژگی های خاص پلتفرم را به دارندگان ارائه می دهد
توکن ها عملکردهایی از جمله ابزار، امنیت و حاکمیت را ارائه می دهند
به عنوان مثال می توان به Cronos (CRO)، بسیار، بسیار ساده مالی (VVS) و Uniswap (UNI) اشاره کرد.

توکن در مقابل ارز: تفاوت چیست؟
در حالی که بسیاری از مردم از عبارات «کریپتو کوین»، «توکن رمزنگاری» و «ارز رمزنگاری» به جای یکدیگر استفاده می‌کنند، اما آنها یکسان نیستند. اگرچه ارز ها و توکن ها از فناوری دفتر کل توزیع شده (که به عنوان فناوری بلاک چین نیز شناخته می شود) استفاده می کنند، تفاوت های قابل توجهی بین یک ارز و یک توکن وجود دارد.

TLDR این است: ارزهای رمزنگاری شکلی از ارز دیجیتال هستند که اغلب بومی یک بلاک چین هستند و هدف اصلی آن ذخیره‌سازی ارزش و کار به‌عنوان وسیله مبادله است.

توکن‌های رمزنگاری دارایی‌های دیجیتالی هستند که بر روی یک بلاک چین موجود (با استفاده از قراردادهای هوشمند) ساخته شده‌اند و می‌توانند عملکردهای متنوعی را انجام دهند، از نمایش یک شی فیزیکی گرفته تا دسترسی به خدمات و ویژگی‌های پلتفرم خاص.

کریپتو کوین چیست؟
ارز های کریپتو بومی بلاک چین خود هستند. ارز بلاک چین بیت کوین BTC است. بلاک چین اتریوم دارای اتریوم است. و بلاک چین لایت کوین از LTC استفاده می کند. این ارز های کریپتو در درجه اول برای ذخیره ارزش و کار به عنوان یک وسیله مبادله، مشابه ارزهای سنتی طراحی شده اند. به همین دلیل است که به کریپتو کوین ها به عنوان ارزهای دیجیتال نیز گفته می شود.

یکی از چیزهای منحصر به فرد دیگر در مورد ارز ها نحوه به وجود آمدن آنها است. به طور کلی، ارز های کریپتو یا با استفاده از مکانیزم اجماع اثبات کار (PoW) استخراج می شوند یا از طریق مکانیسم اثبات سهام (PoS) به دست می آیند.

ارز ها برای چه مواردی استفاده می شوند؟
هنگامی که بیت کوین ایجاد شد، به عنوان جایگزینی برای ارزهای سنتی فیات تصور می شد.

همراه با سایر ارز رمزنگاری، به گونه‌ای طراحی شده است که مانند پول کاغذی و ارز فلزی کار کند، به این معنی که می‌توان از آن برای بسیاری از چیزهایی که معمولاً با دلار آمریکا یا یورو استفاده می‌شود، از جمله:

ذخیره ارزش
مبادله با ارزهای دیگر
پرداخت هزینه کالا و خدمات
انتقال به دیگران
علاوه بر این کاربردهای سنتی، برخی از ارز های رمزنگاری نیز می توانند از فناوری قراردادهای هوشمند برای ارائه ویژگی های اضافی بهره ببرند. به عنوان مثال، DASH یک آلتکوین است که به عنوان یک ارز دیجیتال عمل می کند، اما همچنین به دارندگان این امکان را می دهد که در یک سازمان مستقل غیرمتمرکز (DAO) رای دهند.

ارز های دیجیتال محبوب
بیت کوین (BTC) در اوایل سال 2009 توسط “ساتوشی ناکاموتو” مرموز راه اندازی شد، بیت کوین اولین و شناخته شده ترین ارز رمزنگاری در جهان است. شروع اولیه آن به آن اجازه داد تا به با ارزش ترین ارز دیجیتال تبدیل شود
اتر (ETH) یکی از محبوب ترین ارز های رمزنگاری در اطراف است و چیزی فراتر از یک ارز دیجیتال است. به لطف ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند، اتریوم به خانه هزاران پروژه بلاک چین و NFT تبدیل شده است. از برخی جهات، ستون فقرات انقلاب بلاک چین است
Cardano (ADA) یک پلتفرم بلاک چین منبع باز و غیرمتمرکز است که یکی از اولین پلتفرم هایی بود که بر اساس اجماع PoS اجرا شد و به عنوان یک ارز دیجیتال سبز شناخته شد. Cardano در سال 2015 توسط چارلز هاسکینسون، یکی از بنیانگذاران اتریوم تأسیس شد و تراکنش های همتا به همتا (P2P) را با ارز ADA خود تسهیل می کند.
توکن ها چیست؟
مانند ارز های کریپتو، توکن های رمزنگاری با استفاده از فناوری بلاک چین طراحی می شوند. با این حال، توکن های رمزنگاری بومی یک بلاک چین نیستند. در عوض، آنها بر روی آن ساخته شده‌اند و اغلب از قراردادهای هوشمند برای تحقق اهداف مختلف استفاده می‌کنند.

در حالی که ارزهای دیجیتال از ارزهای سنتی تقلید می‌کنند، توکن‌های کریپتو بیشتر شبیه دارایی‌ها یا حتی اسناد هستند. یک توکن رمزنگاری می‌تواند سهمی از مالکیت یک DAO، یک محصول دیجیتال یا NFT یا حتی یک شی فیزیکی را نشان دهد. توکن های رمزنگاری را می توان مانند ارز خرید، فروخت و معامله کرد، اما از آنها به عنوان وسیله مبادله استفاده نمی شود.

برای استفاده از یک مثال در دنیای واقعی، توکن های رمزنگاری بیشتر شبیه کوپن یا کوپن هستند، در حالی که ارز های کریپتو مانند دلار و سنت هستند.

انواع مختلفی از توکن های رمزنگاری وجود دارد:

برخی از توکن های حاکمیتی به دارندگان حق رای در یک DAO ارائه می دهند.

توکن‌های Utility ممکن است دسترسی به خدمات یا محصولات خاصی را که توسط صادرکننده توکن توسعه داده شده است، فراهم کنند.

توکن‌های امنیتی مانند اوراق بهادار سنتی عمل می‌کنند و حتی بسیاری از سازمان‌های دولتی با آنها یکسان برخورد می‌کنند.

توکن ها برای چه مواردی استفاده می شوند؟
بیشتر توکن های رمزنگاری شده برای استفاده در یک پروژه بلاک چین یا dapp طراحی شده اند. برخلاف ارز های رمزنگاری، توکن ها استخراج نمی شوند. آنها توسط توسعه دهنده پروژه ایجاد و توزیع می شوند. هنگامی که توکن ها در دست خریداران قرار می گیرند، می توان از آنها به روش های بی شماری استفاده کرد.

رمزارزهای محبوب
Filecoin (FIL) و Arweave (AR) به کاربران این امکان را می دهند که توکن های ابزار خود را برای این امتیاز خرج کنند.

بیت کوین چیست؟ + آموزش و استخراج بیت کوین رایگان

بیت کوین (bitcoin) نوعی ارز دیجیتال است که می‌توان با آن خرید و سرمایه گذاری کرد، به تازگی مزرعه بیت کوین، رمز ارز، آموزش، قیمت و استخراج بیت کوین مورد توجه بسیاری از افراد قرار گرفته است.

به گزارش ایمنا بیت کوین ارز دیجیتال و رمزگذاری شده‌ای است که در سال ۲۰۰۸ توسط فرد و یا گروهی از افراد ناشناس اختراع شد و یک سال بعد در سال ۲۰۰۹ به جهانیان معرفی شد.

بیت کوین چیست؟

بیت کوین ( bitcoin)، یکی از انواع کریپتو کارنسیها ( cryptocurrency ) یا همان ارزهای دیجیتال بوده که به صورت غیر متمرکز در بستر شبکه بلاک چین فعالیت می‌کند. ای ن ارز با محاسبات بسیار پیچیده ریاضی به صورت رمزهای دیجیتالی به دست می‌آید و همین امر باعث شده تا ارزش پولی داشته باشد. برای استخراج ای ن رمز ارزها از دستگاه‌های ویژه ای استفاده می‌شود که از مصرف برق بسیار بالایی برخوردار بوده و از این روی خیلی از کشورها تولید آنها را به صرفه نمی‌دانند.

از بین رمز ارزهای موجود بیت کوین اولین و در واقع شناخته شده ترین آنها است که نخستین بار در سال ۲۰۰۸ و پس از بحران به وجود آمده در آن سال توسط فرد یا گروهی به نام ساتوشی ناکاموتو با هدف ذخیره و انتقال امن پول به دنیا معرفی شد، لازم به ذکر است که هویت ساتوشی ناکاموتو هنوز هم نامشخص است.

از جمله ویژگی‌هایی که سبب محبوبیت بیت کوین ( bitcoin) شده این است که تمام ویژگی‌های پول‌های واقعی مانند قابلیت خرید کردن ، سرمایه گذاری ، انتقال ارزش و … را دارد اما با این تفاوت که به دلیل غیر متمرکز بودن آن تحت نظارت هیچ دولت یا سازمان خاصی نبوده و در نتیجه تمامی واسطه‌ها در انجام معاملات با این رمز ارز از بین رفته‌اند، از سوی دیگر با توجه به استفاده از فرآیندهای ریاضی بسیار پیچیده در استخراج این ارزهای دیجیتالی بسیار امن تر از پول‌های رایج عمل کرده و از درجه امنیت به مراتب بالاتری برخوردار می‌باشند.

قیمت بیت کوین

قیمت بیت کوین با نوسانات خود بسیاری را مجذوب می‌کند. این نوسانات می‌توانند سرمایه‌گذاران را پولدار کند یا برعکس یک شبه دار و ندارشان به باد بدهد. ولی در کل خرید بیت کوین یک سرمایه گذاری مناسب بلند مدت است.

مزایای بیت کوین

همانطور که در مطالب قبل ذکر شد بیت کوین ( bitcoin) و همچنین همه ارزهای دیجیتال موجود دارای ویژگی‌های منحصر به فردی می‌باشند که سبب برتری این واحدهای پولی نسبت به پول‌های واقعی رایج شده است که از جمله این ویژگی‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :

غیر متمرکز بودن: غیر متمرکز بودن به این معنا است که تحت نظارت هیچ سازمان یا دولتی نبوده و برای انجام معاملات به وسیله بیت کوین یا دیگر ارزهای دیجیتال نیازی به وجود واسطه و یا نفر سوم برای تأیید معامله نیست.

آسان بودن روند معامله: به دلیل نبود نهاد نظارتی، نداشتن قوانین سخت و پیچیده برای انجام معامله، شفافیت کامل بازار و اطلاعات آن و همچنین عدم مالکیت هیچ دولتی بر روی این بازار انجام معاملات به وسیله بیت کوین یا سایر واحدهای ارز دیجیتالی بسیار ساده‌تر از بازارهای واقعی است.

امنیت بالا: بیت کوین در واقع معادل فیزیکی نداشته و تنها از رمزهای دیجیتالی ساخته شده است که افراد با ارائه این رمزها می‌توانند به انجام فعالیت‌های خود در بازار دیجیتال بپردازند، استخراج این رمزها بسیار پیچیده و سخت است و دسترسی به کدهای آن ممکن نیست در نتیجه امکان تقلب و یا انجام معاملات تکراری در بازار ارز دیجیتال تقریباً غیر ممکن است.

ناشناس بودن هویت افراد: یکی از ویژگی‌های ویژه بیت کوین ناشناس بودن هویت دو طرف معامله برای یکدیگر است که این ویژگی سبب می‌شود تا پیگیری افراد انجام دهنده این معاملات تقریباً غیر ممکن شود.

حمل و جا به جایی آسان: به این دلیل که بیت کوین نوعی ارز دیجیتالی است و وجود فیزیکی ندارد حمل و جا به جایی آن بسیار ساده‌تر از پول‌های رایج در دنیای واقعی است.

عدم دریافت مالیات: از آنجا که بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتالی در حال حاضر توسط هیچ کشوری به طور کامل به رسمیت شناخته نشده‌اند و دولت‌ها هنوز نمی‌دانند که چگونه باید با این ارزها برخورد کنند در نتیجه این امر فعالیت در این بازار هم اکنون مشمول مالیات نشده و مکان بسیار خوبی برای انجام معاملات بزرگ است.

برگشت ناپذیری تراکنش‌ها: از آنجایی که هویت افراد در معاملات با بیت کوین کاملاً ناشناس است در نتیجه در صورت ثبت شدن یک تراکنش دیگر امکان بازگشت و یا تغییر در آن ممکن نیست. به دلیل وجود این ویژگی توصیه می‌شود تا در هنگام انجام این نوع معاملات بسیار دقت نموده و از صحت و درستی اطلاعات کیف پول طرف مقابل مطمئن شوید زیرا در صورت اشتباه در انجام معامله امکان برگشت یا تغییر تراکنش وجود ندارد.

هدف از استخراج بیت کوین چیست؟

البته برای اینکه با بررسی اعتبار تراکنش‌ها بتوانید بیت کوین دریافت کنید باید دو شرط را داشته باشید که یکی از آن‌ها نتیجه تلاش شما و دیگری نتیجه شانس است. به این منظور باید اعتبار ۱ مگابایت از تراکنش‌های بیت کوین را تأیید کنید و این بخش آسان کار است. اما بخش دوم که به شانس مربوط است این است که باید نخستین ماینری باشید که پاسخ صحیح یک مسئله عددی را به دست می‌آورید. این فرایند به نام «اثبات انجام کار» (Proof of Work) شناخته می‌شود.

برای حل این مسئله عددی که اشاره کردیم، نیاز به دانستن ریاضیات یا محاسبات پیچیده نیست. شاید شنیده باشید که ماینرها مسائل پیچیده ریاضی را حل می‌کنند، اما این مسئله به طرز دقیقی واقعیت را بیان نمی‌کند. ماینرها در عمل تلاش می‌کنند تا نخستین افرادی باشند که به یک عدد هگزادسیمال ۶۴ رقمی که «هش» (Hash) نام دارد، دست پیدا کنند. این کار در واقع بیشتر شامل فرایند حدس زدن است.

خبر بد این است که این محاسبه نیاز به یک فرایند طولانی حدس زدن دارد که تعداد کل حدس‌ها در حد تریلیون‌ها است و کار بسیار دشواری محسوب می‌شود. برای اینکه بتوانید یک مسئله را به عنوان اولین نفر حل کنید، باید از توان محاسباتی زیادی استفاده کنید. برای ماین کردن به روش موفق باید یک «نرخ هش» (Hash Rate) در حد مگاهش بر ثانیه (MH/s)، گیگاهش بر ثانیه (GH/s) یا تراهش بر ثانیه (TH/s) داشته باشید؛ این اعداد حجم بالایی از هش محسوب می‌شوند.

ماینر بیت کوین چیست؟

استخراج بیت کوین یا همان ماینینگ بیت کوین، یک فعالیت داوطلبانه است که در آن افراد داوطلب به نام استخراج‌کننده (ماینر)، قدرت پردازش دستگاه‌های استخراج خود را در اختیار شبکه قرار می‌دهند تا تراکنش‌های شبکه تأیید شود.خصوصیات منحصر به فرد بیت کوین و طلا

نحوه استخراج بیت کوین

ماینرها کار استخراج بیت کوین را محض رضای خدا انجام نمی‌دهند، بلکه برای آن پاداش می‌گیرند و این پاداش همان بیت کوین است. به عبارت دیگر زمانی که شما برای دوست خود بیت کوین ارسال می‌کنید، ماینر با فعالیت خود به تأیید شدن تراکنش‌های شما کمک می‌کند و شبکه به آن پاداش می‌دهد.

پس در ماینینگ سه کار اصلی انجام می‌شود که عبارت‌اند از تأیید تراکنش‌های بیت کوین، حفظ امنیت شبکه‌ی بیت کوین، تولید واحدهای جدید بیت کوین به صورت غیرمتمرکز

توضیحی که دادیم به زبان ساده بود تا شما بتوانید راحت‌تر ماینینگ را درک کنید.

• بخوانید:استخراج بیت کوین + آموزش ماینینگ، ماینر، درآمد ماینرها و قیمت بیت کوین

استخراج بیت کوین از نظر فنی

شاید زمانی که اصطلاح «استخراج بیت کوین» را می‌شنوید، در ذهن خود سکه‌هایی را مجسم کنید که از دل زمین بیرون کشانده می‌شوند؛ اما بیت کوین که فیزیکی نیست؛ پس چرا آن را استخراج یا ماینینگ می‌نامیم؟

چون استخراج بیت کوین که با دستگاه ماینر انجام می‌شود از نظر فلسفی بی‌شباهت به استخراج طلا نیست؛ به این صورت که بیت کوین‌ها در طراحیِ کد و پروتکل بیت کوین وجود دارند (مثل طلا که در معادن وجود دارد) اما هنوز قابل دسترسی نیستند (مثل طلاهایی که هنوز از معادن بیرون کشیده نشده‌اند)؛ بر اساس پروتکل یا همان قوانین بیت کوین، فقط تعداد ۲۱ میلیون واحد از آن وجود خواهد داشت. مثل طلا که کمیاب و محدود است.

نام علمی‌تر ماینینگ، اثبات کار (Proof Of Work) است؛ در واقع فرایند استخراج از الگوریتمی به نام اثبات کار سرچشمه گرفته است که فردی به نام آدام بک (Adam Back) اولین بار در سیستم ضد اسپم خود از آن استفاده کرد که هش‌کش (HashCash) نام داشت.

در اوایل دهه ۱۹۹۰، حملات اسپم به سیستم‌های کامپیوتری رواج داشت. حملات اسپم به معنای ارسال پیام‌ها و درخواست‌های بیهوده به سیستم برای کند کردن آن است. آدام بک برای جلوگیری از ارسال شدن پیام‌های بیهوده از طرف اسپمرها، در اختراع خود این الزام را ایجاد کرد که کاربران برای ارسال پیام باید با کامپیوتر خود یک سری محاسبات ریاضی انجام می‌دادند که نیازمند به مصرف پردازنده (CPU) بود. با این کار اگر کسی می‌خواست پیام‌های هرزنامه به سیستم ارسال کند، مجبور می‌شد تا مقدار زیادی قدرت پردازش از خود داشته باشد که مستلزم مصرف کردن برق است.

در واقع اثبات کار به این معنی است که استخراج‌کنندگان بیت کوین یا ماینرها کاری انجام می‌دهند که به وسیله آن می‌توانند به بیت کوین دست پیدا کنند. ماینرها با تولید بلاک‌هایی از تراکنش‌های معتبر و اتصال آن‌ها به بلاکچین پاداش دریافت می‌کنند.

نود بیت کوین چیست؟ ( NOD)

قبل از هر چیز باید درباره نودها صحبت کنیم؛ یک نود (Node) یا گره در شبکه بیت کوین، کامپیوتر قدرتمندی است که نرم افزار بیت کوین را اجرا و با مشارکت در انتقال اطلاعات، به حفظ کار شبکه بیت کوین کمک می‌کند.

هر کسی می‌تواند با دریافت رایگان نرم افزار بیت کوین و اختصاص برق و دانلود کل تاریخچه تراکنش‌های بلاک چین (که در حال حاضر حجم آن به حدود ۲۰۰ گیگابایت می‌رسد) یک نود را اجرا کند. نودها تراکنش‌ها در تمام شبکه پخش می‌کنند.

بعضی از نودها شرایطی ویژه دارند که به آن‌ها نود ماینینگ (همان ماینر) می‌گویند؛ در ابتدای کار بیت کوین، همه نودها ماینر بودند اما امروزه نودهای ماینینگ با نودهای صرفاً اعتبارسنج تفاوت دارند؛ نودهای ماینر که دارای قدرت پردازش زیادی هستند، تراکنش‌های بیت کوین را در بسته‌هایی به نام بلاک جمع‌آوری و سپس آن‌ها را به هم متصل می‌کنند و بلاک چین را تشکیل می‌دهند.

تب استخراج بیت کوین این روزها بسیار داغ است؛ نوپا بودن صنعت ماینینگ و شکل جدید درآمدزایی آن باعث شده است تا هر کسی مشتاق باشد که درباره چگونگی انجام این فعالیت بداند. در ادامه با آموزش کامل استخراج بیت کوین همراه باشید.

استخراج بیت کوین

اگر بخواهیم به زبان ساده توضیح بدهیم، بیت کوین یک ارز و شبکه غیرمتمرکز است و وابسته به هیچ کشور یا شرکت خاصی نیست. غیرمتمرکز بودن یعنی این‌که هیچکس مالک شبکه بیت کوین نیست و هیچکس به تنهایی نمی‌تواند آن را کنترل کند. هر کسی در هر جای دنیا می‌تواند با وصل شدن به شبکه بیت کوین، جزئی از آن شود.

آموزش استخراج بیت کوین

به منظور حفظ ثبات شبکه و اینکه همه واحدهای بیت کوین سریع استخراج نشوند، در بیت کوین معیاری به نام سختی استخراج هم وجود دارد؛ بلاک‌های بلاک چینِ بیت کوین هر ده دقیقه یک بار تولید می‌شوند؛ اگر قدرت پردازش ماینرهای بیت کوین خیلی زیاد شود، یعنی ماینرها ممکن است بتوانند زودتر از ده دقیقه بلاک را تولید و بیت کوین استخراج کنند.

به همین دلیل سختی استخراج افزایش می‌یابد تا زمان رسیدن به جواب معادله ده دقیقه طول بکشد؛ از سوی دیگر، اگر قدرت پردازش ماینرها کاهش یابد، یعنی ممکن است زمان ساخت بلاک به زیر ده دقیقه برسد، برای همین در این مواقع سختی کاهش می‌یابد تا دوباره به همان ده دقیقه برسیم.

همچنین، هر چهار سال یک بار طی رویدادی به نام هاوینگ (halving)، میزان بیت کوین‌های تولیدشده به شکل ناگهانی نصف می‌شود و این باعث می‌شود که کمیابیِ بیت کوین افزایش یابد؛ تعداد بیت کوین‌هایی هم که استخراج می‌شوند، محدود به ۲۱ میلیون واحد است و پس از آن دیگر بیت کوینی تولید نخواهد شد.

در حال حاضر هر ده دقیقه ۱۲.۵ بیت کوین تولید می‌شود که پس از هاوینگ بعدی در می ۲۰۲۰ (اردیبهشت ۹۹) به ۶.۲۵ کاهش می‌یابد. تاکنون بیش از ۱۸ میلیون واحد بیت کوین استخراج شده است؛ پیش‌بینی می‌شود که استخراج تمام واحدهای بیت کوین تا سال ۲۱۴۰ طول بکشد.

دستگاه بیت کوین

برای استخراج بیت کوین نیاز به تهیه یک سری تجهیزات است. نوع و تعداد تجهیزات ماینینگ نسبت به بزرگی یا کوچکی فعالیت می‌تواند متفاوت باشد. مثلاً بدیهی است که تجهیزات مورد نیاز برای یک فارم (مزرعه) بزرگ با تجهیزات مورد نیاز برای یک فارم کوچک، متفاوت است. اما طبق یک قاعده کلی، برای انجام ماینینگ بیت کوین قطعاً به موارد زیر نیاز است:

• دستگاه استخراج مخصوص یا همان ای‌سیک (ASIC)
• کیف پول بیت کوین
• اینترنت ثابت (ADSL یا TD-LTE)
• برق، کابل و تجهیزات برقی مناسب
• تجهیزات تهویه (فن)

مزرعه بیت کوین چیست؟

مزرعه استخراج بیت کوین غیرمتمرکز و بدون نیاز به بانک مرکزی و واسطه است. این ارز در شبکه، از یک کاربر به کاربر دیگر انتقال پیدا می‌کند؛ ساخت یا راه اندازی مزرعه بیت کوین ابتدا توسط گروهی تحت عنوان ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) اختراع شد و با معرفی این ارز دیجیتالی به مزرعه بیت کوین تغییر نام داد.

بیت کوین در واقع خطوطی از رمزهای رایانه‌ای است که توسط کامپیوترها و سیستم‌های بسیار قوی و با انجام محاسبات ریاضی بسیار پیچیده اختراع شده و در حال حاضر با عنوان ارز دیجیتالی و در بیشتر مواقع با خصوصیات منحصر به فرد بیت کوین و طلا عنوان بیت کوین شناخته می‌شوند.

این خطوط رمزی که در حال حاضر ارزش پولی بسیار زیادی دارند در دنیای دیجیتالی امروز جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده‌اند؛ اگر کسی از شما پرسید مزرعه بیت کویین چیست؟ می‌توانید در چند خط به‌صورت ساده توضیح دهید که بیت کوین یک ارز دیجیتالی باارزش است که به‌زودی هر آدمی لازم است که با آن آشنا شود و چه بسا باید به آن دسترسی داشته باشد.

موارد استفاده از مزرعه بیت کوین

ارزش فعلی مزرعه استخراج بیت کوین به‌اندازه‌ای افزایش‌یافته است که آن را هم‌تراز با طلا در نظر می‌گیرند. در برخی از مشاغل و کارها از بیت کوین به‌عنوان روشی برای پرداخت استفاده می‌کنند؛ از آنجایی که کسی اجازه کلاه‌برداری و سوءاستفاده از بیت کوین را ندارد، بسیاری از مشاغل برای جابه‌جایی پول از بیت کوین استفاده می‌کنند.

ویژگی اصلی مزرعه بیت کویین چیست؟

یکی از اهداف اختراع این ارز دیجیتالی مستقل بودن آن است که به اصلی‌ترین و درعین‌حال محبوب‌ترین ویژگی این ارز دیجیتالی تبدیل‌شده است؛ برای بسیاری از افراد ویژگی اصلی ساخت مزرعه بیت کوین مستقل بودن آن از دولت‌ها، بانک‌ها و شرکت‌های جهانی است.

هیچ شرکت، فرد و یا گروهی نمی‌توانند در معاملات بیت کوین (BTC) دخالت کنند و دسترسی داشته باشند و یا هزینه معامله‌ای را به کسی تحمیل خصوصیات منحصر به فرد بیت کوین و طلا کنند و از همه مهم‌تر پول مردم را با خود ببرند؛ علاوه بر موارد گفته‌شده از ویژگی مستقل بودن مزرعه بیت کوین جنبش بیت کوین بسیار شفاف و واضح بوده و هر معامله‌ای که صورت می‌گیرد در یک دفتر عمومی توزیع‌شده گسترده به نام بلاک چین (Blockchain) ذخیره می‌شود؛ تمام این ویژگی‌ها باعث جلب اعتماد و همچنین توجه افراد به مزرعه بیت کوین شده است.

NFT چیست و چه تفاوتی با سایر توکن ها دارد؟

توکن غیر مثلی یا NFT، از انواع دارایی های رمزنگاری یکتا یا unique است و علامت ‌اختصاری عبارت Non-fungible token می باشد. ارزهای رمزنگاری مانند بیت کوین، اتریوم و دیگر آلتکوین ها از اموال مثلی یا قابل تعویض هستند. ولی واحدهای NFT دارای خصوصیات منحصر به فردی هستند که آن را از واحدهای دیگر رمزارزها جدا می کند. در اصطلاح به واحدهای NFT غیر مثلی می گویند.
برای درک مفهوم NFT ابتدا باید فرق میان مثلی ‌بودن با غیر مثلی بودن یا قابل تعویض بودن با تعویض ناپذیر بودن توضیح داده شود.
در علم اقتصاد، اگر هر کالا یا دارایی که واحدهای آن با یکدیگر قابلیت ‌تعویض کردن را داشته باشند، به آن دارایی مثلی یا قابل تعویض‌ یا Fungible گفته می شود. در این دارایی ها نمی توان ارزش واحدی را بر دیگری ارجح دانست یا آن را کمتر تلقی کرد.
جهت درک توکن های NFT می توان از این مثال کمک گرفت. به طور مثال شخصی جهت خدمتی که انجام داده بایستی صد هزار تومان بگیرد. این مبلغ را می توان به صورت ده اسکناس ده هزار تومانی، یا دو تراول پنجاه هزار تومانی پرداخت نمود.

ویدیو توکن غیر مثلی یا NFT چیست و چه کاربری دارد؟

ویدیو بهترین پلتفرم ها برای خرید و فروش NFT ها

ویژگی های دارایی های مثلی چیست؟

برخی دارایی ها از قبیل بیشتر ارزهای رمزنگاری و یا پول های کاغذی مثل دلار و تومان در گروه دارایی های مثلی قرار داده می شوند. به عنوان مثال یک اسکناس صد دلاری نسبت به یک اسکناس صد دلاری دیگر دارای ارزش یکسان بوده و نه تنها هر دو قابل تعویض با یکدیگر هستند بلکه مقدار کالای مشابهی را می توان با هر کدام از آنها خریداری نمود. اگر این اسکناس را به شخصی دادید، انتظار آنکه دقیقا همان اسکناس را به شما بدهد، ندارید و می توانید اسکناسی معادل آن را دریافت کنید.
تعداد دارایی های غیر مثلی یا Non-fungible بسیار زیاد است و اقلام بسیاری را می توان برشمرد. به ‌طور خلاصه میتوان هر کالایی که در دسته ابزار قرار خصوصیات منحصر به فرد بیت کوین و طلا نگیرد، کالای غیر مثلی حساب می شود. نمونه های این اقلام زیاد است و از انواع کالاهایی مثل لپتاپ، گوشی موبایل، خودرو و آثار نقاشی می توان نام برد. یعنی اگر شما موبایل خود را به کسی بدهید، انتظار دارید که دقیقا همان موبایل خودتان را به شما پس بدهد. نمونه بارز آن یک تابلوی نقاشی تاریخی است که کسی نمی تواند به عنوان اینکه هر دو تابلوی نقاشی هستند، تابلوی نقاشی دیگری را به جای آن به شما پس بدهد.
مفهوم دارایی های مثلی و غیر مثلی نسبی است. به طور مثال بلیط های کنسرت موسیقی همه بلیط حساب می شوند ولی بلیط های ردیف های جلو نسبت به هم قابل تعویض بوده و مثلی هستند ولی این بلیط ها با بلیط های ردیف های دورتر قابل تعویض نیستند و نسبت به هم غیر مثلی حساب می شوند.
با این حال، جهت مثلی‌ یا غیر مثلی دانستن یک دارایی باید شرایط کلی را در نظر داشت. به عنوان مثال ممکن است از طرف دولت اعلام شود که شماره سریال بعضی از اسکناس ها جعلی و غیرمعتبر است. حتی احتمال دارد نهادهای قانونگذار ارزهای رمزنگاری، کوین های یک آدرس به خصوص را آلوده اعلام کرده و اجازه ندهند آنها را مبادله کنند. در صورتی که از نظر جامعه مردمی اسکناس و ارز رمزنگاری از انواع کالاهای مثلی قلمداد می شوند.
مفهوم دارایی های مثلی و غیر مثلی میتواند به تفکر شخصی بستگی داشته باشد. به طور مثال یک اسکناس صد دلاری گرچه مثلی حساب می شود، ولی امکان دارد این یک اسکناس هدیه باشد که حاضر به تعویض آن با هیچ چیز دیگری نباشید.

مفهوم تعویض پذیری در ارزهای رمزنگاری چیست؟

قانون قابل تعویض بودن در مورد ارزهای رمزنگاری نیز صادق است. فرض کنید برای پرداخت مبلغی معادل یک بیت کوین، می توانید آن را به فرم یک بیت کوین یکباره پرداخت نمود. یا به تدریج طی چند تراکنش مختلف پرداخت. مسئله مهم آن است که جمع مقادیر برابر با همان یک بیت کوین گردد.
پس از انتشار بیت کوین، این ارز توانست در حکم یک دارایی دیجیتال، ویژگی هایی از قبیل ایمنی، شفافیت و قابل تایید بودن را از خود بروز دهد. بلاکچین بیت کوین توانست در حکم یک جایگزین برای بانک ها عمل کند. بیت کوین این تحول را به وجود آورد که تاریخچه تراکنش ها به صورت غیر متمرکز ذخیره شود، ولی قرار بود ارزش آن در حد یک ارز باشد.
در طول زمان بعضی از اشخاص، قابلیت های بیشتری را در بیت کوین تشخیص دادند که سبب ‌شد هم جهت غیر متمرکز کردن داده‌ ها در تراکنش ها استفاده شود و هم در ایجاد اطلاعات پیچیده تر به کار گرفته شود.
خالق اتریوم با الهام از ایده های بیت کوین، شبکه بلاکچین اتریوم را با توانایی تولید ارزهای دیگری به نام توکن و ساخت اپلیکیشن های غیر متمرکز به وجود آورد. بنابراین مفاهیم جدیدی وارد صنعت کریپتو گردید.
با زیاد شدن پیچیدگی های داده های غیر متمرکز، لازم خصوصیات منحصر به فرد بیت کوین و طلا بود استانداردهای جدیدی به وجود آید که قوانین همانندی را برای برای یکسان سازی برنامه ها و توکن های جدید به وجود آورد که از قوانین اتریوم پیروی ‌کنند. یکی از شاخص ‌ترین این استاندارد ها ERC20 می باشد. این استاندارد توکن ‌های تعویض پذیر یا FT را قانونمند کرده و باعث شد در پروژه های ارزهای رمزنگاری چون EOS، ترون و چندین توکن دیگر مورد استفاده قرار بگیرد.