انواع روش های سرمایه گذاری

روش های سرمایه گذاری

روش های ارزیابی طرحهای سرمایه گذاری - روش ایستا و روش پویا

روشهای ایستا روش های ساده ای میباشند کـه در آنهـا از معیارهـای غیـر تنزیلـی اسـتفاده مـی شـود. مهمترین خصوصیت این شاخص ها و معیارها این اسـت کـه در محاسـبه آنهـا بـه عامـل زمـان تـوجهی نمی شود.روش پویا روشی است که در آن از ضوابط و شاخص های تنزیلی استفاده میشود و در آن عامل زمان و طول عمر طرح در نظر گرفته می شود.

در زمینه روشها و ضوابط مورد استفاده در ارزیابی طرحهای سرمایه گذاری بـا توجـه بـه تقـسیم بنـدیهـای گوناگونی که وجوددارد روشهای متنوعی در کشورهای مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. براساس یکـی از این تقسیم بندی ها، روشهای ارزیابی طرحها به دو گروه عمـده یعنـی روشـهای اسـتفاده کننـده از مفهـوم ارزش زمانی پول و عیارهای بدون توجه به مفهوم نـرخ تنزیـل طبقـه بنـدی مـی شـوند. در مبحـث ارزیـابی طرحها، روشها و معیارهای گروه اول به روشـهای ایستا و در مقابـل، روشـهای گـروه دوم بـه روشـهای پویا معروفند.

در زمینه چگونگی استفاده از روشهای ایستا و پویا در ارزیـابی طرحهـای سـرمایه گـذاری لازم بـه توضیح است که با وجود اینکه در سالهای قبل از دهه 1960 در کشورهای مختلف عمدتاً از روشـهای ایـستا در ارزیابی طرحها استفاده شده بـود ولـی بـه تـدریج بـه روشـهای جدیـد توجـه بیـشتری معطـوف گردیـد، بطوری که درسالهای اخیر تمرکز اصلی کشورها و از جمله کشورهای در حال توسعه کـه ارزیـابی طرحهـا در برخی از این کشورها موضوع نسبتاً جدیدی نیز می باشد، بر روی روشـهای اسـتفاده کننـده از مفهـوم ارزش : 1 زمانی پول قرار گرفته است. در ذیل به معرفی اجمالی روشهای اصلی و رایج پرداخته می شود.

روشهای ایستا در ارزیابی طرحهای سرمایه گذاری:

روشهای ایستا روش های ساده ای میباشند کـه در آنهـا از معیارهـای غیـر تنزیلـی اسـتفاده مـی شـود. مهمترین خصوصیت این شاخص ها و معیارها این اسـت کـه در محاسـبه آنهـا بـه عامـل زمـان تـوجهی نمی شود. مهمترین معیارهای غیر تنزیلی بکاربرده شده در این گروه از روشها عبارتند از :

نرخ بازده ساده سرمایه گذاری : نرخ بازده سرمایه گذاری عبارتست از نسبت سود خالص طـرح (در یـک سال عادی سرمایه گذاری) به سرمایه گذاری اولیه که مقدار آن از رابطه زیر بدست می آید:

که در آن R نـرخ بـازده سـاده سـرمایه گـذاری، P سـود خـالص طـرح در یکـسال عـادی و I میـزان سرمایه گذاری انجام شده می باشد. این نرخ با نرخ سود رایج و موجود در بـازار مقایـسه میـشود. اگـر نـرخ رایج در بازار کم تر از R باشد، طرح مطلوب تلقی میگردد. از بین طرحهای مختلـف، طرحـی مـورد قبـول واقع می شود که دارای نرخ بازده ساده بیشتری باشد.

ضعف اساسی روش نرخ بازده ساده سرمایه گذاری آن است که تحقق زمانی جریان نقدی طـرح و یـا به سخن دیگر، ارزش زمانی پول در آن نادیده گرفته می شود و در نتیجـه، بـا کـاربرد ایـن روش نمـی تـوان امتیاز حاصل از دریافت نقدی فوری تر بر دریافت نقدی دورتر را ارزیابی و منعکس کرد. بنـابراین، روش مـورد بحث، نمی تواند به عنوان یک ضابطه معتبر برای تعیین سودآوری مالی و مقایسه طرحها از این دیدگاه، مورد استفاده قرار گیرد.

در روش دوره برگشت سرمایه: مدت زمانی که سود خالص حاصل از اجـرای ١ روش دوره برگشت سرمایه طرح، کل هزینه سرمایه گذاری را جبران می کند، مورد محاسبه واقع می شود. بنابراین، دوره برگشت برابر بـا تعداد سالهایی است که طی آن، کل سود به دست آمده با مقدار سرمایه گذاری برابر میشود، در ایـن زمینـه، رابطۀ زیر ملاحظه میگردد:

که در آن I ، کل هزینه سرمایه گذاری، P ، دوره برگشت سرمایه، F ، سود خـالص سـالانه طـرح و t ، سـال مورد نظر می باشد. براساس این روش، در صورتی طرح برای اجرا پذیرفته می شود که P برابر یـا کـوچکتر از ، مدت دوره برگشت قابل قبول از نظر تصمیم گیرنده یا سرمایه گـذار اسـت . معمـولاً ایـن Pm باشد که Pm دوره با توجه به تجربه های گذشته و دیگر امکانات سرمایه گذاری تعیین میشـود و بنـابراین، تحـت شـرایط مختلف تغییر می یابد. در این روش برای رتبه بنـدی و گـزینش از میـان سـرمایه گـذاریهای متفـاوت، دوره برگشت کوتاهتر ملاک عمل قرار می گیرد.

باید توجه داشت که نمی توان سودآوری مالی را براساس روش دوره برگشت سرمایه گذاری تعیین کرد، زیـرا این ضابطه به سودآوری ارتباط نـدارد و صـرفاً بیـانگر مـدت برگـشت سـرمایه گـذاری اسـت و در حقیقـت، ضابطهای برای در نظر گرفتن مشکل نقدینگی است. در این روش سود حاصل از عملیـات، تـا آنجـایی مـورد توجه قرار می گیرد که مبلغ سرمایه گذاری اولیه جبران شود و پـس از آن هـیچ تـوجهی بـه سـود احتمـالی سالهای بعد معطوف نمی شود. افزون بر آن، در این ضابطه چگونگی توزیع سود در طول زمان، و یا بـه سـخن دیگر، ارزش زمانی پول مورد توجه قرار نمی گیرد.

مطالب زیر برای مطالعه پیشنهاد می شوند :

روش های پویا در ارزیابی طرحهای سرمایه گذاری :

روش پویا روشی است که در آن از ضوابط و شاخص های تنزیلی استفاده میشود و در آن عامل زمان و طول عمر طرح در نظر گرفته می شود. از جمله معیارهای متداول تنزیلی کـه بـرای ارزیـابی طرحهـای (IRR ،(2) NPV ،(نرخ بازده داخلـی ١ کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد، میتوان از ارزش حال خالص 4) BCR (و نسبت فایده خالص به سرمایه 3 نسبت فایده به هزینه (NBIR (نام بـرد کـه بـه اختـصار بـه معرفی این روشها در ذیل پرداخته می شود :

روش ارزش خالص فعلی( NPV) : بنا به تعریـف، ارزش خـالص فعلی عبـارت اسـت از تفاضـل ارزش کنونی دریافتها و پرداختهای نقدی طرح در آینده. به این منظور بایـد کلیـه جریانهـای نقـدی سـالانه طـرح براساس یک نرخ تنزیل از قبل تعیین شده، به سال صفر (سال آغاز اجرای طرح) تنزیـل شـود. ایـن شـاخص براساس رابطه زیر محاسبه می شود:

NPV=NCF0+(NCF1.A1)+(NCF2.A2)+…….(NCFn.An)

که در آن NCF ، جریان نقدی طرح در سالهای صـفر، 1 ، 2 . و n بـوده و at ، ضـرایب تنزیـل در سـالهای 1 ،2 . ،و n ، براساس نرخ تنزیل تعیین شده میباشد. این ضرایب تنزیل در جداول ارزش کنـونی محاسـبه و ارائه شده است. محاسبه رابطه بالا را می توان به شیوه ای کلی تر به شرح زیر نشان داد :

هزینه های طرح در سالt می باشند. منافع و دریافت های نقدی زیادتر و تعداد سـالهای بیـشتر، موجـب افزایش ارزش خالص فعلی گردیده و از سوی دیگر، نرخ تنزیل بـالاتر و هزینـه هـا و پرداخـت هـای نقـدی بیشتر موجب کاهش ارزش خالص کنونی می شود. برای نشان دادن رجحان زمانی و هزینه امکانـات از دسـت رفته سرمایه، نرخ تنزیل باید براساس برآورد حتی الامکان نزدیکی به نرخ سود موجود در بازار سرمایه تعیـین گردد.

براساس این ضابطه، یک طرح سرمایه گذاری وقتی قابل پذیرش است که ارزش خالص کنونی آن برابـر یا بزرگتر از صفر باشد. هنگام مقایسه طرحها، طرحهای سرمایه گذاری بر حسب ارزش خـالص کنـونی بـالاتر رتبه بندی شده و طرحهایی به مرحله اجرا در می آیند که بیشترین ارزش خالص کنونی را دارا می باشند.

روش نرخ بازده داخلـی (IRR : (بـا اسـتفاده از جریـان فایـده خـالص یـا جریـان نقـدی تفاضـلی بـرای اندازه گیری ارزش یک طرح، این روش بدنبال پیدا کردن نرخ تنزیل خاصی است که ارزش حال جریان فایـده خالص تفاضلی یا جریان نقدی تفاضلی را معادل صـفر کنـد . نـرخ بـازده داخلـی نرخـی اسـت کـه بـازدهی سرمایهگذاری طی مدت عمر طرح براساس آن تعیین می شود. این نرخ برابر با حداکثر نرخ سودی اسـت کـه یک طرح میتواند برای تامین مقادیر منابع مصرفی خود پرداخته و در ضمن، هزینههای سرمایهای و عملیاتی نیز برگشت داده شده و درست سر بسر شوند. عناوین دیگری در مورد نـرخ بـازده داخلـی تحـت عنـوان نـرخ بازده سرمایه گذاری یا نرخ بازدهی سرمایه وجود دارد. زمـانی کـه نـرخ بـازده داخلـی در تحلیـل مـالی بکـار ٨ میرود، نرخ بازدهی مالی و زمانی که از آن در تحلیل اقتصادی استفاده می شود نرخ بازدهی اقتصادی نامیـده میشود.
در این روش، برعکس روش ارزش خالص کنونی که در آن نرخ تنزیل معین بود، نرخ بازده داخلـی از قبل معین نمیباشد. بنا به تعریف، نرخ بازده داخلی نرخ تنزیلی اسـت کـه براسـاس آن ارزش خـالص کنـونی طرح برابر با صفر می شود یعنی :

محاسبه نرخ بازده سرمایه گذاری با این فرض آغاز می شود که ارزش خالص کنونی برابر صفر گردد؛ بنابراین، با آزمونهای مکرر و استفاده از نرخهای متفاوت تنزیل، محاسبه آنقدر ادامه می یابد تا براساس یک نرخ تنزیل معین، ارزش خالص کنونی طرح برابـر بـا صـفر شـود . بـرای تـصمیم گیـری لازم اسـت حـداقل نـرخ بـازده سرمایه گذاری مورد قبول (Imin (از قبل تعیین شده و سپس نرخ بازده محاسبه شده (IRR (با آن مقایـسه گردد.

در این صورت اگر« IRR « مساوی یا بزرگتر از« Imin « گردد، طرح پیشنهادی پذیرفته میشود. نـرخ حداقل قابل قبول (imin ،(می تواند معادل نرخ سود واقعی وام بلندمـدت موجـود در بـازار سـرمایه و یـا نـرخ سودی که بابت وجوه وام گرفته شده پرداخت می شود، تعریف گردد.

رتبهبندی و گزینش از میـان طرحهـای مختلف سرمایه گذاری بر حسب نرخ بازده داخلی زیادتر (مشروط بر آن که از نرخ حداقل بیشتر باشد) انجـام میشود.

روش نرخ بازده داخلـی یـک معیـار رایـج در ارزشـگذاری طرحهـا میباشـد و معیـاری اسـت کـه در موسسات اقتصادی بین المللی نظیر بانک جهانی و نیز برخی مؤسسات اعتباری بین المللی دیگـر در تحلیـل مالی و اقتصادی طرحها بکار می رود.
روش نسبت فایده به هزینه (BCR )روش دیگر رایج تنزیلی جهت ارزیابی طرحها، نسبت فایـده بـه هزینه است.

این نسبت با تقسیم نمودن ارزش حال جریان فایدهها برارزش حال جریان هزینه هـا بدسـت می آید:

در مواردی این معیار بصورت نسبت هزینه بر فایده نیز محاسبه می شود. مقدار این نسبت به زمان خـالص کردن جریان فایده و هزینه بستگی دارد.

اگر نسبت فایده به هزینه کوچکتر از یـک باشـد، در آن صـورت ارزش حال هزینه ها به ازاء نرخ تنزیل مورد استفاده (که مـنعکس کننـده هزینـه از دسـت رفتـه سـرمایه میباشد) بیشتر ازارزش حال فایدهها خواهد بود. در این شـرایط مخـارج اولیـه بـه اضـافه سـرمایه اولیـه برگشت داده نمی شود.

قدر مطلق نسبت فایده به هزینه، بستگی به نرخ تنزیل انتخاب شده دارد. هـر قـدر این نرخ تنزیل بزرگتر باشد، نسبت فایده – هزینه کوچکتر خواهد بود و اگـر ایـن نـرخ تنزیـل بـه انـدازه خاصی بزرگ باشد، نسبت فایده – هزینه به کوچک تر از یک تقلیل داده خواهد شد.

طـرز انتخـاب طـرح با استفاده از ضابطه نسبت فایده – هزینه در ارزیابی طرحها بر این اساس است کـه اگـر نـسبت محاسـبه شده برای طرحهای مستقل برابر یک و یا بزرگتر ازآن گردد، آنگاه طرح سرمایه گـذاری مـورد نظـر قابـل قبول خواهد بود.
نسبت فایده خالص به سرمایه NBIR : هنگامی که بودجه سرمایهگذاری برای اجـرای سـریع کلیـه طرحهای پیشنهادی کافی نباشد، تحلیل گران در پی تعیین رتبه طرحها میباشند تا طرحهایی که اولویت بیشتری دارند زودتر اجرا گردند.

در این شـرایط یـک معیـار مناسـب بـرای رتبـه بنـدی طرحهـا نـسبت فایدۀخالص به سرمایه خواهد بود. این نسبت برابر است با حاصل تقسیم ارزش حال فایدههـای خـالص بـر ارزش حال سرمایه می باشد:

معمولاً نسبت فایده خالص به سرمایه، کمتر در تحلیل طرحهـا بکـار مـی رود بـه ایـن دلیـل کـه معمـولاً رتبه بندی طرح ها بوسیله نرخ بازدهی سرمایه و یا نسبت فایده به هزینه صورت می گیرد. طـرز انتخـاب طرح با استفاده از معیار نسبت فایده خالص به سرمایه به این ترتیب است کـه کلیـه طرحهـائی کـه دارای نسبت فایدۀخالص به سرمایه برابر با یک یا بزرگتر از یک (در صورتیکه نرخ تنزیل برابـر هزینـه فرصـت از دست رفته سرمایه باشد) باشند، مورد قبول خواهنـد بود و از طرحـی کـه دارای بزرگتـرین نـسبت فایـده خالص به سرمایه است، سرمایه گذاری را شروع و تا زمانی که سرمایه موجود اجازه میدهد طرحهای دیگـر را به ترتیب بزرگی نسبت مزبور پذیرفته و اجرا کرد.

به طور کلی علیرغم مزایائی که روشهای تنزیلی نسبت به روشهای غیر تنزیلی دارا می با شند، برخـی ایـرادات و ضعف ها نیز در مورد این روشها مطرح شده است که می توان به مواردی نظیر ضعف برخی از آنهـا در هنگـام رتبه بندی طرحها و یا در زمان ارزیابی طرحها به هنگام وجود محدودیت بودجه ای اشاره کرد.

مطالب پیشنهادی دیگر:

توجیه اقتصادی طرح (بررسی شاخص‌های اقتصادی طرح توجیهی)

منبع :

شادمانی, علیرضا و ایرج صالح، ۱۳۸۶، بررسی روشهای مورد استفاده در ارزیابی مالی و اقتصادی طرحهای سرمایه گذاری در بخش کشاورزی ایران، ششمین کنفرانس اقتصاد کشاورزی ایران، مشهد، انجمن اقتصاد کشاورزی ایران، دانشگاه فردوسی مشهد، https://www.civilica.com/Paper-IAEC06-IAEC06_043.html

تهیه شده در گروه تولید محتوی سپینود شرق
.کلیه حقوق این وبسایت متعلق به موسسه سپینود شرق می باشد.

اقسام سرمایه گذاری در بازار بورس

سرمایه گذاری در بورس یکی از روش های سودآوری می باشد. اما پیش از ورود به بورس لازم است که در این زمینه اطلاعات انواع روش های سرمایه گذاری لازم را به دست آورید تا بتوانید در این مسیر موفق باشید. پیش از انجام هر کاری، اگر اطلاعات لازم در آن زمینه را داشته باشید، بسیار موفق تر عمل خواهید کرد. و حتی درصد شکست روبه صفر می رود.

روش های زیادی برای سرمایه گذاری وجود دارد. اما سرمایه گذاری در بورس، به دلیل مزایایی که دارد روش خوبی خواهد بود. از جمله مزایای سرمایه گذاری در بورس، این است که شما با هر میزان دارایی می توانید سرمایه گذاری کنید. هم چنین ارزش دارایی در برابر تورم حفظ شده و نقدشوندگی بالایی وجود دارد. و می توان از روش های متنوع برای سرمایه گذاری استفاده کرد. دو روش سرمایه گذاری در بورس وجود دارد که هر کدام از این روش ها، ویژگی های خاص خود را دارد. و هر فرد با توجه به اهداف و میزان ریسک پذیری و دانشی که دارد، می تواند روش مناسب را انتخاب نماید.

1) سرمایه گذاری مستقیم

2) سرمایه گذاری غیر مستقیم

سرمایه گذاری غیرمستقیم

این روش بیشتر برای آن دسته از افرادی مناسب است که برای مدیریت دارایی خود، دانش و اطلاعات لازم و کافی را ندارند؛ اما تمایل دارند که از این بازار پول به دست آورند. دو روش اصلی برای سرمایه گذاری غیر مستقیم وجود دارد. صندوق سرمایه گذاری و استفاده از خدمات سبد گردانی .

هر کدام از این روش ها ویژگی های خاصی دارند، که برای گروه خاصی از افراد مناسب است.صندوق سرمایه گذاری با توجه به نوع دارایی به چند دسته تقسیم می شوند. که صندوق درآمد ثابت و صندوق سهامی مهم ترین شان هستند.

صندوق درآمد ثابت

در این صندوق، حداقل بازدهی مشخصی وجود دارد. کم ریسک ترین گزینه برای سرمایه گذاری در بورس است. این صندوق می تواند گزینه خوبی برای سرمایه گذاران کم ریسک باشد. چرا که دارایی این صندوق ها در انواع اوراق درآمد ثابتی بوده است. محاسبه سود در این روش روز شمار بوده و بازدهی بالایی دارد. و همین عامل باعث شده تا این روش گزینه خوبی برای سرمایه گذاران باشد.

صندوق سهامی

با توجه به این که صندوق سهامی یکی از روش های سرمایه گذاری غیر مستقیم است، برای سرمایه گذاری، دانش و فرصت سرمایه گذاری لازم نیست. صندوق سهامی برای افرادی مناسب است که می خواهند سود بالاتری را از شاخص بورس به دست آورند و به علاوه قدرت ریسک پذیری بالایی هم دارند. دارایی های این صندوق از سهام شرکت بورسی و فرابورسی است که توسز تحلیل گران باتجربه مدیریت می شود.

سبد گردانی

یکی دیگر از روش های سرمایه گذاری غیر مستقیم، سبد گردانی است. شرکت های دارای مجوز از سمت سازمان بورس و اوراق بهادار ، سبد اختصاصی از انواع دارایی تشکیل می دهند. این سبد ها بر اساس میزان ریسک پذیری سرمایه گذاران تشکیل شده است. سرمایه گذار می تواند در این روش عملکرد سبدگردان ها نظارت کند و هم چنین اظهار نظر نماید.

برای یادگیری بازار اختیار معامله در بورس ایران بصورت ویدئو و به زبان ساده وارد صفحه دوره جامع ناگفته های بازار اختیار معامله شوید و حرفه ای آموزش ببینید.

سرمایه گذاری مستقیم در بورس

سرمایه گذاری در بورس مزایایی داشت که در ابتدا آن را بیان کردیم. این مزایا هم برای روش سرمایه گذاری مستقیم و هم سرمایه گذاری غیر مستقیم، مشترک است. در این روش سرمایه گذاران ترجیح می دهند که برای کسب سود بیشتر، مدیریت دارایی ها به عهده ی خودشان باشد. در این روش باید یک شرکت کارگزاری با عملکرد مناسب انتخاب شود و سپس سرمایه گذار یک کد بورسی دریافت کند. لازم به ذکر است که این روش بیشترین میزان ریسک را دارد و اگر عملکرد خوبی داشته باشید، بازدهی و کسب سود هم بالا خواهد بود.

اگر روش انتخابی شما برای سرمایه گذاری در بورس به صورت مستقیم است، لازم است که نکات زیر را رعایت کنید:

• اطلاعات و دانش کافی داشته باشید و از افراد با تجربه مشاوره کسب کنید.
• برای شروع، با مبالغ زیاد سرمایه گذاری نکنید.
• بهترین کارگزاری بورس را انتخاب کنید
• کد بورسی دریافت کنید

گروه بی نظیر

مدرس و تحلیلگر بازار سرمایه تحلیلگر بازار مالی فارکس تحلیلگر ارشد سایت یار سرمایه برگزاری بیش از صد دوره آموزشی تحلیل بورس و فارکس عضو تیم icf_market تنها ارائه دهنده سبک ولوم تریدینگ به زبان فارسی در دنیا

شرکت سرمایه گذاری چیست؟ (آشنایی با انواع شرکت های سرمایه گذاری

فعالیت‌های مالی در تمام اقتصادهای دنیا مخصوصا در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه شناخته شده است. بازار بورس اوراق بهادار یکی از بازوان این فعالیت‌های مالی هست. در بازار بورس فعالان مختلفی وجود دارد. از جمله صندوق های سرمایه گذاری ، بازار گردان‌ها، سهام‌داران خرد و… . یکی دیگر از فعالان در این حوزه شرکت های سرمایه گذاری می‌باشند. در این مقاله قصد داریم به شناخت این شرکت‌ها و هدف از فعالیتشان در بازار بپردازیم.

شرکت سرمایه گذاری چیست؟

شرکت های سرمایه گذاری ( Investment Company ) بر اساس بند 21 ماده یک قانون بازار اوراق بهادار، یکی از نهادهای مالی محسوب می‌شوند که مانند صندوق های سرمایه گذاری ( Mutual Fund ) واسطه‌ای برای خرید و فروش سهام شرکت های بورسی می‌باشند. این شرکت‌ها از مجموعه‌ای از افراد متخصص تشکیل شده که وضعیت شرکت های پذیرفته شده انواع روش های سرمایه گذاری در بورس را بررسی و آنالیز می‌کنند و می‌دانند چه موقع باید سهام این شرکت‌ها را خرید و چه زمان فروخت تا بیشترین سود را بدست آورند. یعنی فعالیت اصلی این شرکت‌ها خرید و فروش سهام شرکت های بورسی و غیر بورسی در بهترین زمان است.

شرکت های سرمایه گذاری سهام شرکت‌ها را با هدف مدیریت خود شرکت نمی‌خرند؛ یعنی اصلا برایشان مهم نیست چه کسی دارد آن‌ها را مدیریت می‌کند. برایشان مهم این است که عملکرد شرکت خوب باشد و به بیشترین سوددهی برسد تا خودشان هم از این سوددهی نفع ببرند. هر زمان هم که شرکت به سوددهی نرسد یا روند نزولی در پیش گیرد، سهامش را می‌فروشند. بنابراین نگاه شرکت‌های سرمایه گذاری به خرید سهام شرکت‌ها نگاهی کوتاه مدت است.

در حال حاضر ده‌ها شرکت سرمایه گذاری در بورس فعالیت می‌کنند که برخی از آن‌ها مربوط به بانک‌ها یا موسسات اعتباری و لیزینگ هستند و برخی هم در زمینه‌های تخصصی مثل خودرو، ساختمان، صنایع شیمیایی و… سرمایه گذاری می‌کنند.

انواع شرکت های سرمایه گذاری:

شرکت های سرمایه گذاری را بر اساس مولفه‌های مختلف می‌توان به شکل زیر دسته بندی کرد:

1- از نظر نوع فعالیت:

-شرکت‌هایی با فعالیت عام

-شرکت‌هایی با فعالیت خاص

2- از نظر حوزه فعالیت:

-شرکت‌هایی با حوزه فعالیت عام

-شرکت‌هایی با حوزه فعالیت خاص

3- از نظر نوع مالکیت:

-شرکت‌هایی با مالکیت دولتی

-شرکت‌هایی با مالکیت خصوصی

-شرکت‌هایی وابسته به نهاد عمومی غیردولتی

-شرکت‌هایی با مالکیت مختلط

4- از نظر پذیرش در بازار بورس:

-شرکت‌های پذیرفته شده در بورس

-شرکت‌های خارج از بورس

شرکت‌های سرمایه گذاری نیز اساسنامه دارند که در آن شرح فعالیت‌ها و قوانین حاکم بر فعالیتشان بیان شده است. در اساسنامه همه شرکت‌های سرمایه گذاری یک سری فعالیت‌های مشترک وجود دارد که به شرح زیر است:

• خرید، فروش و پذیره نویسی سهام شرکت‌های تولیدی، بازرگانی و خدماتی پذیرفته شده در بازار بورس و اوراق بهادار تهران و بازار فرابورس ایران
• خرید یا انتشار اوراق مشارکت
• سرمایه گذاری در انواع شرکت‌ها، موسسات، طرح‌ها و پروژه‌ها
• استفاده از تسهیلات مالی و اعتباری بانک‌ها، شرکت‌های بیمه و موسسات مالی و اعتباری داخلی و خارجی
• ارائه خدمات مشاوره‌ای

از جمله فعالیت های این شرکت ها می باشند.

ارزشگذاری این شرکت ها اندکی با شرکت های با حوزه تولیدی و بازرگانی تفاوت دارد.

نحوه ارزش گذاری سهام شرکت های سرمایه گذاری

ارزش گذاری سهام شرکت‌های سرمایه گذاری بر دو اساس صورت می‌گیرد:

روش خالص ارزش دارایی‌ها:

خالص ارزش دارایی‌های یک سهم در واقع ارزش یک سهم از شرکت سرمایه گذاری و معادل ارزش خالص دارایی‌ها (NAV) در صندوق‌های سرمایه گذاری است. این روش بر ارزش روز یا ارزش منصفانه برآوردی دارایی‌ها و اوراق بهادار شرکت استوار است.

به عبارتی این ارزش برآوردی از ارزش ذاتی یک سهم شرکت را نشان می‌دهد و مانند صندوق‌های سرمایه گذاری از تقسیم خالص دارایی‌های شرکت (با کسر بدهی‌های شرکت) بر تعداد سهام متعلق به سهام‌داران به دست می‌آید.

روش ارزش بازار:

از آنجا که سهام تعدادی از شرکت‌های سرمایه گذاری در بازار سهام پذیرفته شده و مورد معامله قرار می‌گیرند، ارزش دیگری بر اساس میزان عرضه و تقاضای بازار پیدا می‌کنند. این ارزش می‌تواند با ارزش خالص دارایی‌ها متفاوت باشد و از این جهت با صندوق‌های سرمایه گذاری فرق دارد؛ البته به جز صندوق‌های سرمایه گذاری قابل معامله (ETF).

نحوه سوددهی شرکت های سرمایه گذاری

سوددهی شرکت‌های سرمایه گذاری به دو بخش تقسیم می‌شود:

الف) سود نقدی

این قسمت از سود را شرکت سرمایه گذاری در ازاء هر سهم، به صاحب سهام پرداخت می‌کند. نرخ بازده نقدی نیز مانند صندوق‌های سرمایه گذاری ، از تقسیم مبلغ سود پرداختی به هر سهم بر ارزش هر سهم محاسبه می‌شود.

ب) عواید سرمایه‌ای

این بخش از درآمد بابت افزایش ارزش سهام شرکت حاصل می‌شود و ناشی از افزایش ارزش اوراق بهادار موجود در سبد دارایی‌های شرکت است، درست مثل صندوق‌های سرمایه گذاری .

به این ترتیب اگر بخواهیم بازده کل سرمایه گذاری در شرکت‌های سرمایه گذاری را به دست آوریم، مجموع این دو بخش را بر ارزش سرمایه گذاری اولیه تقسیم می‌کنیم. حاصل این تقسیم می‌تواند نشان دهنده عملکرد شرکت سرمایه گذاری باشد و از فرمول زیر محاسبه می‌شود.

حاصل جمع سود تقسیمی و تغییر در ارزش سهم شرکت سرمایه گذاری تقسیم بر بهای تمام شده سرمایه گذاری .

شرکت هلدینگ چیست؟

هلدینگ انواع روش های سرمایه گذاری هم شرکتی است که سهام چند شرکت مختلف را می‌خرد و نگهداری می‌کند.

انواع شرکت های هلدینگ

در مجموع چهار نوع شرکت هلدینگ وجود دارد.

1- هلدینگ‌هایی که از یک شرکت بزرگ ایجاد شده‌اند، مانند هلدینگ ایران خودرو.

2- هلدینگ‌های محصولی یعنی همه شرکت های آن یک نوع محصول تولید می‌کنند.

3- هلدینگ‌های زنجیره تامین یعنی همه شرکت های آن در راستای نیل به یک هدف مشترک فعالیت‌های گوناگون دارند؛ مانند هلدینگ‌های نفتی از عملیات اکتشاف تا پخش.

4- هلدینگ مختلط یعنی از شرکت‌هایی با فعالیت‌های مختلف ایجاد شده است.

توجه داشته باشید، در شرکت های مادر دو نوع استراتژی پیگیری می‌شود، نخست اینکه سهام چه شرکت‌هایی را جهت کنترل بخرند و دیگر اینکه از چه نوع روش مدیریتی برای اداره و کنترل شرکت تابعه استفاده نمایند.

اما هلدینگ‌ها با شرکت‌های سرمایه گذاری یک تفاوت مهم و کلیدی دارند:

تفاوت شرکت هلدینگ و شرکت سرمایه گذاری

هلدینگ‌ها بر خلاف شرکت‌های سرمایه گذاری ، ادعای مدیریتی هم دارند و تمایل دارند با خریدن بخشی از سهام شرکت‌ها در تصمیم گیری‌ها و سیاست گذاری‌های داخلی آن‌ها ورود کنند.

اگر یک شرکت هلدینگ خودرو بخشی از سرمایه خود را به خرید سهام در یک شرکت خودرو سازی اختصاص می‌دهد، قاعدتاً برنامه‌هایی برای مدیریت آن شرکت دارد یا معتقد است که اعمال نفوذ در سیاست‌های داخلی آن شرکت می‌تواند منافع اقتصادی هلدینگ را بیشتر و بهتر تأمین کند.

تفاوت شرکت سرمایه گذاری با صندوق سرمایه گذاری

در صندوق‌های سرمایه گذاری هر زمانی که سرمایه گذار می‌خواست با ابطال واحدهای سرمایه گذاری از صندوق خارج می‌شد و سرمایه‌اش را نقد می‌کرد، اما در شرکت‌های سرمایه گذاری این امکان به راحتی فراهم نیست؛ بلکه یک سرمایه گذار در شرکت اگر قصد خروج و دریافت نقدی سرمایه‌اش را داشته باشد، باید سهام خود را به شخص دیگری منتقل کند. به عبارتی سرمایه یک صندوق سرمایه گذاری باز است و هر کسی می‌تواند با خرید واحد سرمایه گذاری وارد صندوق شود و سرمایه صندوق افزایش یابد، در حالی که سرمایه در شرکت سرمایه گذاری باز نیست و ورود و خروج سرمایه در قالب افزایش یا کاهش سرمایه و با طی تشریفاتی که در قانون تجارت ذکر شده، انجام می‌شود. همچنین خرید سهام در شرکت‌های سرمایه گذاری به راحتی خرید واحد سرمایه گذاری در صندوق‌ها نیست و اگر کسی بخواهد سرمایه‌اش را وارد یک شرکت کند، در واقع باید سهام شخص دیگری را که قصد خروج دارد خریداری کند.

بنابراین می‌توان گفت قابلیت نقدشوندگی سهام در شرکت‌های سرمایه گذاری نسبت به صندوق های سرمایه گذاری بسیار کم است.

آشنایی با انواع روش های سرمایه گذاری

روش های سرمایه گذاری از راکد بودن پول و سرمایه جلوگیری می کند سرمایه داران به جای پس انداز می توانند با افراد سرمایه گذار مشورت کنند ایران تبلیغ با کسب درآمد همراه شماست سود و زیان را با ما کنترل کنید.

روش های سرمایه گذاری

سرمایه گذاری چیست؟

سرمایه‌گذار افسانه‌ای، وارن بافت (Warren Buffett) سرمایه‌گذاری را این‌گونه تعریف می‌کند: «فرایند برنامه‌ریزی برای پول تا در آینده پول بیشتری نصیب شما بشود.» هدف از سرمایه‌گذاری این است که پولتان را در یک یا چند جا انباشته کنید تا برای شما کار کند به این امید که پول‌تان در طول زمان رشد خواهد کرد.

انواع روش های سرمایه گذاری

سرمایه گذاری در بخش خصوصی :

این روش به گونه ای است که شما در شرکت های خصوصی سرمایه گذاری می کنید و در سود و زیان با آنها شریک می شوید .

سرمایه گذاری روی طلا و سکه و ارز :

در بین ما ایرانی ها همیشه این شیوه رواج داشته مخصوصا افراد حقوق بگیر که سرمایه آنها کم است با پس انداز ماهیانه به دنبال خرید طلا و سکه می روند تا در مواقع ضروری از آن سودی عائدشان شود.خرید ارز مثل یورو ودلار هم در ایران رواج دارد.

سرمایه گذاری در زمین و ملک :

با خرید زمین می توان یک سرمایه گذاری برای روز مبادا کرد همچنین با خرید خانه و یا مغازه و اجاره دادن آن می توان ماهیانه پس انداز کرد و در هنگام فروش هم قیمت هر کدام چندین برابر شده است .

سرمایه گذاری روی ایده برندگان استارت آپ ها :

در مسابقات استارت آپی که ماهیانه برگزار می انواع روش های سرمایه گذاری شود افراد زیادی هستند که ایده های نویی ارائه می دهند که با سرمایه گذاری روی آنها تحولی در پیشرفت کشور رخ می دهد علاوه بر اینکه سودی هم عائد سرمایه گذار می شود به این ترتیب یک کارآفرینی هم انجام می شود .

سرمایه گذاری در بورس :

این روش نیاز به سرمایه زیادی ندارد زیرا خیلی از سهام قیمت های پایینی دارند مثلا قیمت هر برگ سهام 400 تومان است پس با هر اندازه سرمایه هم می توان در این سرمایه گذاری شرکت کرد اما نکته اینجاست که گاهی قیمت این برگه سهم ها از قیمت خریداری شده شان کمتر می شود و یا ممکن است آن شرکت یا کارخانه ورشکست شود در این صورت سود که نکرده اید هیچ متحمل زیان هم می شوید و یا بالعکس گاهی نرخ هر برگ سهم که خریداری می کنید افزایش می یابد و می توانید سالانه سود آن را در یافت کنید و یا درخواست افزایش سهم دهید .

یکی از امتیازاتی که این روش دارد این است که چرخه تولید کشور رونق می یابد و کارخانجات با جمع آوری سرمایه از سوی مردم کسب و کار خود را پیش می برند و کارآفرینی صورت می گیرد .

سپرده گذاری در بانک ها :

گاهی افراد سرمایه دار جرات ریسک کردن ندارند و ترجیح می دهند به سود بانک ها اکتفا کنند در این صورت سرمایه خود را در بانک ها می گذارند و ماهیانه سود آن را برداشت می کنند.

سرمایه گذاری بر روی ارزهای دیجیتال :

بیت کوین یک جور ارز رمزنگاری شده و شبکه پرداختی است که تراکنش‌ها در آن بدون نیاز به واسطه انجام میشود. از آنجایی که در این شبکه هیچ کسی به اطلاعات و دیتابیس دسترسی ندارد، فقط ماینرها یا معدنچیان بیت‌کوین می‌توانند تراکنش‌ها را تایید کنند در واقع شغل ماینر‌ها در محیط ارز دیجیتالی انجام تراکنش و تایید آنهاست. با ایجاد این سرویس، ماینرها در عوض کارخود بیت‌کوین دریافت می‌کنند. از مزایای بیت کوین به غیرقابل جعل بودن و عدم برگشت پول بصورت یک طرفه می توان اشاره کرد.

سرمایه گذاری در دنیای دییجیتال مارکتینگ :

این روش نیازی به سرمایه زیاد ندارد و بازدهی بالایی دارد . مثل شبکه های اجتماعی و یا سایت ها که اینها هیچ کدام محدودیت مکانی ندارد در هر کجای دنیا که باشید دسترسی به آنها امکان پذیر است .

سرمایه گذاری روی مشاغل خانگی :

افراد زیادی هستند که تمایل به کارکردن بیرن از منزل ندارند و این خود انواع روش های سرمایه گذاری سبب پیدایش مشاغل خانگی شده است همانطور که می دانید از دیرباز اکثر خانم هایی که بیرون از منزل مشغول به کار نبودند داخل خانه قالی بافی می کردند و این خود باعث کسب درآمد برای آنها می شد . اکنون هم مشاغل قدیمی رونق یافته و مشاغل جدیدی هم که ایجاد شده در خانه انجام می شود افراد سرمایه دار با تمرکز روی این مشاغل می توانند سود زیادی را کسب کرد.

چه چیزهایی سرمایه گذاری محسوب نمیشود ؟

خیلی وقت ها اشتباها خرید خیلی از کالاها را ایجاد سرمایه تلقی می کنیم اما این در صورتی است که آن کالاها مصرفی هستند و با گذر زمان و استفاده کردن از آنها مستعمل می شوند و از قیمت آنها کاسته می شود و به جای سود مشمول زیان می شوید مانند خرید وسایل منزل.

نتیجه گیری مبحث سرمایه گذاری

خیلی از اوقات افراد سرمایه دار در این که پول خود را کجا پس انداز کنند دچار سردر گمی می شوند که با مشاوره با افراد متخصص می توانند به یک تصمیم درست برسند گروه ایران تبلیغ برای مشاوره و راهنمایی می تواند کمکتان کند .

بهترین روش سرمایه گذاری در ایران کدام است؟

آمارها نشان می‌دهد بازدهی بورس به نسبت میانگین بازدهی بازار خودرو، مسکن، طلا و ارز طی ۵ سال اخیر بالاتر بوده است. سرمایه‌گذاری غیر مستقیم با مبالغ کم از دیگر مزایای این انواع روش های سرمایه گذاری بازار است.

بازارهای مختلفی نظیر بورس، دلار، طلا، مسکن، خودرو، بانک و . برای سرمایه‌گذاری وجود دارد. برای انتخاب بهترین روش سرمایه گذاری، در گام اول باید بازدهی آن‌ها را با هم مقایسه کرد. در طی ۵ سال منتهی به ۳۱ شهریور ۱۴۰۰، بورس با بازدهی حدوداً ۱۷۱۴ درصدی، بهترین عملکرد را در مقایسه با سایر بازارها داشته است. در طی همین مدت، سکه طلا با بازدهی ۹۱۴ درصد، دلار با ۶۷۵ درصد، مسکن با ۶۳۰ درصد و سپرده‌های بانکی با ۱۱۵ درصد در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

آیا فقط بازده سرمایه گذاری در یک بازار مهم است؟

برای انتخاب روش سرمایه گذاری، فقط پارامتر بازدهی سرمایه گذاری در یک بازار مهم نیست. هر گزینه سرمایه گذاری مانند مسکن، طلا، دلار، خودرو، سپرده‌های بانکی و … شرایط و ویژگی‌های خاص خود را دارد که باید پیش از شروع سرمایه گذاری به آن‌ها توجه کرد. از جمله این ویژگی‌ها می‌توان به نقدشوندگی، امکان مدیریت ریسک، قابلیت سرمایه گذاری با مبالغ کم، سهولت انجام معامله، امنیت سرمایه گذاری و شفافیت معاملاتی اشاره کرد.

نقدشوندگی به این معناست که بتوان یک دارایی را سریع و راحت تبدیل به پول نقد کرد. لذا به سرمایه‌گذاران توصیه می‌شود که پیش از آغاز سرمایه‌گذاری در یک دارایی، نقدشوندگی آن را به دقت مورد بررسی قرار دهند. چرا که اگر در آینده به هر دلیلی تمایل داشتند آن دارایی را به پول نقد تبدیل کنند، بتوانند در سریعترین زمان ممکن این کار را انجام دهند.

امکان مدیریت ریسک

یک بازار خوب، باید این امکان را به سرمایه گذاران بدهد تا بتوانند ریسک خود را مدیریت کنند. در بازار بورس سرمایه‌گذاران می‌توانند با ایجاد سبد متنوعی از اوراق بهادار، ریسک سرمایه گذاری خود را به نحو مطلوبی مدیریت کنند. شایان ذکر است که از طریق بازار بورس می‌توان در سکه طلا نیز سرمایه گذاری کرد. برای این کار کافیست سرمایه‌گذار اوراق بهادار مبتنی بر سکه طلا را خریداری کرده و یا در صندوق های سرمایه گذاری مبتنی بر سکه طلا سرمایه گذاری کند.

با حداقل ۵۰۰ هزار تومان تومان می‌توان در بازار بورس سرمایه گذاری کرد. در حالی که برای سرمایه گذاری در سکه طلا و خودرو به سرمایه چند میلیون تومانی و برای سرمایه‌گذاری در زمین و مسکن حداقل به سرمایه‌ چند صد میلیون تومانی نیاز است.

سهولت انجام معاملات

در حال حاضر، سرمایه گذاری در بورس و خرید و فروش انواع اوراق بهادار به صورت آنلاین و از طریق سامانه های معاملاتی کارگزاری ها انجام می‌شود. در حالی که در سایر بازارها مانند طلا، خودرو، مسکن و دلار چنین امکانی وجود ندارد.

امنیت سرمایه گذاری

یکی از مهمترین عواملی که باید به آن توجه داشت، بحث امنیت سرمایه گذاری است. در بازارهای مانند ارز، سکه طلا، خودرو و مسکن این احتمال وجود دارد که دارایی خریداری شده و یا اسناد مرتبط با آن جعلی بوده و سرمایه‌گذار تمام دارایی خود را از دست بدهد. در حالی که در بازار بورس چنین اتفاقی ممکن نیست رخ دهد؛ چرا که تمامی اوراقی قابل خرید و فروش در بورس، به صورت پیوسته توسط سازمان بورس اوراق بهادار بررسی می‌شوند. علاوه بر این، طبق قانون کلیه شرکت‌هایی که سهام آن‌ها در بورس معامله می‌شود موظفند به شکل دوره‌ای صورت‌های مالی خود را در سامانه کدال منتشر کنند. از این رو بازار بورس نسبت به سایر بازارهای موازی از شفافیت معاملاتی بیشتری برخوردار است.

چگونه می‌توان در بورس سرمایه گذاری کرد؟

سرمایه گذاری در بورس به دو روش مستقیم و غیر مستقیم امکان پذیر است. در روش مستقیم، شخص باید بازار را زیر نظر گرفته و از روش های مختلف تحلیل مثل تحلیل تکنیکال، تحلیل فاندامنتال و تابلوخوانی برای شناسایی خرید و فروش مستقیم سهام استفاده کند.

در روش غیر مستقیم شخص با خرید واحدهای صندوق های سرمایه گذاری، مدیریت دارایی خود را به دست یک تیم حرفه‌ای از کارشناسان بازار سرمایه سپرده و بدون صرف هیچ زمانی برای تحلیل بازار، از مزایای بورس بهره‌مند می‌شود. مدیران و کارشناسان صندوق‌ها، با توجه به شناختی که از بازارهای مختلف مثل بورس و سکه طلا دارند، می‌توانند ریسک سرمایه‌گذاری رو به نحو مطلوبی مدیریت کنند.

در صورتی که مایلید اطلاعات بیشتری درباره بورس و روش های سرمایه گذاری در آن کسب کنید، می‌توانید به وبسایت آموزشی کارگزاری مفید به نشانی learning.emofid.com مراجعه کنید. در این وبسایت بیش از ۸۰۰ مطلب در سه سطح مبتدی، نیمه حرفه‌ای و حرفه‌ای به همراه دوره های مختلف آموزشی ارائه شده است. به علاوه روزانه چندین کلاس آموزش بورس به صورت رایگان و غیر حضوری برگزاری می‌شود که می‌توانید از آن‌ها بهره‌مند شوید.