ذخیره سازی سرد بیتکوین (cold storage) چیست؟ +انواع
از زمان راه اندازی بیت کوین در سال 2009، دنیای رمز ارزها خصوصاً در سالهای اخیر بزرگتر و محبوب تر شده است. در کنار افزایش تعداد توکن ها (tokens) و همچنین سرمایه گذاران، میزان استفاده و پذیرش ارزهای مجازی افزایش یافته است. با این حال با رشد و پیشرفت این مجموعه ی عظیم، مواردی از قبیل سرقت، کلاهبرداری و هک شدن نیز ممکن است در آن به وجود آید. از آنجا که چارچوب نظارتی ارزهای مجازی همچنان ضعیف است، در صورت کلاهبرداری یا سرقت، اغلب هیچگونه چاره اندیشی برای صاحبان آن صورت نمی گیرد.
مسئولیت ایمن نگه داشتن بیت کوین معمولاً به عهده ی سرمایه گذار است. کاربران باید در مورد نحوه ی ذخیره ی بیت کوین و سایر رمز ارزها، در امن ترین و مطمئن ترین روش ممکن تصمیم بگیرند تا بتوانند در صورت لزوم در هر زمان به توکن های خود دسترسی داشته باشند.
بیت کوین را در کجا باید ذخیره کرد؟ از نظر فنی در هیچ کجا، زیرا شما نمی توانید به همان روش فیزیکی ذخيره سازی طلا، بیت کوین را نیز ذخیره کنید. درواقع بیت کوین به عنوان یک شبکه، علاوه بر آن که یک سکه ی فیزیکی نیست بلکه بیش تر به یک نرم افزار رایانه ای شبیه تر است. در ذیل نگاه دقیق تری خواهیم داشت در مورد ذخیره ی بیت کوین و اینکه چگونه می توانید با استفاده از سیستمی تحت عنوان ذخیره سازی سرد (cold storage) ، دارایی های خود را ایمن نگه دارید.
مبانی و اصول کیف پول های بیت کوین
قبل از اینکه بتوانیم معنای ذخیره سازی سرد را درک کنیم، ابتدا باید مفهوم کیف پول بیت کوین را بررسی کنیم. برای یک کاربر رمز ارز، کیف پول ها تا حدودی عملکردی مشابه کیف پول های فیزیکی دارند که پول نقد را در خود نگه می دارند و می توان آن ها را به عنوان دستگاه ذخیره سازی رمز ارزها قلمداد کرد. با این حال در اکثر موارد کیف پول ها به صورت فیزیکی نیستند و بیت کوین های موجود در آن نیز ماهیت فیزیکی ندارند.
اما در عوض آن ها یک نوع ابزار ذخیره سازی دیجیتال هستند که هم کلید عمومی دارند و هم کلید خصوصی. این کلیدها در واقع سرشت و درون مایه ی رمز ارزها را مشخص می کنند که برای تکمیل انتقال بیت کوین به کیف پول مورد نظر بسیار ضروری هستند. کلید عمومی مشابه یک نام کاربری است که مشخص کننده ی یک کیف پول معیین می باشد تا طرف های دیگر بدانند که در هنگام معامله، کوین ها (coins) را به کجا منتقل کنند.
کلید خصوصی، مشابه رمز عبور است که یک نوع کد دسترسی ویژه برای صاحب کیف پول می باشد و به عنوان یک سیستم امنیتی، کمک می کند تا دیگران نتوانند به بیت کوین های ذخیره شده دسترسی داشته باشند. روش های مختلفی برای ایمن سازی کیف پول بیت کوین وجود دارد که از جمله روش های معروف می توان به رمز گذاری، backup یا پشتیبان گیری، multisig یا قابلیت چند امضایی و همین طور ذخیره سازی سرد اشاره کرد.
اولین راه رمز گذاری کیف پول، استفاده از رمز عبور بسیار قوی است. راه دوم تهیه ی نسخه ی پشتیبان می باشد. در این مورد حتی سوء عملکرد کامپیوتر نیز می تواند منجر به از بین رفتن بیت کوین شود، چه برسد به هک شدن. multisig روش دیگری برای محافظت از بیت کوین است که یک سیستم معاملاتی چند امضایی را به وجود می آورد که بر اساس آن افراد بیش تری (معمولاً 2 یا 3 نفر) نیاز به تایید سرمایه ی آزاد شده دارند.
ذخیره سازی سرد چیست؟
از آنجا که کیف پول می تواند مقداری از امنیت خود را تأمین کند اما در صورت رهگیری یا سرقت کلید خصوصی، اغلب دسترسی مجدد به کوین ها (coins) را با محدودیت هایی مواجه می کند. یک راه حل بالقوه برای این مسئله ی امنیتی، استفاده از ذخیره سازی سرد است.
ذخیره سازی سرد، اغلب حتی از کیف پول های سنتی نیز ایمن تر هستند و ذخیره ی بیت کوین را به صورت آفلاین انجام می دهند، یعنی کاملاً جدا از هرگونه دسترسی به اینترنت می باشند. آفلاین نگه داشتن بیت کوین، تهدید های هکرها را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. از آنجا که کیف پول آنلاین نیست، دیگر نگرانی خاصی مبنی بر دسترسی هکر به کیف پول وجود ندارد.
مقاله پیشنهادی : مطمئن ترین راه های ذخیره بیت کوین چیست؟
روش ذخیره سازی سرد، نسبت به رمزگذاری و تهیه نسخه ی پشتیبان، راحت تر نیست زیرا دسترسی کاربران به کوین ها (coins) قدری دشوارتر است. بنابراین بسیاری از دارندگان بیت کوین که از ذخیره سازی سرد استفاده می کنند، مقداری توکن (token) را جهت برخی هزینه های معمول در یک کیف پول استاندارد نگهداری می کنند و بقیه را در دیوایس های (devices) ذخیره سازی سرد قرار می دهند. این امر هر از چند گاهی تلاش برای خارج کردن کوین ها(coins) از کیف پول سرد را جهت برخی هزینه های روزمره کاهش می دهد. عمل تقسیم ذخایر، معمولاً خرید و فروش رمز ارزها را تسهیل می کند.
این پلتفرم ها با تعداد زیادی بیت کوین (و سایر رمز ارزها) سروکار دارند و اغلب اهداف اصلی هکرها می باشند. برای به حداقل رساندن میزان ضرر ناشی از فقدان امنیت، این پلتفرم ها تصمیم می گیرند تا بیشتر توکن های (tokens) خود را در کیف پول سرد قرار دهند.
روش های معمول ذخیره سازی سرد :
کیف پول کاغذی یا paper wallet
کیف پول کاغذی راهی برای برقراری امنیت در برابر هکرها و یا سوء عملکرد کامپیوتر است ، به طوریکه در فرآیند آن کلیدهای خصوصی و عمومی روی کاغذ چاپ می شود. علاوه بر این یک کیف پول کاغذی ممکن است دارای یک کد QR باشد که می توانند اسکن شده و برای انجام سریع معاملات به کیف پول نرم افزاری اضافه شوند. از آنجا که کاغذ مورد نظر، حاوی کلیه اطلاعات مورد نیاز برای خرج کردن کوین ها (coins) است، در نتیجه ایمنی آن بسیار مهم خواهد بود. برای ایمنی بیشتر، معمولاً رمزگذاری و همچنین نسخه برداری از کیف پول کاغذی ایده ی خوبی خواهد بود.
کیف پول های سخت افزاری یا hardware wallets
از دستگاه های ذخیره سازی مانند درایو USB برای نگهداری کلیدهای امنیتی استفاده می شود، چنین دستگاه هایی را می توانید در صندوق هایی ایمن نگهداری کنید تا مطمئن شوید هیچ شخصی به آن ها دسترسی پیدا نمی کنند. کیف پول های سخت افزاری در حال تبدیل شدن به یک گزینه ی ترجیحی برای ایمن سازی کیف پول های آفلاین هستند. اینها دستگاه های کوچکی هستند که ضد آب و ضد ویروس می باشند و حتی از معاملات چند امضایی نیز پشتیبانی می کنند.
آن ها برای دریافت و ارسال ارز مجازی بسیار مناسب می باشند و دارای یک دیوایس ذخیره میکرو جهت پشتیبان گیری و همچنین یک دوربین اسکن کد QR هستند. Pi-Wallet نمونه ای از کیف پول سخت افزاری است.
کیف پول های صوتی یا sound wallets
اگر چه کیف پول های صوتی به آن صورت رایج و محبوب نیستند اما روش دیگری برای برقراری امنیت رمز ارزهای مجازی هستند. فناوری کیف پول صوتی شامل نگه داشتن کلیدهای خصوصی در فایل های صوتی رمز گذاری شده در محصولاتی مانند دیسک های فشرده مانند CD و دیسک های وینیل یا vinyl است. کد پنهان شده در این فایل های صوتی را می توان با استفاده از برنامه های طیف سنج یا طیف سنج های با رزولوشن بالا رمزگشایی کرد.
آموزش ذخیره بیت کوین
پیش از مسألهٔ نگهداری بیت کوین، به مکانی برای ذخیره بیت کوین احتیاج دارید. مانند دنیای واقعی، شما بیت کوین خود را در یک کیف پول نگهداری می‌کنید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بیت کوین میتوانید از مطلب آموزشی «بیت کوین چیست» دیدن نمایید.
مشابه با شماره حساب بانکی، کیف پول شما دارای یک آدرس می‌باشد. آدرس کیف پول را می‌توان با جستجو در لجر خود یافته و آن را با دیگران به‌اشتراک بگذارید، سپس در این شرایط میتوانید به انجام تراکنش‌ها بپردازید.
این آدرس همان ورژن کوتاه‌تر و کارآمدتر کلید عمومی شما بوده و از 26 الی 35 کاراکتر الفبایی_عددی تشکیل شده است (مانند 1A1Zp1Ep5QGefi2DMPTfTL5SLmv7Di fNa). به‌خاطر داشته باشید که هر حرف و هر عدد موجود در این آدرس مهم است. پیش از ارسال بیت کوین به کیف پول‌تان، کل آدرس را دوبار آن‌هم به‌صورت کاراکتربه‌کاراکتر بررسی کنید.
در کنار آدرس کیف پول، شما دارای یک یا چند کلید خصوصی نیز خواهید بود. توصیه شده که به‌هیچ‌وجه نباید این کلید یا کلیدهای خصوصی را با دیگران به اشتراک بگذارید.
از کلیدها برای تأیید و احراز هویت کلید عمومی فوق‌الذکر و ثبت‌نام در معاملات استفاده می‌شود. برخی کیف پول‌ها یک عبارت بازیابی ایجاد می‌کنند.
این عبارت بازیابی مجموعه‌ای از کلمات است که به شما اجازه می‌دهند تا در صورت گم کردن کلیدهای خصوصی کیف پول‌تان بتوانید قفل کیف پول‌تان را باز کنید. این عبارت را چاپ کرده و در محلی امن نگهداری کنید.
باید بگوییم که متأسفانه کیف پول بیت کوین شما شبیه به کیف پول فیزیکی‌تان است. اگر کلیدهای خصوصی کیف پول‌تان را گم کنید، به احتمال خیلی زیاد برای همیشه ارز خود را از دست خواهید داد.
کیف پول شما یک فایل اصلی ایجاد می‌کند که در آن از کلیدهای خصوصی و عمومی شما نگهداری می‌شود. شما می‌بایست از این فایل یک نسخه پشتیبان تهیه کرده تا در صورت گم کردن یا آسیب دیدن فایل اصلی، بتوانید به آن دسترسی پیدا کنید. در صورتِ تهیه نکردن نسخهٔ پشتیبان، شما با خطرِ از دست دادنِ دارایی‌هایتان مواجه خواهید شد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بهترین کیف پول های بیت کوین میتوانید از مطلب آموزشی «بهترین کیف پول های بیت کوین در سال 2020 کدامند؟» دیدن نمایید.
شما میتوانید کلیدهای خصوصی خود را بر روی کامپیوتر، موبایل، ابزارهای ذخیره‌سازی یا حتی بر روی یک تکه کاغذ نگهداری کنید. برای نگهداری ایمن از کلیدهای خصوصی خود می‌بایست از آن یک فایل پشتیبان آنلاین و آفلاین تهیه کنید.
به یاد داشته باشید کیف پول شما بر روی هیچ ابزاری قرار نمی‌گیرد. خود کیف پول بر روی بلاک چین قرار می‌گیرد، درست مانند اپ بانکی شما که به‌صورت واقعی وجوه نقد شما را در حساب جاری نگهداری نمی‌کند.
در حالی که اپ‌های کیف پول به‌خوبی عمل کرده و تقریباً امن هستند، امن‌ترین گزینه، یک کیف پول سخت‌افزاری است که به‌صورت آفلاین و در یک مکان امن نگهداری می‌شود.
محبوب‌ترین کیف پول‌های سخت‌افزاری از لایه‌های ویژهٔ امنیتی برای اطمینان از عدم سرقت کلیدها و نگهداری ایمن بیت کوین شما استفاده می‌کنند. اما، اگر کیف پول سخت‌افزاری خود را گم کنید تنها در صورتی میتوانید مجدداً به آن دسترسی پیدا کنید که از قبل چند نسخه پشتیبان قابل‌اطمینان از کلیدهای خود تهیه کرده باشید.
ناایمن‌ترین گزینه برای نگهداری بیت کوین استفاده از کیف پول‌های آنلاین است، به‌عنوان مثال نگهداری بیت کوین در یک صرافی.
دلیل ناامن بودن این گزینه آن است که در این شرایط کلیدهای شما توسط یک شخص ثالث نگهداری می‌شود. برای بسیاری از افراد بهترین گزینه برای راه‌اندازی و بهره‌برداری از کیف پول، استفاده از کیف پول‌های صرافی آنلاین است. این گزینه یک انتخاب کاملاً آشنا پیش روی شما می‌گذارد: راحتی در مقابل ایمنی.
بسیاری از سرمایه‌گذاران جدی بیت کوین، از یک روش هیبریدی استفاده می‌کنند: این افراد مقداری بیت کوین را به‌صورت آفلاین که با نام “کیف پول سرد” شناخته شده است ذخیره‌سازی می‌کنند.
بسته به استراتژی شما و تبدیل شدن به یک شخص آشنا به مسائل فنی، در اینجا به معرفی انواع مختلف کیف پول بیت کوینی خواهیم پرداخت. سایت Bitcoin.org به شما در انتخاب کیف پول کمک می‌کند.
کیف پول ابری به‌صورت آنلاین بوده و کلیدهای آن معمولاً در یک سرور دور نگهداری می‌شوند. این سرور توسط یک شخص ثالث ران می‌شود.
کیف پول‌های ابری به داشتن یک رابط کاربرپسند گرایش دارند ولی در این نوع کیف پول‌ها شما به یک شخص ثالث اعتماد کرده و کلیدهای خصوصی‌تان را در اختیار وی قرار می‌دهید.
همین موضوع باعث می‌شود تا دارایی‌های شما بیش‌ازپیش در معرض سرقت قرار بگیرد. برخی از نمونه‌های این نوع کیف پول عبارتند از کوین‌بیس (Coinbase)، بلاک چین (Blockchain) و لومی‌والت (Lumi Wallet). برخی رمز ارزها، مانند بیت کوین، کیف پول بومی خود را دارا هستند. برخی از این کیف پول‌ها ویژگی‌هایی مانند نگهداری آفلاین را پیشنهاد می‌کنند (مانند Coinbase و Xapo).
با وجود کلیدهای خصوصی شما بر روی یک سرور، می‌بایست به مقیاس‌های امنیتی میزبان اعتماد کنید. شما می‌بایست به‌گونه‌ای به میزبان اعتماد داشته باشید که وی همراه پول‌های شما ناپدید نشده، کسب‌وکار خود را تعطیل نکرده و یا دسترسی شما به کیف پول‌تان را مسدود نکند.
کیف پول نرم‌افزاری را می‌توان به‌طور مستقیم بر روی کامپیوتر نصب کرد. این ویژگی باعث می‌شود تا شما کنترل کلیدهای خصوصی خودتان را در اختیار داشته باشید.
بیشتر این کیف پول‌ها دارای پیکربندی ساده و رایگان هستند. اِشکال کیف پول‌های نرم‌افزاری این است که شما می‌بایست امنیت کلیدهای خود را تأمین کنید.
کیف‌های پول نرم‌افزاری به احتیاط‌های امنیتی بیشتری نیاز دارند. اگر کامپیوتر شما به سرقت رفته یا هک شود، سارق میتواند یک کپی از کیف پول و بیت کوین شما تهیه کند.
در حالی که شما میتوانید نرم‌افزار اصلی پروتکل هستهٔ بیت کوین – که از سال 2009 دفتر تمام تراکنش‌ها را نگهداری کرده و فضای زیادی را اشغال می‌کند – را دانلود کنید، بیشتر کیف پول‌های امروزی به‌صورت کیف پول‌های “سبک” یا SPV بوده و کل لجر را دانلود نمی‌کنند ولی همگام با آن هستند.
الکتروم (Electrum) یک کیف پول بیت کوینی SPV رومیزی و شناخته شده است که گزینهٔ “نگهداری سرد” را نیز ارائه میدهد.
اگزودوس (Exodus) قابلیت ردیابی چندین دارایی را داشته و از یک رابط کاربری پیچیده نیز برخوردار است. برخی کیف پول‌ها (مانند Jaxx Liberty) می‌توانند از محدودهٔ عظیمی از دارایی‌های دیجیتال نگهداری کنند. همچنین برخی کیف پول‌ها (مانند Copay) امکان دسترسی به حساب‌های به اشتراک گذاشته شده را پیشنهاد می‌کنند.
قبل از دانلود هر اپ، لطفاً مطمئن شوید که نسخهٔ قانونی و اصلی اپ را دانلود می‌کنید. برخی برنامه‌نویسان غیرقابل اعتماد، وب‌سایت‌های رمز ارزی مختلف و مشابهی را ایجاد می‌کنند. دانلود اینگونه برنامه‌ها رایگان است. همین ویژگی‌ها باعث می‌شود تا امکان هک این نوع کیف پول‌ها امکان‌پذیر شود.
کیف پول‌های همراه نیز مانند اپ‌ها قابلیت نصب بر روی گوشی‌های هوشمند را دارند. اگر در یک مغازه قصد پرداخت هزینه‌ای به‌صورت بیت کوین دارید و یا اگر در حرکت قصد خرید، فروش یا ارسال چیزی را دارید، این کیف پول برای شما بسیار مفید خواهد بود.
تمام کیف پول‌های آنلاین و بیشتر کیف‌های پول رومیزی که در بالا به آنها اشاره کردیم دارای ورژن‌های همراه نیز هستند. این در حالی است که بقیهٔ کیف پول‌ها مانند Abra ،Edge و Bread با موبایل در ذهن ایجاد شده‌اند.
به یاد داشته باشید که بسیاری از کیف پول‌ها قادر به نگهداری کلیدهای شما بر روی خود تلفن هستند. همین ویژگی باعث می‌شود تا در صورت گم کردن تلفن خود، دسترسی به کیف پول‌تان را نیز از دست بدهید. همواره چگونه بیت کوین خود را ذخیره کنیم؟ یک نسخهٔ پشتیبان از کلیدهای خود بر روی ابزارهای مختلف تهیه کرده و عبارت بازیابی خود را نیز چاپ کنید.
کیف پول‌های سخت‌افزاری ابزار کوچکی هستند که تنها به‌منظور وضع و تصویب تراکنش‌های بیت کوینی به وب متصل می‌شوند. این نوع کیف پول‌ها بسیار امن‌تر هستند زیرا این کیف‌ها اساساً آفلاین بوده و در نتیجه قابل هک نیستند.
از آنجایی که امکان سرقت یا گم شدن این کیف پول‌ها و همچنین بیت کوین‌های موجود در آنها وجود دارد، توصیه می‌شود تا یک نسخهٔ پشتیبان از کلیدهای خود تهیه کنید.
برخی سرمایه‌گذاران بزرگ، کیف پول‌های سخت‌افزاری خود را در مکان‌های امن مانند صندوق‌های بانکی نگهداری می‌کنند. از جمله نمونه‌های بارز کیف پول‌های سخت‌افزاری می‌توان به ترزور (Trezor)، کیپ‌کی (Keepkey) و لجر (Ledger) اشاره کرد.
کیف پول‌های کاغذی شاید ساده‌ترین نوع کیف پول باشند. کیف پول‌های کاغذی تکه کاغذهایی هستند که کلیدهای عمومی و خصوصی یک آدرس بیت کوین در آن وجود دارد.
این کیف پول برای نگهداری طولانی‌مدت ارز مناسب است – البته در صورت مصون ماندن از آتش و آب – همچنین این کیف پول‌ها به دلیل عدم اتصال به شبکه از امنیت بیشتری برخوردار هستند و مناسب هدیه‌اند.
البته باید بگوییم که این کیف پول‌ها علی‌رغم داشتن مزایای متعدد به‌سادگی گم می‌شوند. با داشتن خدماتی مانند تولید‌کننده کیف پول، شما به‌سادگی میتوانید یک آدرس جدید ایجاد کرده و کیف پول را با استفاده از پرینتر خود چاپ کنید.
زمانی که آماده شارژ کیف پول کاغذی خود شدید، به‌سادگی میتوانید مقداری بیت کوین به‌همان آدرس جدید ارسال کرده و به‌طور ایمن از آن نگهداری کنید. هر گزینه‌ای را که انتخاب می‌کنید، از تهیهٔ نسخهٔ پشتیبان برای همه‌چیز مطمئن شده و محل نگهداری این نسخه‌های پشتیبان را تنها به نزدیک‌ترین و عزیزترین افراد زندگی خود بگویید.
تیم تحریریه دیجی کوینر
این مقاله به کوشش هیئت تحریریه دیجی کوینر تولید شده است. تک تک ما امیدواریم که با تلاش خود، تاثیری هر چند کوچک در آگاه سازی فعالان حوزه رمز ارزها و بازارهای مالی داشته باشیم.
بیت کوین| روش های استخراج و ذخیره سازی بیت کوین
داستان بیت کوین و کریپتوکارنسی، داستانی نه چندان قدیمی اما بسیار جذاب است. داستانی است مخصوص عصر IT و دقیقا متناسب با خصوصیات آن. سریع، جذاب و پیچیده. عمر این داستان جذاب به ده سال نمی‌رسد اما آنقدر اتفاقات متفاوت و هیجان‌انگیز در آن اتفاق افتاده که بدون هیچ تردیدی می‌توان گفت که خیل عظیمی از مشتاقان عرصه تجارت الکترونیک را مجذوب خود کرده است. ولی این شگفتی بزرگ تکنولوژی چگونه استخراج می‌شود؟ ماینینگ چیست؟ پس از استخراج بیت کوین چطور آن را ذخیره کنیم؟
با مالتینا همراه باشید، تا به همه‌ی سوالات شما را پاسخ دهد.
استخراج بیت کوین (ماینینگ)
برای استخراج بیت کوین و به دست آوردن آن باید یک سری مسائل را با استفاده از تجهیزات خاص حل کنید.
در علم برنامه نویسی با استفاده از الگوریتم، می‌توان کدهای ساده را به شکلی پیچیده‌تر تبدیل کرد. این روشی است که سازنده ارز به کار می‌گیرد و از شما می‌خواهد تا با ساده سازی آن را حل کرده و سپس به دست بیاورید.
به‌عنوان مثال: سازنده بیت کوین یا آن الگوریتم به شما می‌گوید که اگر می‌خواهید ارز من را استخراج کنید، باید یک سری معادلات و الگوریتم‌ها را حل بکنید. در عوض حل آنها به میزان سختی که برای حل مسئله کشیده‌اید، به شما پول و یا همان سکه می‌دهم.
استخراج بیت کوین (ماینینگ)
برای ماینینگ و حل هریک از الگوریتم های بیت کوین نیاز به تجهیزات دارید تا بتوانید استخراج را به خوبی انجام دهید. بدیهی است که هرچقدر قدرت تجهیزات شما بیشتر باشد، راحت تر میتوانید به بیت کوین ها و پاداش های خود برسید.
تجهیزاتی که برای ماینینگ نیاز دارید عبارتند از:
۱- دستگاه استخراج (ASIC)
برای سودآوری بیشتر و بهتر عملکرد کردن در ماینینگ شما نیاز به دستگاه مخصوصی به نام ای-سیک (ASIC) دارید. به دلیل گسترش بیت کوین و افزایش کاربران و ماینینگ های متداول CPU کامپیوتر و یا موبایل پاسخگو نیست و بهره وری مناسب را نخواهند داشت.
۲- برق و کابل
ای سیک ها با برق کار می کنند و برق زیادی هم مصرف می کنند. برای استفاده از ای سیک ها نیاز به برق ولتاژ قوی نیاز دارید. برای این کار در ایران نیاز به مجوز و همچنین مکان خاص دارید، زیرا استفاده از برق خانگی برای ماینینگ در ایران غیر مجاز است.
۳- خنک کننده
از آنجایی که ماین کردن با دستگاه قدرت زیادی می خواهد، ای سیک ها داغ می کنند و برای افزایش طول عمر آنها مراقبت بیشتر نیاز به خنک کننده هایی مانند کولر و فن دارید.
۴- اینترنت
اینترنت جزء مهمی است که شما را به دنیای ارز دیجیتال متصل می کند. اینترنت های ADSL و TD-LTE برای استخراج کفایت می کند. فقط باید این را در نظر داشته باشید تا اینترنتان قطع نشود تا وسط پردازش به مشکل بر نخورید.
۵- کیف پول
پس از اتمام ماینینگ نیاز است تا درآمد حاصل را در محلی ذخیره کنید و در صورت نیاز از آن استفاده کنید. کیف پول امن ترین و بهترین مکان برای ذخیره ی پولهاست. در ادامه با انواع کیف پول های بیت کوین در این نوشته آشنا خواهید شد.
تجهیزات استخراج رمز ارز
سختی شبکه و استخر استخراج بیت کوین
بلاک هر بیت کوین هر ۱۰ دقیقه یک بار صورت می گیرد و به اولین ماینر دریافت کننده تعلق می گیرد. اگر کامپیوتر شما بسیار قدرتمند باشد و میتواند راحت تر آن را دریافت کند. اما این منصفانه نیست، مسلما ماینر (استخراج کننده) ای که امکانات و قدرت بیشتری داشته باشد، تمام بیت کوین ها را از آن خود می کند. برای اینکه همه چیز عادلانه باشد، شبکه براساس قدرت پردازشی که دارد عمل استخراج را انجام میدهد، برایش “سختی شبکه” قرار داده تا زمان دسترسی به بیت کوین را برای پردازشگرهای قدرتمندتر کاهش دهد.
به دلیل افزایش ماینتر ها و دستگاه های استخراج، استخراج بیت کوین به صورت مستقیم شانس کمی در حل کردن بلاک دارد. برای این منظور تمام ماینرها دستگاه های استخراج خود را در جایی به نام «استخر استخراج» (mining pool) متصل می کنند تا قدرت پردازش و حل مسائل بالا رود. در این استخر پاداش هایی که دریافت می شود براساس میزان قدرتمندی دستگاه ها به آنها برگردانده می شود.
تجهیزات استخراج بیت کوین
ذخیره سازی بیت کوین
پس از آنکه بیت کوین را شناخته و سپس استخراج کرده‌اید، وقت آن رسیده که آن را در یک جای امن و مطمئن ذخیره سازی کنید. برای حفظ مال خود باید یک کیف پول داشته باشید تا پول‌هایتان را در آن بگذارید و در هر لحظه که نیازشان داشتید، برداشت کنید. اما چگونه می‌توان بیت کوین را ذخیره کرد؟ آیا جایی امن برای ارزهای دیجیتال وجود دارد؟
برای ذخیره سازی بیت کوین ابتدا باید انواع کیف پول‌هایی که در کریپتوکارنسی وجود دارند را به خوبی بشناسید، با معایب و مزایای‌شان به خوبی آشنا باشید و سپس بهترین‌شان را برای خودتان انتخاب کنید.
برای حفظ بیت کوین خود باید یک کیف پول داشته باشید
اساسا ۵ نوع کیف پول بیت کوین در ارز دیجیتال وجود دارد که هرکدام از آنها دارای مزایا و معایب خاص خود هستند.
۱- کیف‌پول سخت افزاری (Hardware Wallet):
این نوع کیف‌پول می‌توان بهترین گزینه‌ی امنیتی در بیت کوین برای ذخیره‌ی پول‌هایتان باشد.
کیف پول‌های سخت افزاری جدید نیستند، ولی به تازگی جایگاه بیشتری در کیف‌پول‌های بیت کوین کسب کرده اند. این کیف‌پول‌ها مشابه کیف‌پول‌های عادی شماست، علاوه بر ویژگی مدیریت حساب‌های دیجیتالیتان. همچنین بسیار فانتزی‌تر و شیک‌تر از دیگر کیف‌پول‌های کریپتوکارنسی است. آنها در حوزه امنیت بسیار قوی‌تر هستند و همچنین: قابل حمل و دارای صفحه نمایش برای دیدن مبادله‌ها و ذخیره ارزهای دیجیتال می‌باشند. در کنار تمامی این ویژگی‌ها، قیمت گران‌تری نسبت به دیگر کیف‌پول‌ها دارند که ممکن است کاربر را در خرید آن مردد کند.
کیف‌پول سخت افزاری
۲- کیف‌پول آنلاین (Online Wallet):
کیف پول‌های آنلاین از رایج ترین کیف پول‌های کریپتوکارنسی هستند.
اینها به علت ارزان‌تر بودن، استفاده‌ی آسان، در دسترس بودن و سرعت بالا محبوبیت بیشتری در میان کاربران دارند. امروزه اینترنت در تمام خانه‌ها، شرکت‌ها و زندگی‌ها وجود دارد و با استفاده از کامپیوتر، تبلت، لپ‌تاپ و تلفن‌های همراه به اینترنت متصل شوید، بنابراین میتوانید در هر نقطه از دنیا به حساب خود دسترسی داشته باشید، بیت کوین را استخراج و ذخیره کنید.
۳- کیف‌پول تلفن‌همراه (Mobile Wallet):
مفهوم کیف‌پول‌های تلفن‌همراه، همان کیف‌پول آنلاین است فقط با این تفاوت که دسترسی توسط موبایل صورت می‌گیرد.
معمولا شما میتوانید در Google Play و یا Apple store این کیف پول‌ها را دریافت کنید و از آنها استفاده کنید. به دلیل استفاده‌ی بیشتر مردم از موبایل، این کیف‌پول‌ها روز به روز معروف‌تر می‌شوند. همه‌ی ما می‌دانیم که اکثر مردم در کارهای روزمره خود بجای استفاده از کامپیوتر از تلفن‌همراه خود استفاده می‌کنند؛ به همین دلیل ترجیح می‌دهند تا کیف پول‌های خود، مانند موبایل خود، همیشه همراه داشته باشند.
مزایای کیف پول تلفن‌همراه همانند کیف پول آنلاین است، بجز گرینه ی QR برای اسکن. همچنین استفاده از کیف‌پول تلفن‌همراه بسیار راحت تر از کامپیوتر، لپ‌تاپ و یا حتی کیف‌پول های سخت افزاری است.
۴- کیف‌پول دسکتاپ (Desktop Wallet):
اگر فکر می‌کنید که کیف پول دسکتاپ، مانند فایل‌هایی است که در کامیپوتر شما ذخیره شده است، کاملا در اشتباهید.
اکثر کیف‌های دسکتاپ رایگان هستند، زیرا شرکت فقط اجازه‌ی باز کردن حساب جدید بیت کوین را در وبسایت خود میدهد و امکانات دیگری را در اختیار شما نمی‌گذارد. چون کیف‌پول شما بصورت آنلاین و اینترنتی نیست، هکرها برای هک کردن کیف‌پول شما هیچ دسترسی ندارند و اطلاعات شما را شرکت ارائه دهنده بکاپ نمی‌گیرد؛ این یکی از دلایلی است که این کیف‌پول‌ها در میان مردم محبوب هستند.
در کنار مزایا، معایبی نیز دارند. بعنوان مثال: ممکن است به اشتباه فایل‌های کیف‌پول خود را پاک کنید و یا کامپیوترتان ویروسی شود، چه‌کاری از دست شما ساخته است؟
۵- کیف پول کاغذی (Paper Wallet):
کیف‌پول کاغذی به این معناست که شما کلید خصوصی بیتکوین خود را دریافت می‌کنید. بله، این کیف پول بسیار عجیب و قدیمی است، اما این روش یکی از امن‌ترین راه‌های ذخیره‌ی بیت کوین‌تان است. خطرات هک شدن در این کیف پول به صفر می رسد، زیرا هیچ کسی به کیف‌پول شما دسترسی ندارد و یا اطلاعات شما در هیچ سروری ثبت نمی‌شود و یا بکاپ نمیگیرند. شما میتوانید با آدرسی که بر روی کاغذ شما نوشته شده است، مبادلات خود را انجام دهید.
تنها نقطه ضعف این کیف‌پول گذاشتن زمان به خصوصی برای انجام معاملات و کارهای تکنیکی است.
حفاظت از کیف‌پول بیت کوین ضروری است چون کیف‌پول‌های بیت کوین اهداف با ارزش بالای هکرها هستند. برخی از اقدامات حفاظتی عبارتند از : رمزگذاری کیف‌پول با گذرواژه قوی، و انتخاب یک گزینه ذخیره‌سازی خوب به عنوان مثال ذخیره کردن به صورت آفلاین. همچنین توصیه می‌شود که مرتبا از کیف پول دسکتاپ یا موبایلتان پشتیبانی کنید، زیرا مشکلات مربوط به نرم‌افزار کیف پول روی کامپیوتر یا دستگاه تلفن همراه میتواند تمام سهام شما را پاک کند.
کیف پول بیت کوین | چگونه بیت کوین های خود را ذخیره کنیم؟
برای ارسال یا دریافت بیت کوین باید از یک کیف پول بیت کوین استفاده کنید.
اما برخلاف یک کیف پول که در دنیای واقعی از پول نقد (و کارت‌های بانکی و اعتباری) شما نگهداری می‌کند، درواقع کیف پول بیت کوین، بیت کوین‌های شما را نگه نمی‌دارد.
کیف پول بیت کوین یک دستگاه سخت افزاری یا یک برنامه نرم افزاری است که با ارائه اطلاعات لازم برای ایجاد تراکنش‌های بیت کوین، با بلاکچین بیت کوین در تعامل است.
یک بخش از این اطلاعات را “آدرس کیف پول” “Wallet address” یا همان “آدرس” “Address” می‌نامند.
تراکنش‌های بیت کوین در واقع انتقال بیت کوین از یک آدرس به آدرس دیگر است.
برای مثال، فرض کنید که مسعود می‌خواهد چند بیت کوین برای امیر بفرستد. هر یک از آنها یک کیف پول بیت کوین دارند که یک “آدرس” برای آنها ایجاد می‌کند.
مسعود، آدرس بیت کوین امیر را به نرم افزار کیف پول ارائه می‌کند و سپس کیف پول امیر از شما درخواست می‌کند که تراکنش را مجاز کنید.
در این درس، می‌خواهیم یاد بگیریم که کیف پول ارز دیجیتال چیست. البته در این مقاله درمورد کیف پول بیت چگونه بیت کوین خود را ذخیره کنیم؟ کوین صحبت شده است اما همه کیف پول‌های کریپتو به روشی مشابه کار می‌کنند.
کیف پول بیت کوین چیست؟
کیف پول بیت کوین با کیف پول‌های فیزیکی کاملا تفاوت دارد. کیف پول‌های بیت کوین به جای ذخیره پول، کلیدها “keys” را ذخیره می‌کنند.
یکی از این کلیدها به که با نام “کلید خصوصی” “private key” شناخته می‌شود، چیزی است که به شما امکان میدهد تا بیت کوین‌های خود را به آدرس دیگری انتقال دهید.
اگر از بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال استفاده می‌کنید، مهم است که یاد بگیرید کیف پول چگونه کار می‌کند.
هنگامی که با کیف پول‌های ارز دیجیتال سروکار دارید، با عباراتی مانند کلید خصوصی “Private key“، کلید عمومی “Public key“، آدرس “Address“ و عبارات بازیابی “seed phrase” مواجه می‌شوید.
نرم افزار کیف پول اغلب سعی می‌کند تا شما را از نیاز به درک این عبارات و نحوه کار آنها بی‌نیاز کند اما درک اولیه مفاهیم کلیدی و زیربنای کیف پول‌های ارز دیجیتال میتواند به شما کمک کند تا از انجام اشتباهاتی که برای شما ممکن است هزینه‌بردار باشد جلوگیری کنید.
در ادامه یاد می‌گیریم که زبان این کیف پول ارز دیجیتال چیست، درمورد چه چیزی است و چگونه کیف پول‌ها با یکدیگر کار می‌کنند.
کلید خصوصی “Private key“، کلید عمومی “Public key“ و آدرس “Address“
برای ارسال و دریافت پول به‌صورت آنلاین، معمولا به شماره حساب “Account number” و رمز عبور “Password” نیاز دارید.
در دنیای بیت کوین، این دو با عنوان کلید عمومی “Public key“ و کلید خصوصی “Private key“ شناخته می‌شوند.
بیت کوین از یک “سیستم دو کلیدی” استفاده می‌کند که در آن، کلید عمومی به شما امکان دریافت بیت کوین را میدهد و کلید خصوصی برای ارسال بیت کوین مورد نیاز است.
این دو کلید با فرمول‌های ریاضی به یکدیگر متصل هستند.
“کلید خصوصی” یک شماره مخفی منحصر به فرد است که فقط شما، باید آن را بدانید.
کلید خصوصی درواقع حکم “امضای تایید تراکنش‌ها” را دارد. این “امضای دیجیتال” برای ارسال بیت کوین مورد نیاز است. (برای کسب اطلاعات بیشتر درمورد “امضای دیجیتال”، مقاله بعدی را از دست ندهید).
“کلید عمومی” یک عدد طولانی است، به همین دلیل از نسخه کوتاه‌شده کلید عمومی استفاده می‌شود که خواندن آن بسیار آسان‌تر است.
این “فرمت فشرده” یا نسخه کوتاه شده کلید عمومی، “آدرس” نامیده می‌شود.
آدرس بیت کوین، رشته‌ای از ۲۶-۳۵ کاراکتر الفبایی است که با عدد ۱ یا ۳ یا “bc” شروع می‌شود.
در اینجا نمونه‌ای از آدرس بیت کوین را می‌بینید:
این آدرس میتواند با QR کد نیز نشان داده شود:
QR code مخفف “Quick Response” به معنای “پاسخ سریع”، یک نمایش گرافیکی از آدرس است که میتواند توسط دوربین تلفن همراه شما خوانده شود.
زمانی که می‌خواهید مقداری بیت کوین برای دوستی بفرستید، از او آدرس بیت کوینش را می‌خواهید. این آدرس را می‌توان آزادانه با افراد دیگر به اشتراک گذاشت و هرکسی میتواند برای او بیت کوین ارسال کند.
از طرف دیگر، همان‌طور که از نامش پیداست، کلید خصوصی باید خصوصی و به‌صورت محرمانه نگه داشته شود.
اما اگر در این مورد کنجکاو هستید، نمونه‌ای از یک کلید خصوصی را به عنوان مثال برایتان آورده‌ایم:
(حالا که به کلید خصوصی دسترسی دارید لطفا خوب باشید و بیت کوین‌های آن را برندارید!)
کلید خصوصی را به عنوان رمز عبوری در نظر بگیرید که به شما امکان اثبات مالکیت و خرج کردن بیت کوین‌های مرتبط با آدرس‌تان را میدهد. دقیقا مشابه نحوه استفاده رمز عبور برای دسترسی به حساب بانکی‌تان!
شما هرگز و تحت هیچ شرایطی، نباید کلیدهای خصوصی خود را با شخص دیگری به اشتراک بگذارید.
هیچکس نباید کلید خصوصی شما را ببینید زیرا شخصی که کلیدهای خصوصی شما را بداند میتواند مقدار موجود در آدرس کیف پول شما را کنترل کند. اگر شخصی کلید خصوصی شما را بدزدد، هیچ راهی برای اثبات اینکه بیت کوین‌ها متعلق به شما هستند وجود ندارد.
تا اینجا نقش کلید خصوصی، کلید عمومی و آدرس را متوجه شدیم!
- “کلید عمومی” شما مانند “شماره حساب” شماست.
- “آدرس” نسخه کوتاه‌تری از “شماره حساب” است. شما میتوانید آدرس خود را به افراد بدهید تا برای شما بیت کوین ارسال کنند.
- کلید خصوصی شما مانند “رمز عبور” شماست که مالکیت بیت کوین‌های مرتبط با یک آدرس را مشخص می‌کند.
فرستنده برای ارسال بیت کوین، به آدرس گیرنده نیاز دارد. هنگامی که بیت کوین‌ها در آدرس گیرنده قرار می‌گیرند، گیرنده میتواند با کلیدهای خصوصی خود آنها را خرج یا برداشت کند.
کلیدها و آدرسها از کجا می‌آیند؟
کلید خصوصی “Private Key“
همه چیز با کلید خصوصی شروع می‌شود که رشته‌ای از اعداد تولید‌شده به‌صورت تصادفی هستند.
این عدد طولانی را می‌توان با تبدیل به فرمت هگزادسیمال کوتاه کرد.
هگزادسیمال (Hexadecimal) یک سیستم شماره‌گذاری است که در آن از ۱۶ رقم ممکن برای نمایش اعداد استفاده می‌شود.
۱۰ رقم اول این سیستم: ۰،۱،۲،۳،۴،۵،۶،۷،۸،۹ هستند.
۶ رقم باقیمانده با حروف A, B, C, D, E, F نشان داده می‌شوند که جایگزین اعداد ۱۰،۱۱،۱۲،۱۳،۱۴،۱۵ هستند.
بنابراین یک رقم هگزادسیمال میتواند ۱۶ مقدار مختلف را به جای ۱۰ رقم معمولی نشان دهد.
و این یک کلید خصوصی است. یک عدد تصادفی بزرگ در قالب هگزادسیمال!
کلید عمومی “Public key”
کلید عمومی از کلید خصوصی شما مشتق شده است.
یک دقیقه صبر کنید! کلید عمومی توسط افراد دیگر قابل مشاهده است. پس آیا به این معناست که افراد می‌توانند کلید خصوصی شما را ببینند؟
با اینکه کلید عمومی از کلید خصوصی ایجاد می‌شود، اما نمی‌توانید برعکس کار کنید و سعی کنید کلید خصوصی را کشف کنید.
چطور؟ خب پیچیده است! الگوریتمی مبتنی بر رمزنگاری منحنی بیضوی Elliptic curve cryptography (ECC) وجود دارد که حتی اگر کلید عمومی را بدانید، مانع از کشف کلید خصوصی می‌شود.
اساسا کلید خصوصی شما توسط برخی محاسبات ریاضی به طور جدی محافظت می‌شود.
یک کلید خصوصی و یک کلید عمومی از نظر ریاضی به هم مرتبط هستند. تولید کلید عمومی از کلید خصوصی بسیار آسان است اما تولید کلید خصوصی از کلید عمومی عملا غیر ممکن است.
یک کلید خصوصی میتواند تبدیل به کلید عمومی شود اما کلید عمومی را نمی‌توان دوباره به یک کلید خصوصی تبدیل کرد.
آدرس “Address”
کلید عمومی فشرده می‌شود تا کوتاه‌تر و استفاده از آن آسان‌تر شود.
بنابراین یک آدرس را به عنوان یک نمایش کوتاه‌تر و (کمی) خواناتر از کلید عمومی در نظر چگونه بیت کوین خود را ذخیره کنیم؟ بگیرید.
به‌طور خلاصه، کلید خصوصی تولید کننده کلید عمومی است که به نوبه خود فشرده و کوتاه شده تا آدرس عمومی را تشکیل دهد.
رابطه بین کلید خصوصی، کلید عمومی و آدرس بیت کوین در تصویر زیر نشان داده شده است:
اما هر مرحله برگشت‌ناپذیر است.
هر مرحله به عنوان یک تابع یک طرفه در نظر گرفته می‌شود؛ به این معنی که معکوس کردن هر عملیات و کشف داده‌های مرحله قبل برای یک کامپیوتر فوق‌العاده دشوار است.
کلیدها و آدرسها چگونه تولید می‌شوند؟
اگر متوجه نشده‌اید، باید بگوییم که همه چیز با کلید خصوصی شروع می‌شود. ممکن است خودتان نیز آن را امتحان کنید اما کلیدهای خصوصی معمولا توسط کیف پول بیت کوین شما تولید می‌شوند. احتمالا نیازی به دانستن این اطلاعات ندارید چون همه اینها در پشت صحنه انجام می‌شوند اما خیلی خوب است که درک سطح بالایی از این روند داشته باشید.
در اینجا چند تصویر وجود دارد که به شما در تجسم فرآیند ایجاد کلیدها (عمومی و خصوصی) و آدرس مربوطه کمک می‌کند.
- نرم افزار کیف پول، یک عدد تصادفی تولید می‌کند.
- این عدد تصادفی به کلید خصوصی تبدیل می‌شود.
- نرم افزار کیف پول از این کلید خصوصی برای تولید خودکار کلید عمومی استفاده می‌کند.
- با این کلید عمومی، یک آدرس ایجاد می‌شود.
- تبریک! اکنون یک آدرس کاملا جدید برای ارسال و دریافت بیت کوین دارید.
اگر کلید خصوصی خود را گم کنید چه اتفاقی می‌افتد؟
از دست دادن کلید خصوصی شبیه به از دست دادن پول نقد است.
آبی که ریخته‌شده را نمی‌توان جمع کرد!
تشخیص کلید خصوصی از طریق کلید عمومی یا آدرس غیر ممکن است.
و شما برای جابجایی یا خرج کردن بیت کوین‌هایتان نیاز به کلید خصوصی خود دارید!
پس اگر کلید خصوصی خود را گم کنید، تمام بیت کوین‌های ذخیره‌شده در آدرس مرتبط با این کلید خصوصی، برای همیشه در آنجا قفل می‌شوند.
برای خرج کردن بیت کوین‌ها، نیاز به یک امضای چگونه بیت کوین خود را ذخیره کنیم؟ دیجیتال دارید تا مجاز به انجام تراکنش شوید و برای ایجاد امضای دیجیتال، به کلید خصوصی خود نیاز دارید.
پس اگر کلید خصوصی خود را ندارید، خبری از امضای دیجیتال نیست! در نتیجه، بدون امضای دیجیتال هیچ تراکنشی انجام نخواهد شد!
از آنجایی که کلید عمومی (نمایش‌داده شده در قالب آدرس) در شبکه بیت کوین برای همه قابل مشاهده است، برای اطمینان از اینکه کلید خصوصی نمی‌تواند با در دست داشتن کلید عمومی به دست آید از فرمول‌های ریاضی پیچیده‌ای استفاده می‌شود.
با وجود اینکه این رویکرد کمی نابخشودنی است اما زمانی که دارایی شما در کیف پول‌تان قفل می‌شود، حداقل می‌دانید که هیچ شخص یا نهادی مانند دولت، نمی‌تواند بیت کوین‌های شما را تصاحب کند.
تنها یک کلید خصوصی برای دسترسی به بیت کوین‌های شما وجود دارد و فقط و فقط خود شما مسئول نگهداری آن هستید.
اگر آن را فراموش یا گم کردید، هیچکس دیگری به جز خودتان مقصر نیست!
خلاصه
- کلیدهای عمومی و خصوصی همیشه به صورت جفت ساخته می‌شوند.
- از کلید عمومی برای دریافت بیت کوین استفاده می‌شود.
- کلید عمومی (به دلیل طول زیاد آن) در قالبی به نام “آدرس” فشرده می‌شود.
- “آدرس”، مشابه شماره حساب یک حساب بانکی است.
- کلید خصوصی چیزی است که به شما اجازه میدهد دارایی مرتبط به یک آدرس را کنترل و از آن آدرس تراکنش ارسال کنید.
همان‌طور که متوجه شدید، برای ذخیره بیت کوین، حفظ امنیت کلیدهای خصوصی امری ضروری است.
چگونه رمزارز خود را با ایمنی بالا ذخیره کنیم
تهیه و خرید رمزارز یک زمینه‌ی خاص است که باید ها و نباید های خودش را دارد، همچنین ذخیره سازی این رمزارزها نیز برای خود داستانی جداگانه.
تهیه و خرید رمزارز یک زمینه‌ی خاص است که باید ها و نباید های خودش را دارد، همچنین ذخیره سازی این رمزارزها نیز برای خود داستانی جداگانه است و نیازمند مهارت و دانش کافی مربوطه است.
این راهنما به شما آموزش میدهد که چگونه از دارایی های دیجیتال خود محافظت کنید، کیف پول درستی را برای اینکار برگزینید و از اشتباه‌های رایج در این زمینه در امان باشید.
کیف پول رمزارزی چیست
کیف پول رمزارزی یک نرم‌افزار است که برای ذخیره سازی کلید خصوصی و عمومی شما، فرستادن و دریافت ارز دیجیتال، بررسی موجودی آنها و ارتباط با بلاک چین های گوناگون طراحی و ساخته شده است. شما برای ذخیره کردن و نگهداری ایمن رمزارز تان به یک کیف پول نیاز خواهید داشت.
کیف پول های بسیاری در بازار موجود هستند، تنها تفاوت ساختاری و بنیادین آنها در سرد یا گرم بودن آنهاست.
- کیف پول گرم همیشه به اینترنت متصل است و تنها با دسترسی به اینترنت میتوانید از آن استفاده کنید.
- کیف پول سرد به اینترنت وصل نیست ولی امکان دسترسی و ذخیره سازی دارایی‌تان بصورت آفلاین را فراهم می‌کند. همچنین شما در هر زمان میتوانید رمزارزی را به کیف پول سرد خود بفرستید اما هیچکس جز شما نخواهد توانست دارایی موجود در آن را خارج کند.
کیف پول های گرم شامل کیف پول های ابری، نرم‌افزاری و درون صرافی می‌شوند.
کیف پول های سرد به گونه‌ای از کیف پول گفته می‌شود که به شکل سخت افزاری، کاغذی، فلش USB و دیگر دستگاه های آفلاین و بدون اتصال به اینترنت و همچنین شامل بیت کوین های سکه‌ای که بصورت فیزیکی هستند یافت می شوند.
بیشتر نگهدارنده‌های رمزارز، هر دوی این روش ها را به کار می‌گیرند. کیف پول های گرم برای خرید و فروش های پیاپی گزینه‌ی بهتری هستند و در آنسوی داستان کیف پول های سرد برای نگهدار بلند مدت دارایی های رمزارزی گزینه‌ی بهتری به شمار می‌روند.
ولی پیش از اینکه به تفاوت‌های این دو بپردازیم، درباره اینکه چرا کیف پول های درون صرافی گزینه ی مناسبی برای نگهداری دارایی دیجیتال نیست با ما همراه باشید.
انواع کیف پول های رمزارزی
چهار نوع کیف پول رمزارزی موجود است: کاغذی, سخت افزاری, ابری, and آنلاین. بیایید نگاهی به هرکدام از آنها بیاندازیم.
کیف پول ها کاغذی
کیف پول های کاغذی در دسته‌ی ذخیره سازی سرد جای می‌گیرند. اما معنی دقیق "کیف پول کاغذی" درواقع کپی فیزیکی از کلید خصوصی و کلید عمومی تان بر روی یک تکه کاغذ است. روش دیگر اینست که با استفاده از یک نرم افزار کلید عمومی و خصوصی خود را به جهت پرینت کردن آن بسازید. کیف پول های کاغذی سطح بالایی از امنیت را برای شما تضمین می‌کنند. برای انتقال دارایی موجود در این کیف پول، میتوانید اطلاعات کیف پول کاغذی خود را در یک نرم افزار وارد کرده و یا به سادگی کد QR آنرا اسکن کنید.
اگر کیف رمزارز موردنگر شما از پول کاغذی پشتیبانی کند شما خواهید توانست راهنمای ایجاد آنرا در وبسایت رمزارز و یا انجمن گفتگوی مربوط به آن پیدا کنید. مای اتر والت یک روش جهانی جهت ساخت کیف پول کاغذی برای ذخیره سازی اتریوم و همه‌ی رمزارز های مبتنی بر ERC-20 است. همچنین می‌توان از بیت کوین پیپر والتبرای ساخت والت کاغذی بیت کوین استفاده کنید.
با اینکه کیف‌پول های کاغذی از گونه‌ی سرد هستند، ریسک‌های خود را نیز بهمراه دارند. برای نمونه، کیف‌پول های کاغذی می‌توانند به سادگی گم شوند، بسوزند، آسیب ببیند و یا هر فردی میتواند از آنها عکس بگیرد و اعتماد به فرد دومی برای دسترسی به این نوع از کیف‌پول بسیار سخت است. برخی افراد برای در امان ماندن از این ریسک‌ها، روش‌هایی مانند گرفتن چندین کپی از کیف‌پولشان و پنهان کردن آن در چندین جا، پوشاندن آن در فلز سرسخت و دیگر روش‌های مشابه را بکار می‌برند.
این نکته را به یاد داشته باشید که نگهداری کیف پول کاغذی بصورت تصویر بر روی کامپیوتر ایده‌ی بسیار نامناسبی است. کلید خصوصی یک کیف پول کاغذی باید همیشه بصورت آفلاین ذخیره شود و بر روی هیچ دستگاه برقی که قابلیت اتصال به اینترنت دارد نگهداری نشود. ذخیره سازی کیف پول کاغذی تان بصورت فایل، امنیت آنرا برابر با امنیت کیف پول های گرم(آنلاین) می‌کند.
کیف پول های ابری
کیف پول های ابری یا آنلاین، در دسته‌ی کیف پول های گرم جای می‌گیرند. با استفاده از یک راهکار ابری، دارایی های شما از هر مکان و هر دستگاه قابل دسترس خواهند بود. یکی از کاستی‌های اصلی اینگونه کیف پول ها اینست که در آنها کلید خصوصی شما بصورت آنلاین نگهداری می‌شود و به همین دلیل حملات هکر ها چگونه بیت کوین خود را ذخیره کنیم؟ و امکان دسترسی افراد غیرمجاز برای دارایی شما خطری جدی محسوب می‌شود.
برخی از کیف پول های ابری پرهوادار:
- گواردا
- کوین بیس
- متامسک
- بلاک چین دات اینفو
کیف پول های نرم‌افزاری
برای استفاده از کیف پول های نرم افزاری باید نسخه‌ی مربوط به تلفن همراه هوشمند و یا کامپیوتر آنرا دانلود و نصب کنید. این گونه در دسته‌ی کیف پول های گرم جای می‌گیرند.
هردو گونه‌ی آن، چه در تلفن همراه و یا کامپیوتر دارای سطح بالایی از امنیت هستند، اما نمی‌توانند بصورت کامل دربرابر بدافزار و هکر ها شمارا ایمن نگهدارند، بنابراین باید تا جای ممکن تلاش کنید که دستگاه خود را از بدافزار ها و ویروس ها دور نگهدارید.
معمولا نسخه‌ی اپلیکیشن تلفن همراه کیف پول ها از دید کارایی ساده تر هستند اما امکان مدیریت دارایی ها در هردو نسخه‌ی آنها فراهم است.
همچنین برخی کیف پول های نرم‌افزاری امکان دسترسی به موجودی تان را بر روی تلفن همراه و کامپیوتر و یا حتی کیف پول های سخت افزاری فراهم می‌کنند.
برخی از کیف پول های نرم‌افزاری پرهوادار:
- جکس
- فری ولت
- اکسودوس
- الکتروم والت
- اینفینو والت
کیف پول های سخت‌افزاری
اینگونه از کیف پول ها بالاترین سطح ایمنی در میان همه ی گونه هارا دارند. وارونه‌ی کیف پول های نرم افزاری، کیف پول های سخت افزاری کلید های خصوصی شمارا بر روی یک دستگاه خروجی USB ذخیره می‌کنند و در دسته‌ی کیف پول های سرد جای می‌گیرند بنابراین دارای امنیت بسیار بالایی هستند. همچنین امکان پرداخت آنلاین را نیز دارند. این کیف پول ها برای استفاده‌ی ساده طراحی شده اند، تنها کاری که باید انجام دهید اینست که آنرا به دستگاه خود متصل کنید، قفل آنرا باز کرده و رمزارز موردنظر را انتقال داده و تراکنش مربوطه را تایید کنید. تنها نقطه ضعف آنها رایگان نبودنشان است.
برخی از کیف پول های نرم‌افزاری پرهوادار:
ایمن‌ترین روش برای خرید کیف پول سخت‌افزاری، خرید مستقیم آن از شرکت سازنده است. تهیه کردن آن از طریق افراد واسط روش ایمنی محسوب نمی‌شود، مخصوصا از کسانیکه ناشناس هستند و نسبت به آنها شناخت پیشین ندارید. به یاد داشته باشید حتی اگر کیف پول سخت افزاری خود را از طریق شرکت سازنده آن تهیه کنید، باید شخصا آنرا ریست کنید.
بهتر است هر رمزارز در کیف پول مخصوص خودش ذخیره و نگهداری شود، اما می‌توان از کیف پول هایی که امکان ذخیره سازی چندین رمزارز را دارند استفاده کرد. به یاد داشته باشید کیف پول هایی که از چندین رمزارز پشتیبانی می‌کنند، از همه‌ی رمزارزها پشتیبانی نمی‌کنند. حتی کیف پول های سخت‌افزاری نیز در شمار رمزارز های قابل ذخیره سازی محدود هستند. البته همه‌ی کیف پول های سخت‌افزاری از رمزارز های پرهوادار مانند بیت کوین و اتریوم پشتیبانی می‌کنند.
کیف پول های سخت‌افزاری. سرچشمه: Jaro Larnos / فلیکر.
پس از اینکه کیف پول رمزارزی(سخت‌افزاری) خود را تهیه کردید نیاز خواهید داشت تا از یادآور گذرواژه محافظت کنید.
یکی از ایمن ترین روش های ذخیره سازی آن کریپتو تگ که امکان ذخیره سازی آنرا بصورت ثبت بر روی یک تکه تیتانیوم مجازی فراهم می‌کند.
دستگاه کریپتوتگ. سرچشمه: Cryptotag.io
بهترین روش ها برای پیشگیری از دزدیده شدن کلید های خصوصی
اکنون که تصمیم گرفتید امنیت کیف پول خود را تضمین کنید باید به یاد داشته باشید که در درجه نخست همه چیز به شما بستگی دارد که تا چه اندازه میتوانید اطلاعات کیف پول خود را ایمن و دور از دسترس دیگران نگهداری کنید.
پرکاربردترین روش ها برای حفظ امنیت کیف پول:
- رمزارز خود را برای درازمدت و یا بیش از نیاز در صرافی ها نگهداری نکنید.
- همیشه ورود دومرحله ای را فعال کنید.
- اگر گزینش شما کیف پول سخت‌افزاری است، گذرواژه آنرا سخت انتخاب کنید به شکلی که قابل حدس زدن نباشد. هرگز کلید 24 حرفی یادآور گذرواژه خود را بصورت آنلاین ذخیره سازی نکنید.
- هرگز حساب کاربری مرتبط با کیف پول خود را بصورت عمومی با نام خود ثبت نکنید.
- فقط به اطلاعاتی که روی صفحه نمایش کیف پول سخت‌افزاری تان می‌بینید اعتماد کنید.
- همیشه به یاد داشته باشید که دستگاه شما میتواند در معرض خطر و هک شدن باشد، بنابراین همیشه لپ تاپ تان را با احتیاط باز کنید گذرواژه تان را با احتیاط وارد کنید.
در ادامه این روش هارا برای کاستن از احتمال از دست دادن رمزارز تان بکار بگیرید:
حواستان به سایت های فیشینگ باشد. اگر وارد کیف پول آنلاین و یا صرافی شده آید مطمئنا شوید که آدرس سایت را بدرستی وارد کرده‌اید. بسیاری از وبسایت های فیشینگ ظاهری مشابه به ظاهر صرافی ها و کیف پول های آنلاین دارند و با هدف دزدیدن اطلاعات ورود شما ساخته شده اند.
گواهی SSL یا همان HTTPS. تنها وارد وبسایت های شوید که گواهی SSL معتبری دارند. بسیاری از وبسایت های فیشینگ گواهی SSL نامعتبر دارند. برای امنیت بیشتر میتوانید از پلاگین های مرورگر مانند "HTTPS Everywhere" استفاده کنید.
از وای فای ایمن استفاده کنید. هرگز از طریق اتصال به وای فای عمومی وارد حساب کاربری صرافی، کیف پول و دیگر سایت های حساس مربوط به دارایی های خود نشوید.
دارایی هایتان را از هم جدا کنید. همه‌ی دارایی رمزارزی خود را در یک جا نگهداری نکنید. بهترین روش اینست که از چندین کیف پول سرد استفاده کنید و در صورتی که به خرید و فروش روزانه نیاز دارید، مقدار کمی را در کیف پول آنلاین خود نگهداری کنید.
ورود دو مرحله ای. همیشه حساب های کاربری خود را با ورود دو مرحله ای (Two factor authentication) ایمن کنید. تاجای ممکن از ورود دومرحله ای پیامکی استفاده نکنید.
فهرست سفید آیپی ها و آدرس های برداشت. اگر از یک آیپی آدرس استاتیک یا مانا استفاده می کنید مطمئا شوید که تنها شما میتوانید با آن به اطلاعات محرمانه‌ی خود دسترسی داشته باشید.
آدرس هارا دو بار چک کنید برخی بدافزار ها می‌توانند آدرس والت مقصد را در زمانی که قصد انتقال ارز خود را دارید، تغییر داده و آدرس والت دیگری را جایگزین آن کنند و در زمان انجام تراکنش، دارایی شمارا به سرقت ببرند. بهتر است پیش از اینکه پشیمان شوید، مراقب باشید.
از روش های قابل بازگردانی برای فراهم کردن امنیت استفاده کنید. برخی افراد هرگز احساس امنیت نکرده و تاجایی خود را در لایه های امنیتی فرو می برند که در نهایت این سطح از امنیت منجر به از دست رفتن دارایی شان می‌شود. فراموشی گذرواژه حساب های کاربری و یا کیف پول یکی از رایج ترین این موارد است. هیچگاه بیش از اندازه امنیت خود را تو در تو نکنید. تلاش کنید در یک اندازه امنیت و پیچیدگی را بکار بگیرید.
هنر نگهداری و ذخیره سازی رمزارز ها بصورت ایمن نیازمند دانش و مهارتی بالاست تا در نهایت بتوانید بانک شخصی خود شوید. هرچه زودتر این مهارت هارا بیاموزید، بهتر است.
دیدگاه شما