چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟

thinclient

تفاوت توکن و کوین چیست؟ مقایسه و کاربرد آن‌ها

ارز دیجیتال وارد بازار شده است و مسلما درک اصطلاحات جدید مرتبط به ان ممکن است کمی دشوار باشد. یک شروع خوب برای تسلط بر جهان رمز ارزها، درک تفاوت بین کوین‌ها و توکن‌هاست. واقعیت این است که کوین و توکن در مفهوم پایه خود بسیار شبیه هم هستند. آن‌ها هم با ارزشند و هم یه منبع بزرگ برای سرمایه گذاری محسوب می‌شوند. همچنین می‌توان کوین‌ها را با توکن‌ها تعویض کرد و بالعکس.

تفاوت اصلی بین این دو به سوددهی باز می‌گردد. کارهایی وجود دارد که می‌توانید با توکن انجام دهید و انجام آن ها با کوین امکانپذیر نیست. از سوی دیگر، برخی از بازارها کوین را می‌پذیرند ولی توکن را نه. تفاوت توکن چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ و کوین را می‌توان با سرمایه گذاران و معامله گران مقایسه کرد. همه معامله گران سرمایه گذاری می‌کنند، اما همه سرمایه گذاران معامله نمی‌کنند. توجه داشته باشید که بیشتر کاربران ارزهای دیجیتال معمولا کوین و توکن دارند. در ادامه با مفهوم و تفاوت توکن و کوین بیشتر آشنا می‌شوید.

زمانی که بیتکوین برای اولین بار عرضه شد، معیاری را برای معنای ارز دیجیتال کوین تعیین کرد. ویژگی‌های مشخصی وجود دارد که کوین‌ها را از توکن‌ها متمایز می‌کند که شبیه پول‌های دنیای واقعی است. کوین با ویژگی‌های زیر تعریف می‌شود:

1. کوین بر روی بلاک چین خود عمل می‌کند. بلاکچین تمام تراکنش‌هایی را که شامل توکن‌های رمزنگاری شده باشد را پیگیری می‌کند. وقتی با اتریوم به شخصی پول پرداخت می‌کنید، رسید آن به بلاکچین اتریوم می‌رود. اگر همان چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ شخص بعدا با بیت کوین به شما پول پرداخت کند، رسید به بلاکچین بیت کوین می‌رود. هر تراکنش با رمزگذاری محافظت می‌شود و توسط هر عضو در شبکه قابل دسترسی است.

2. کوین به عنوان پول شناخته می‌شود. در واقع بیت کوین با هدف جایگزینی پول سنتی ایجاد شد. جذابیت و ناشناس بودن باعث ایجاد کوین‌های دیگر از جمله ETH، NEO و Litecoin شد. امروزه می‌توانید از بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند: آمازون، مایکروسافت و تسلا کالا و خدمات را با استفاده از بیتکوین‌ خریداری کنید. بیتکوین اخیرا در کنار دلار آمریکا به ارز رسمی السالوادور تبدیل شده است.

3. کوین قابل استخراج است. شما می‌توانید کوین‌های کریپتو را از دو طریق بدست آورید. یکی از آن‌ها از طریق استخراج سنتی در سیستم اثبات کار است. شکارچیان بیتکوین از این روش برای افزایش درآمد خود استفاده می‌کنند. مشکل این است که در حال حاضر بیتکوین زیادی برای استخراج باقی نمانده است، بنابراین این روند هر روز سخت‌تر می‌شود. روش دیگر اثبات سهام است که رویکرد مدرن‌تری برای دریافت کوین است. از نظر مصرف انرژی سبک‌تر و کار با آن بسیار آسان‌تر است. Cardano یکی از بزرگ‌ترین کوین‌هایی است که از این سیستم استفاده می‌کند.

کوین‌ها (که اغلب به آن‌ها آلت کوین یا کوین‌های ارز دیجیتال جایگزین نیز گفته می‌شود) پول دیجیتالی هستند که با استفاده از تکنیک‌های رمزگذاری ایجاد می‌شوند و ارزش خود را در طول زمان ذخیره می‌کنند.

اساسا بیتکوین معادل پول دیجیتالی است. بیت کوین معروف‌ترین نمونه برای رمزارز دیجیتال می‌باشد. بیت کوین مبتنی بر بلاکچین است که در آن همه تراکنش‌ها قابل مشاهده هستند. داده‌ها به صورت جمعی ذخیره شده و بین شرکت کنندگان شبکه بلاکچین به اشتراک گذاشته می‌شود. بلاکچین معتبر است و کلاهبرداری را کاهش می‌دهد. کوین‌هایی بر اساس الگوریتم اصلی بیت کوین وجود دارند که توسط ساتوشی ناکاموتو ایجاد شده و برای عموم قابل استفاده است (Litecoin، Namecoin). از طرفی دیگر، کوین‌هایی وجود دارند که بر روی بلاکچین کار می‌کنند و به طور خاص برای آن‌ها ایجاد شده‌اند.

کوین‌ها دارای ویژگی‌هایی مشابه پول هستند: قابل تعویض، قابل تقسیم، قابل حمل، بادوام و عرضه محدود. بیشتر مشتاقان ارزهای دیجیتال اصرار دارند که کوین‌ها در آینده جایگزین پول‌های معمولی خواهند شد. ویژگی‌های اصلی کوین عبارتند از:

برخلاف کوین‌ها، توکن‌ها روی پلتفرم بلاکچین نیستند. در عوض، آن‌ها روی بلاکچین‌های دیگر ارزهای دیجیتال مانند: اتریوم کار می‌کنند. برخی از رایج‌ترین توکن‌هایی که در اتریوم مشاهده می‌شوند عبارتند از BAT، BNT، Tether و استیبل کوین‌های مختلف مانند: USDC. اگر تراکنش‌های ارز دیجیتال در بلاکچین به قراردادهای هوشمند متکی هستند. آن‌ها مجموعه‌ای از کدها هستند که معاملات یا پرداخت‌های میان کاربران را تسهیل می‌کنند. هر بلاکچین از قرارداد هوشمند خود استفاده می‌کند. به عنوان مثال: اتریوم از ERC-20 و NEO از Nep-5 استفاده می‌کند.

وقت می‌گوییم یک توکن خرج شد یعنی به صورت فیزیکی از مکانی به مکان دیگر منتقل می‌شود. یک مثال عالی از این امر، تجارت NFTها (توکن‌های غیرقابل تعویض) است. آن‌ها اقلام بی‌نظیری هستند، بنابراین تغییر مالکیتشان باید به صورت دستی انجام شود. NFTها اغلب فقط دارای ارزش معنوی یا هنری هستند، بنابراین می‌توان گفت که به نوعی شبیه به توکن‌ها هستند. از تفاوت‌های قابل توجه بین توکن‌ها و کوین‌ها چیزی است که آن‌ها از خود نشان می‌دهند. در حالی که کوین‌های کریپتو اساسا نسخه‌های دیجیتالی پول هستند، توکن‌ها می‌توانند به صورت دارایی یا اسناد ارائه شوند.

یکی دیگر از موارد جالب در مورد توکن‌ها نحوه ساخت آن‌هاست. برخی از شبکه‌ها مانند: اتریوم قالب‌هایی را ارائه می‌کنند که می‌توانید توکن‌های خود را علامت ‌گذاری و تجارت را شروع کنید. این امر باعث می‌شود که هر کسی با دانش فنی کم یا بدون دانش فنی بتواند وارد این بازار شود. در صرافی‌های غیر متمرکز، مانند: Uniswap، تراکم بالایی از این نوع فعالیت‌ها را مشاهده می‌کنید.

توکن‌ها دارایی‌های دیجیتالی هستند که می‌توانند به عنوان روشی برای پرداخت در داخل اکوسیستم پروژه استفاده شوند و عملکردهای مشابهی را با پول واقعی انجام دهند، اما تفاوت اصلی این است که دارنده آن حق مشارکت در شبکه را خواهد داشت. ممکن است فعالیت‌های دارایی دیجیتال را انجام دهد، سهام شرکت را به نمایش بگذارد، به عملکرد پروژه دسترسی داشته باشد و بسیاری موارد دیگر. در حقیقت، با راه اندازی پروژه‌های جدید جنبه‌های ناشناخته عملکرد توکن‌ها کشف می‌شود.

برای مثال: بلیت یک کنسرت، یک «توکن واقعی» است می‌توانید در یک زمان خاص، در یک مکان خاص از آن استفاده کنید. شما نمی‌توانید به رستوران بروید و قبض خود را با بلیط کنسرت پرداخت کنید، بلیط فقط در سالن کنسرت ارزش دارد. توکن‌های دیجیتال هم به همین شکل هستند و فقط در داخل پروژه خاصی موارد استفاده خاصی دارند.

توکن‌ها یک دارایی یا ابزار مفید را نشان می‌دهند، بنابراین از توکن‌های امنیتی و کاربردی متمایز می‌شوند. توکن‌های چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ امنیتی به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که سهم شرکت باشند (توکن DAO که بلافاصله پس از راه‌اندازی هک شد، به‌عنوان توکن امنیتی شناخته می‌شود)، در حالی که توکن‌های ابزار کاربرد خاصی در داخل پروژه دارند (BON Token).

کلمات "کوین" و "توکن" اغلب به عنوان مترادف استفاده می‌شوند و توسط بسیاری از مردم قابل تعویض هستند. آن‌ها کاملا به دو مفهوم کاملا متفاوت اشاره می‌کنند. پس چرا بسیاری از رمزگذاران کوین‌ها و توکن‌ها را با هم اشتباه می‌گیرند و تفاوت اساسی بین آن‌ها چیست؟ به عبارت ساده، یک توکن نشان دهنده چیزی است که شما دارید، در حالی که یک کوین نشان دهنده چیزی است که شما قادر به داشتن آن هستید. در مقیاس وسیع‌تر، توکن‌ها مدت‌ها قبل از ارز دیجیتال وجود داشته‌اند. حتی امروزه نیز ارتباط کمی با رمز ارزها دارند.

در حوزه‌ ارز دیجیتال که به سرعت در حال تغییر است، ظهور اصطلاحات جدید منجر به سو تفاهم و سو استفاده از آن‌ها می‌شود. طبق تعریف، ارز یک وسیله مبادله، واحد حساب یا ذخیره ارزش است. بیتکوین همه این ویژگی‌ها را دارد، بنابراین نام «رمز ارز » در این مورد مناسب است. اما تمام کوین‌ها و توکن‌ها که تولید انبوه آن‌ها پس از بیت‌کوین آغاز شد، به عنوان «ارز رمزنگاری» نامیده شدند، اگر چه بسیاری از آن‌ها ویژگی‌های لازم را ندارند. بنابراین کوین‌ها و توکن‌ها دو نوع واحد مختلف هستند که با استفاده از رمزنگاری ایجاد و رمز ارز نامیده می‌شوند. این واقعیت برای کسانی که می‌خواهند مقداری رمز ارز بخرند و صاحب خوشبختی شوند کمی گمراه کننده است.

ایجاد یک توکن ساده‌تر از ایجاد یک کوین است زیرا نیازی به ایجاد کد جدید یا تغییر کد موجود ندارید. برای ایجاد توکن فقط باید از یک الگوی استاندارد در پلتفرم‌هایی مانند: اتریوم استفاده ‌کنید که مبتی بر بلاکچین است و به هر کسی اجازه می‌دهد توکن ایجاد کند. کاربران می‌توانند انواع مختلف توکن‌ها را در یک کیف پول ذخیره کنند. شما می‌توانید توکن‌ها را با کوین خریداری کنید، اما برخی از توکن‌ها می‌توانند ارزش بیشتری نسبت به کوین داشته باشند.

کوین‌ها فقط روش پرداخت هستند در حالی که توکن‌ها ممکن است سهم یک شرکت را ارائه دهند، به محصول یا خدمات دسترسی داشته باشند و کارهای دیگر را انجام دهند. کوین‌ها ارزهایی هستند که می‌توان از آن‌ها برای خرید و فروش موارد مورد نظر استفاده کرد. شما می‌توانید یک توکن با یک کوین خریداری کنید اما عکس این جریان را نمی‌توانید انجام دهید. کوین به طور مستتقل عمل می‌کند در حالی که توکن کاربرد خاصی در اکوسیستم دارد.

تفاوت بین توکن و کوین زیاد نیست اما اگر اغلب نادیده گرفته شود و طبیعتا مشکلاتی را به همراه خواهد داشت. یکی از راه‌های سریع برای تصمیم‌گیری این است که به چیزی که می‌خرید توجه کنید. اگر یک محصول باشد، اغلب به کوین نیاز دارید. اگر یک سرویس است، معمولا می‌توانید از توکن‌های ابزاری استفاده کنید.

تفاوت کوین و توکن

احتمالا تا کنون بارها با کلمه توکن و کوین برخورد داشته‌اید؛ بسیاری از افراد در دنیای ارز دیجیتال کلمه توکن را با کوین اشتباه می‌گیرند و از این دو کلمه “کوین، توکن” به عنوان مترادف استفاده می‌کنند. واقعیت این است که کوین و توکن در سطح بنیادی بسیار شبیه هم هستند اما بین کوین و توکن تفاوت‌های بسیار بزرگی وجود دارد. در ساده ترین حالت ممکن می‌توان گفت کوین‌ها روی بستر بلاک چین یا شبکه اختصاصی مربوط به خودشان کار می‌کنند؛ پس با این توضیح بیت‌کوین، اتریوم، سولانا، کاردانو و بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر در دسته‌بندی کوین‌ها جای می‌گیرند. اما توکن‌ها بلاک چین مخصوص به خود را ندارند و روی بستر بلاک‌چین یک کوین دیگر کار می‌کنند.توکن‌ها فقط در شبکه بلاکچینی که ایجاد شده‌اند قابلیت جابجایی دارند.

البته بد نیست بدانید بسیاری از پلتفرم‌ها به جز کوین اصلی‌شان، توکن‌ خود را برای استفاده از شبکه‌های هوشمند دیگر مثل اتریوم و بایننس‌اسمارت‌چین ایجاد می‌کنند و نقل و انتقالات خود را روی شبکه‌های بلاکچین دیگر انجام می‌دهند.

در ادامه، برای درک بهتر این موضوع با ما همراه باشید تا شما را با تفاوت کوین و توکن به صورت جامع آشنا کنیم.

کوین چیست؟

همانطور که اشاره کردیم کوین یک دارایی دیجیتال است که روی بستر بلاک چین یا شبکه اختصاصی مربوط به خودشان کار می‌کنند. در واقع از کوین‌ها به عنوان یک پول واقعی استفاده می‌شود و معمولا هدفی فراتر از کارکرد یک پول دیجیتالی ندارند. نمونه‌ای از کوین‌ها که می‌توان به آنها اشاره کرد ارز دیجیتال بیت‌کوین، اتر، سولانا، مونرو و کاردانو می‌باشد.

به عبارت دیگر کوین نیز با ویژگی‌های زیر تعریف می‌شود:

1. بر روی بلاک چین خود عمل می کند: یک بلاک چین تمام تراکنش‌هایی را که شامل کریپتو کوین اصلی آن می‌شود، پیگیری می‌کند. وقتی با اتریوم به شخصی پول پرداخت می کنید، رسید آن به بلاک چین اتریوم می رود. اگر همان شخص بعداً با بیت‌کوین به شما پول پرداخت کند، رسید به بلاک چین بیت‌کوین می رود. هر تراکنش با رمزگذاری محافظت می شود و توسط هر عضو شبکه قابل دسترسی است.
2. به عنوان پول عمل می کند: بیت کوین تنها با هدف جایگزینی پول سنتی ایجاد شد. جذابیت متناقض شفافیت و ناشناس بودن باعث ایجاد کوین‌های دیگر از جمله ETH، NEO و Litecoin شد. امروزه می‌توانید از بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند آمازون، مایکروسافت و تسلا، کالا و خدمات را با استفاده از کوین‌های کریپتو خریداری کنید. بیت کوین اخیراً در کنار دلار آمریکا به ارز رسمی السالوادور تبدیل شده است.
3. قابل استخراج است: شما می توانید کوین های کریپتو را از دو طریق بدست آورید. یکی از طریق استخراج سنتی در سیستم اثبات کار است. شکارچیان بیت کوین از این روش برای افزایش درآمد خود استفاده می کنند. مشکل این است که بیت کوین زیادی برای استخراج باقی نمانده است، بنابراین این روند هر روز سخت تر می شود. روش دیگر اثبات سهام است که رویکرد مدرن تری برای کسب کوین است. از نظر مصرف انرژی سبک‌تر است و انجام آن آسان‌تر است. Cardano یکی از بزرگترین کوین‌هایی است که از این سیستم استفاده می کند.

کاربردهای کوین

• برای انتقال پول (می‌توانید با استفاده از کوین‌ها، ارزشی را دریافت و ارسال کنید)
• به عنوان یک ذخیره کننده ارزش (می‌توان آن‌ها را ذخیره و بعداً با کالا یا ارزی دیگر مبادله کرد)
• یک نوع “واحد” محسوب می‌شود (می‌توانید کالاها یا خدمات را براساس آن‌ها قیمت‌گذاری کنید)

توکن چیست؟

برخلاف کوین‌ها، توکن‌ها زنجیره بلوکی خود را ندارند. در عوض، آن‌ها روی بلاک‌چین‌های دیگر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم و بایننس‌اسمارت‌چین کار می‌کنند و نقل و انتقالات خود را روی شبکه‌های بلاکچین دیگر انجام می‌دهند. برخی از رایج‌ترین توکن‌هایی که در اتریوم مشاهده می‌شوند عبارتند از BAT، BNT، Tether و استیبل کوین‌های مختلف مانند USDC .

اگر تراکنش‌های ارز دیجیتال توسط بلاک چین انجام شود، توکن‌ها به قراردادهای هوشمند متکی هستند. آنها مجموعه‌ای از کدها هستند که معاملات یا پرداخت های بین کاربران را تسهیل می کنند. هر بلاک چین از قرارداد هوشمند خود استفاده می کند. به عنوان مثال، اتریوم از ERC-20 استفاده می کند و NEO از Nep-5 استفاده می کند.

هنگامی که یک توکن خرج می شود، به صورت فیزیکی از مکانی به مکان دیگر منتقل می شود. یک مثال عالی از این امر، تجارت NFT ها (توکن های غیرقابل تعویض) است. آنها اقلام بی نظیری هستند، بنابراین تغییر در مالکیت باید به صورت دستی انجام شود. NFT ها اغلب فقط دارای ارزش احساسی یا هنری هستند، بنابراین به نوعی شبیه توکن های کاربردی هستند، با این تفاوت که شما چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ نمی توانید هیچ خدماتی را ملزم کنید.

انواع توکن

۱- توکن‌های کاربردی

توکن‌های کاربردی، خدمات خاصی را ارائه می‌کنند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است. برای مثال توکن Vethor که بر بستر بلاکچین Vechain فعالیت می‌کند، به عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود.

۲- توکن‌های امنیتی

بعضی از توکن‌ها به عنوان حق مالکیت فرد بر یک دارایی دیجیتالی یا غیر دیجیتالی استفاده می‌شوند. این دارایی می‌تواند سهام یک شرکت باشد یا سند اشتراک در مالکیت یک خانه. این نوع توکن‌ها در اثر افزایش نگرانی‌های دولت‌ها بر سر نظارت بر دارایی‌ها شکل گرفت. توکن‌های امنیتی (Security Token) که به آن‌ها توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود، حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.

۳- توکن‌های معاملاتی

یکی از انواع رایج توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی (Transaction Token) است. این توکن‌ها اغلب مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند و برای خرید و فروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل کوین‌هایی مانند دای (Dai) یا تتر از جمله این توکن‌ها هستند.

۴- توکن حاکمیتی

یکی از مهم‌ترین انواع توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی است. داشتن این نوع توکن برای کاربر جهت مشارکت در شبکه حق ایجاد می‌کند. برای مثال رمزارز کامپ (COMP)، رمز ارزی بر بستر اتریوم است که امکان وام دهی را برای کاربران فراهم می‌کند. این توکن، یک پروژه DeFi است که در سال ۲۰۲۰ آغاز به فعالیت کرد.

جمع بندی

تفاوت بین توکن و کوین زیاد نیست، اما اگر اغلب نادیده گرفته شود، می‌تواند باعث سردرگمی شود. یکی از راه‌های سریع برای تصمیم‌گیری در مورد این دو این است که به چیزی که می‌خرید توجه کنید.یعنی معمولا چیزی که می‌خرید اگر یک محصول باشد، اغلب به کوین نیاز دارید و اگر یک سرویس است معمولاً توکن‌های ابزاری وجود دارند که می‌توانید از آنها استفاده کنید.

توکن و کوین (token vs coin): تفاوت در چیست؟

امروز، ما موضوعی را بررسی می‌کنیم که اغلب افرادی را که در حوزه ی ارزهای دیجیتال تازه کار هستند گیج می‌کند. گاهی اوقات افراد از واژه “coin” برای چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ اشاره به آنچه دیگران “token” می‌نامند و از “token” برای اشاره به آنچه دیگران با عنوان “coin” استفاده می‌کنند، استفاده می‌نمایند.

برخی از افراد از هر دو نام برای اشاره به تمام دارایی‌های دیجیتالی موجود استفاده می‌کنند. با این حال، تفاوت‌های بسیار زیادی بین سکه‌های رمزنگاری و توکن‌های رمزنگاری وجود دارد. بنابراین مهم است که بدانید آنها چیستند؟

کوین چیست؟

سکه دیجیتال (کوین) دارایی‌ای است که بومیِ بلاک چین خود می‌باشد. بیت کوین، لایت کوین یا اتر را در نظر بگیرید. هر یک از این کوین ها در بلاک چین مخصوص به خود وجود دارند. بنابراین ، برای روشن تر شدن مطلب:

بیت کوین بر روی بلاک چین بیت کوین اجرا و کار می‌کند.
اتر بر روی بلاک چین اتریوم اجرا و کار می‌کند.
NEO بر روی بلاک چین NEO اجرا می‌شود و کار می‌کند .

معاملات سکه‌های دیجیتالی می‌تواند از فردی به فرد دیگر انجام شود. با این حال ، هنگام ارسال و دریافت، هیچ سکه فیزیکی جابجا نمی‌شود. همه “کوین ها” به عنوان داده‌های یک پایگاه داده عظیم جهانی وجود دارند. این پایگاه داده (یا بلاک چین) تمام تراکنش‌ها را پیگیری می‌کند و توسط رایانه‌های سراسر جهان بررسی و تأیید می‌شوند.

نکته: قبل از ادامه خواندن این مطلب – اگر هنوز با فناوری بلاک چین آشنا نیستید، مقاله‌ی بلاک چین ما را بخوانید.
مهم است که قبل از درک تفاوت بین کوین و توکن ، بلاک چین را بفهمید!

چگونه از کوین استفاده می‌شود؟

کوین های دیجیتال عموماً همانند سکه های واقعی استفاده می‌شوند (به عنوان پول). می‌توانید به کوین هایی مانند بیت کوین ، لایت کوین و مونرو، درست مانند سکه های کیف پول یا قلک خود فکر کنید. اغلب، آنها هیچ هدف دیگری جز استفاده به عنوان پول و ایجاد سود ندارند.

از کوین ها برای موارد زیر استفاده می‌شود

برای انتقال پول (می‌توانید با استفاده از آنها مبلغی را بدهید و یا دریافت کنید).
به عنوان ذخیره ارزش (می‌توان آنها را ذخیره کرد و بعداً با چیزی مفید جایگزین کرد).
استفاده به عنوان واحد حساب (می‌توانید کالاها یا خدمات را با استفاده از آنها قیمت گذاری کنید).

بیایید از بیت کوین به عنوان مثال استفاده کنیم تا مطمئن شویم که جملات بالا را درک کرده اید. BTC می‌تواند برای پرداخت کالا و خدمات در سراسر اینترنت و در بسیاری از مکان‌های دنیای واقعی نیز مورد استفاده قرار گیرد. می‌توانید چه تفاوتی بین کوین و توکن وچه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ جود دارد؟ آن را برای مدت طولانی ذخیره کنید و هیچ اتفاقی برای آن نمی افتد. همچنین می‌توانید بعداً آن را با چیزی با ارزشِ برابر عوض کنید.

به غیر از این استفاده‌های پولی، هیچ کاربرد دیگری برای بیت کوین وجود ندارد و صرفا از آن به عنوان پول استفاده می‌شود. با این حال ، برخی از کوین های دیجیتال (مانند Ether ، NEO و DASH) دارای ویژگی های بیشتری هستند و فقط به عنوان یک پول مفید نیستند.

مواردی از استفاده‌ی توکن و کوین ها غیر از مصارف پرداختی و مالی

•اتر (ETH) برای تقویت معاملات در شبکه اتریوم استفاده می‌شود. توکن ها می‌توانند بر روی اتریوم ساخته شوند. همچنین هزینه‌های استخراج را تأمین می‌کند (به رایانه‌هایی که تراکنش‌های شبکه اتریوم را تأیید می‌کنند پاداش می‌دهد).

• سود سهام NEO در کیف پول دیجیتالی مخصوصش واریز می‌شود. این سود با عنوان GAS شناخته می‌شود. توکن ها می‌توانند بر روی NEO ساخته شوند‌، درست مانند اتریوم. هنگام ارسال توکن در شبکه NEO، باید GAS را به عنوان هزینه تراکنش بپردازید. به همان روشی که Ether برای پرداخت هزینه Ethereum استفاده می‌شود.

•در نهایت، نگه داشتن مقدار کافی‌ای از Dash به کاربران اجازه می‌دهد تا در مورد تصمیمات مهم شبکه Dash رای دهند. اگر ایده ای برای ارتقاء شبکه DASH وجود داشته باشد، کسانی که دارای Dash کافی هستند می‌توانند تصمیم بگیرند که آیا ارتقا باید انجام شود یا خیر. این حق رأی به دارندگان DASH اجازه می‌دهد تا در مورد چگونگی تکامل پروژه نظر دهند.

نمونه هایی از کوین ها:

امروزه همه دارایی های دیجیتالی چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ با ارزش بازار به عنوان کوین (سکه) تعریف می شوند. با این حال، همه سکه ها ارزش بازار بالایی ندارند. وب سایت Coinmarketcap بیش از 900 نمونه مختلف کوین را فهرست کرده است.

توکن چیست؟

توکن ها اغلب سکه های دیجیتال نامیده می شوند. اما این درست نیست و تفاوت عمده ای وجود دارد! توکن ها در بلاک چین های موجود ایجاد می‌شوند. در حقیقت، به لطف ایجاد و تسهیل قراردادهای هوشمند، رایج ترین پلتفرم توکن، بلاک چین اتریوم است. توکن هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته شده اند به عنوان توکن ERC-20 شناخته می‌شوند.

موارد دیگری مانند NEO ، Waves ، Lisk و Stratis وجود دارند. همانطور که در بالا ذکر شد، توکن های روی بستر اتریوم به عنوان توکن ERC-20 شناخته می‌شوند، اما NEO از توکن های معروف به توکن های NEP-5 استفاده می‌کند. هر کسی می‌تواند توکن سفارشی خود را در یکی از این سیستم عامل ها ایجاد کند.

نحوه ایجاد توکن ها:

در واقع به طرز شگفت آوری توانایی فنیِ کمی نیاز دارد. ما آن را به یک مبتدی توصیه نمی کنیم، اما برای کسی که تجربه برنامه نویسی کمی هم دارد، آنقدرها که فکر می‌کنید طول نمی‌کشد. با این حال ، توسعه دهنده ،باید برخی از کوین های بومی را برای آن بلاک چین هزینه کند.

به عنوان مثال ، اگر توکن در بستر Ethereum ایجاد می شود، سازنده باید مقداری Ether هزینه کند تا ماینرهای شبکه اعتبار تراکنش را تأیید کنند. مهم است که به خاطر داشته باشید که هزینه‌ها برای همه معاملات توکن در بلاک چین باید پرداخت شود، نه فقط برای ایجاد توکن.

بنابراین ، هر برنامه ای که بر روی اتریوم ساخته شده است، باید از کوین‌های اتر برای انتقال توکن‌های خاص برنامه از یک کاربر به کاربر دیگر یا بین برنامه و کاربر استفاده کند. این همان چیزی است که معاملات کوین ها نیاز به پرداخت هزینه به کسانی که امنیت شبکه را پرداخت می کنند، دارد.

هدف از ایجاد توکن ها

اکثر توکن ها برای استفاده با برنامه های غیر متمرکز یا dApps وجود دارند. هنگامی که توسعه دهندگان در حال ایجاد توکن خود هستند، می‌توانند تصمیم بگیرند که چند واحد می‌خواهند بسازند و این توکن های جدید در هنگام ایجاد به کجا ارسال می‌شوند. پس از ایجاد ، اغلب از توکن ها برای فعال کردن ویژگی‌های برنامه ای که برای آنها طراحی شده اند، استفاده می شوند.

به عنوان مثال ، Musicoin توکنی است که به کاربران امکان می دهد به ویژگی های مختلف بستر Musicoin دسترسی داشته باشند. از جمله این ویژگی‌ها می‌تواند تماشای موزیک ویدئو یا پخش آهنگ باشد.

مزیت بزرگ ایجاد یک توکن:

از آنجا که توسعه دهنده dApp و توکن مجبور نیست بلاک چین خود را ایجاد کند، در وقت و منابع آنها صرفه جویی می‌شود. آنها می‌توانند در عین بهره مندی از امنیت بلاک چین بومی، از ویژگی‌های ارزهای رمزنگاری شده با برنامه خود استفاده کنند.

زمان تنها چیزی نیست که آنها را نجات می دهد. (اگر آنها بلاک چین و کوین خود را به جای dApp و توکن ایجاد می‌کردند، باید ماینرها را نیز برای تأیید تراکنش های خود پیدا کنند). برای ایجاد یک بلاک چین قوی که قابل حمله نیست، به ماینرهای زیادی نیاز است. بسیار منطقی است که بسیاری از رایانه‌ها روی یک بلاک مشترک که چندین برنامه می‌توانند روی آن کار کنند، فعالیت نمایند، تا هزاران بلاکچین ضعیف و عمدتا متمرکز وجود داشته باشد.

سپس می‌توانید از همان دستگاه برای تأیید هویت خود در نقاط مختلف مسیر (فرودگاه ، هتل و غیره) استفاده کنید.
هر شرکت یا سازمانی که از هویت دیجیتالی خود در آن استفاده می‌کنید، می‌تواند داده‌ها را با استفاده از بلاک چین تأیید کند.

پلتفرم Civic

هرچه بیشتر از برنامه استفاده شود، اعتماد شخص ثالث به هویت دیجیتالی ذخیره شده در Civic بیشتر می‌شود. توکن CVC برای معامله در خدماتی مرتبط با هویت استفاده می‌شود. برای پرداخت شناسه (بانک‌ها ، دولت‌ها و سایر منابع مورد اعتماد) برای انجام چک‌های مورد نیاز در ” Know your customer ” استفاده می‌شود.

سوابق این مورد در بلاک چین ذخیره می‌شود. برخی از CVCها نیز برای شما، کاربر ارسال می کنند. این امر برای تشویق استفاده از سیویک است زیرا شرکت‌هایی که نیاز به تأیید اسناد دارند، در نهایت باید از کاربران توکن بیشتری بخرند.
این موضوع باعث ایجاد اقتصادی می‌شود که در آن، همه برای مشارکت پاداش می‌گیرند.

همانطور که مشاهده می‌کنید ، توکن سیویک به گونه ای عمل می‌کند که فراتر از استفاده پولی است. همچنین ، پلتفرم Civic BTC ، ETH یا NEO را برای استفاده از خدماتِ آنها نمی پذیرد. (این فقط در مورد توکن CVC است). اما هر تراکنش به مقداری Ether نیز احتیاج دارد، زیرا بر روی بلاک چین اتریوم ساخته شده است و ماینرها باید برای انجام تراکنش‌ها پول پرداخت کنند.

آشنایی با نحوه ساخت توکن ها و بررسی تفاوت ارزهای دیجیتال کوین و توکن

توکن ها ارزهای دیجیتالی هستند که از خود بلاک چین اختصاصی ندارند و روی بلاک چین دیگری جا به جا می شوند. اما کوین ها دارای بلاک چین اختصاصی اند.

به ارزهای دیجیتالی که از خود بلاک چین (شبکه اختصاصی) مستقلی ندارند توکن می گویند. در این مطلب به شیوه ای کاملا آسان توضیح می دهیم که تفاوت توکن و کوین در چیست و در ادامه مزایای ساخت یک توکن به جای بلاک چین اختصاصی را مورد بررسی قرار می دهیم پس تا انتهای مطلب ما را همراهی کنید.

توکن و کوین چیست؟

توکن ها ارزهای دیجیتالی هستند که داخل بازارهای ارز دیجیتال، چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ بلاک چین مستقلی از خود ندارند و روی شبکه های دیگر نظیر اتریوم جا به جا می شوند.
از این تعریف در میابیم در بازار ارز دیجیتال مهم ترین چیزی که یک توکن را با یک کوین متمایز می کند بلاک چین اختصاصی است. بر این اساس یک کوین ارز دیجیتالی است که دارای بلاک چین اختصاصی است.

اگر بخواهیم لیستی از کوین ها را به شما معرفی کنیم می توانیم بیت کوین، ریپل، کاردنو، بیت کوین کش، لایت کوین و هزاران ارز دیجیتال دیگر را نام ببریم. تمامی این کوین ها بلاک چین های اختصاصی خود را دارند.
و اما چین لینک، دای، یرن فایننس، آوی، تتر و بت به عنوان بزرگ ترین توکن های بازار شناخته می شوند.

لازم به ذکر است از بین 3800 ارز دیجیتال موجود در بازار حدود 2800 ارز در واقع توکن هستند و از خود بلاک چینی ندارند. این ارزهای دیجیتال از بلاک چین های دیگر نظیر اتریوم، ایاس، تزوس و بایننس چین استفاده می کنند. وب سایت مارکت کپ(coinmarketcap) اولین وبسایتی بود که توکن و کوین را از یکدیگر جدا کرد.

نکته: در نظر داشته باشید موارد توضیح داده شده درباره تفاوت توکن ها و کوین ها، مطابق با باور موجود در بازار بود. اگر بخواهیم نگاه کلی تری به این موضوع داشته باشیم واحدهای ارزی مستقل در شبکه اختصاصی خود نیز یک توکن به شمار می روند. به عنوان مثال اتر که یک ارز بومی شبکه اتریوم است هم به عنوان یک توکن محسوب می شود اما در بازار به عنوان یک کوین شناخته می شود.

اکثر توکن های موجود در دنیای ارزهای دیجیتال توکن های کاربردی هستند. به این صورت که تنها در اکوسیستم مربوط به یک پروژه می توان از آنها استفاده نمود و برای انجام کاربرد خاصی در یک پروژه به کار می روند.

اگر بخواهیم مثالی برای این مطلب بزنیم در نظر بگیرید در چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ یک پروژه بلیت های مترو بین شهری را فقط بتوان با یک توکن مخصوصی خریداری کرد. در چنین حالتی آن توکن تنها برای خرید بلیت مترو کاربرد دارد و مثلا برای خرید از فروشگاه و یا خرید غذا از رستوران نمی توان از این توکن استفاده نمود.
برای طراحی و ساخت یک بلاک چین نیاز به پرداخت هزینه های بسیار بالای نجومی است. علاوه بر این ایجاد یک توکن برای توسعه دهندگان بلاک چینی بسیار آسان تر از ایجاد یک شبکه مستقل تحت یا همان بلاک چین است. بنابراین در اکثر پروژه ها می توان بدون نیاز به ساخت بلاک چین، ارز دیجیتال(توکن) مورد نیاز خود را ایجاد کرده و از آن برای انجام اهدافشان استفاده کنند.

معمولا در پروژه هایی که توسعه دهندگان آن هدف توسعه یک بلاک چین خاصی را دارند ابتدای کار از یک بلاک چین واسطه استفاده می کنند و با کمک آن توکن مورد نیاز خود را ایجاد کرده و با پیش فروش آن مانند عرضه اولیه سکه در ازای پول کلی یا دیگر ارزهای دیجیتال توکن های خود را قبل از راه اندازی و اجرای پروژه می فروشند.

علاوه بر این تعدادی از توکن ها بعد از اینکه به اندازه کافی رشد و توسعه یافتند با راه اندازی بلاک چین اختصاصی خود به کوین تبدیل می شوند.

یکی از تفاوت کوین ها با توکن ها در این است که هر کدام از کوین ها می توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند اما توکن ها تنها روی کیف پول بلاک چین میزبان خود ذخیره می شوند. برای مثال تمامی توکن های مبتنی بر بلاک چین کاردانو روی کیف پول ها و آدرس های کاردانو قابل ذخیره هستند. اما نمی توانید بیت کوین را روی آدرس کاردانو ذخیره کنید. چون بیت کوین خود به تنهایی یک کوین است.

تفاوت توکن و کوین در چیست؟

• توکن ها ارزهای دیجیتال فاقد بلاک چین اختصاصی خود هستند، اما کوین ها ارزهای دیجیتالی هستند که بلاک چین اختصاصی خود را دارند.
• کوین ها تنها واسطی برای پرداخت ها و تراکنش ها هستند. اما توکن ها اکثرا کاربردی هستند و برای یک یا چند کاربرد خاص مورد استفاده قرار می گیرند.
• توکن ها تنها قابل ذخیره روی کیف پول های بلاک چین میزبان خود هستند در حالی که کوین ها آدرس ها و کیف پول های اختصاصی خود را دارند.

نحوه ساخت توکن ها چگونه است؟

توکن ها روی هر شبکه بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان های برنامه نویسی سطح بالا استفاده می کند قابل ایجاد هستند. بلاک چین اتریوم هم اکنون بیش از 80 درصد توکن های بازار را میزبانی می کند. بایننس چین، ایاس، کازماس، تزوس و ترون به ترتیب پس از اتریوم میزبان توکن های بازار هستند.
اگر بخواهیم ساده تر بیان کنیم، توسعه دهندگان باید بر اساس قوانین و استاندارهایی که تیم یک بلاک چین برای ساخت و ایجاد یک توکن مشخص نموده است، با استفاده از زبان های برنامه نویسی قراردادهای هوشمند توکن خود را ایجاد کنند و به کمک ابزارهای موجود آن را در بلاک چین مورد نظر پیاده سازی نمایند. به عنوان نمونه، سالیدیتی زبان برنامه نویسی مورد استفاده برای ایجاد توکن در اتریوم است و استاندارد اصلی بلاک چین اتریوم جهت ساخت توکن ERC-20 نام گذاری شده است.

ساخت یک توکن زمان زیادی نیاز ندارد و تنها در کمتر از یک ساعت و با پرداخت هزینه ها بسیار اندک (کارمزدهای شبکه) قابل انجام است. اما این را در نظر داشته باشید ارزش یک توکن صرفا با ایجاد آن قابل تضمین نیست.
به بیان دیگر ساخت یک توکن کار بسیار آسانی است اما توکن های بدون هدف و کاربرد فاقد ارزش هستند.
لازم است بدانید از آنجا که ساخت توکن های بی ارزش و بدون کاربرد بسیار آسان است روشی برای کلاهبرداری ها ایجاد کرده است. به این صورت که گاها کلاهبردان امکان مبادله توکن های بی ارزش را با پول های چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ واقعی فراهم می کنند.
توکن هایی دارای ارزش هستند که در یک یا چند پروژه کاربردی قابل استفاده باشند و در لیست صرافی های معتبر افزوده شوند که به هیچ عنوان کار آسانی نیست.
حدود بیش از 90 درصد توکن های عرضه شده در بازار فاقد ارزش هستند و بازار هدف و کاربرد مشخصی ندارند. این توکن ها صرفا با هدف پر کردن جیب سازنده آنها طراحی شده اند.
نمونه ای از کلاهبرداری ها در سال 2017 صورت گرفت و آن سال به جنون ICO ها مشهور شد. در آن سال کلاهبرداران با پیش فروش توکن های خود به افراد ناآگاه سرمایه گذار چند میلیون پول به جیب زدند. بر اثر انفجار حباب بازار در سال 2018 کلیه آن تکون ها فراموش ده و هیچ گاه حتی به قیمت اولیه خود نرسیدند.

بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال چیست؟

مزایای استفاده از توکن چیست؟

مهم ترین مزیت استفاده از توکن ها به جای ایجاد یک بلاک چین مجزا صرفه جویی در وقت و هزینه آنها برای ساخت توکن است.
از آنجا که ایجاد یک شبکه بلاک چین زمان بر است و نیاز به هزینه های زیادی دارد اکثر توسعه دهندگان اول کار توکن خود را روی یک شبکه بلاک چین دیگر مانند اتریوم پیاده سازی می کنند و سپس با جذب سرمایه به صورت خصوصی یا عمومی و افزودن آن به صرافی ها، سرمایه و زمانبندی مورد نظر خود را به دست می آورند. در این زمان می توانند شبکه بلاک چین اختصاصی خود را راه اندازی کنند. سپس توکن ها را به بلاک چین خود منتقل کنند. ترون یک نمونه ارز دیجیتال است که در اول کار به صورت توکن اتریومی روی شبکه بلاک چین اتریوم عرضه شد و پس از ایجاد شبکه بلاک چین ترون به شبکه اصلی خودش منتقل شد.
در بسیاری از موارد در پروژه ها نیازی به ایجاد و پیاده سازی یک بلاک چین اختصاصی وجود ندارد. در چنین حالتی پروژه ها می توانند از امنیت بلاک چین میزبان خود بهره گیرند. توکن بومی پروژه چین لینک در حال حاضر بر روی شبکه اتریوم قرار دارد و به خوبی کار می کند. پروژه چین لینک از حساسیت بالایی برخوردار است و امنیت بالای شبکه اتریوم این اطمینان خاطر را برای این پروژه فراهم می آورد. ارز دیجیتال تتر همانطور که در مقالات قبلی هم توضیح دادیم یک استیبل کوین با پشتوانه دلاری است که قیمت آن همیشه یک دلار است و هدف از ایجاد آن حفاظت از سرمایه گذاران در برابر نوسانات ارزهای دیجیتال است. پروژه بزرگ تتر نیز از بلاک چین اتریوم استفاده می کند. این پروژه با قرار دادن توکن های خود روی تعدادی از بلاک چین های امن ضرورتی در استفاده از بلاک چین اختصاصی نمی بیند.

در این مطلب به طور کامل با توکن ها و تفاوتشان با کوین آشنا شدیم. توکن ها در واقع ارزهای دیجیتالی هستند که از خود بلاک چین اختصاصی ندارند و روی بلاک چین دیگری میزبانی می شوند. و از کیف پول های بلاک چین میزبان استفاده می کنند. اما اگر بخواهیم یک تعریف کلی در نظر بگیریم به هر واحد ارزی که در یک شبکه بلاک چین قرار دارد توکن می گویند. توکن ها از طریق کدهای برنامه نویسی و با قراردادهای هوشمند ساخته می شوند. مزیت اصلی استفاده از توکن ها به جای ایجاد بلاک چین کاهش وقت و هزینه است.

تفاوت بین کوین و توکن در ارز دیجیتال چیست؟

یک مسئله که در دنیای بلاکچین و ارز دیجیتال معمولاً باعث سردرگمی کاربران می شود ، تفاوت بین کوین و توکن است.

برخی اوقات به نظر می رسد که این اصطلاحات به جای یکدیگر استفاده می شوند و این می تواند منشا اصلی سردرگمی برای تازه واردان به بازار ارز دیجیتال باشد. در این مقاله ، به تفاوت بین کوین و توکن نگاهی خواهیم داشت.

کوین چیست؟

کوین یا سکه در واقع پولی دیجیتالی است که با استفاده از تکنیک های مختلف رمزنگاری ایجاد می شود و در فضای بلاکچین به عنوان پول استفاده می شود.

برخی از مهم ترین کوین ها عبارت اند از: بیت کوین ، لایت کوین و دوج کوین. در حالی که این سه کوین تفاوت های عمده ای با هم دارند ، اما در یک چیز مشترک هستند ، هر سه برای ذخیره ارزش در طول زمان استفاده می شوند.

کاربردهای کوین

کوین همان کاربرد پول در دنیای واقعی را دارد. کوین‌ها همانند پول موجود در کیف پول و یا حساب بانکی‌تان است.

برخی از کوین‌ها تنها به عنوان پول قابل استفاده هستند و کاربرد دیگری ندارند. حتما عبارت کوین‌های Cash only را شنیده‌اید. به کوین‌ هایی که تنها به عنوان پول قابل استفاده هستند، این عبارت را نسبت می‌دهند.

شما می توانید کوین ها را چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟ استخراج کنید ، در کیف پول خود ذخیره کنید و از آن برای خرید و فروش چیزهایی که لازم دارید ، استفاده کنید.

به طور کلی می توانید از کوین ها به عنوان انتقال دهنده پول ، ذخیره کننده ارزش و یک واحد برای قیمت گذاری استفاده کنید.

ویژگی های کوین

همه کوین ها شبکه بلاکچین مستقل خودشان را دارند. کوین ها به بلاکچین باز عمومی متصل‌اند و به هرکسی این امکان داده می‌شود که به شبکه بپیوندد. آن ها قابلیت ارسال، دریافت و استخراج شدن دارند.

همانند پول واقعی قابل تعویض، قابل تقسیم و قابل حمل هستند. ماندگار هستند و عرضه محدودی نیز دارند.

توکن چیست؟

توکن یا نشانه دارایی دیجیتالی است که می‌توان از آن به عنوان یک روش پرداخت در اکوسیستم استفاده کرد. در واقع توکن‌ها در بلاکچین‌های موجود ساخته می‌شوند و دارای یک بلاکچین اختصاصی نیستند.

توکن کارهایی مشابه با کوین‌ را انجام می دهد ، اما یکی از تفاوت های کوین و توکن در این است که کوین این امتیاز را به دارندگان خود می‌ دهد که در شبکه مشارکت نمایند.

اکثر توکن ها بر روی شبکه اتریوم ساخته می‌شوند. توکن هایی که بر روی اتریوم ایجاد می‌شوند ، به توکن ERC20 معروف هستند. اتریوم اولین پلتفرمی بود که فرآیند ایجاد توکن را ساده‌تر کرد.

کاربردها و انواع توکن ها

توکن های مختلف بسته به نوع آن ها کاربردهای متفاوتی دارند.

توکن‌های کاربردی: توکن‌های کاربردی برای انجام هدفی خاص در یک بستر مناسب ساخته شده‌اند. یکی از رایج‌ترین کاربردهای این نوع توکن‌ها، استفاده از آن‌ها به عنوان یک روش پرداخت برای خرید از یک پلتفرم است.

توکن‌های امنیتی: ت وکن‌های امنیتی دقیقا مانند اوراق بهادار عمل می‌کنند. این توکن‌ها سهامی از یک شرکت هستند که پس از پایان عرضه اولیه به خریدار داده می‌شوند.

توکن‌های دارایی: به توکن‌هایی که توسط دارایی‌های واقعی مانند طلا یا زمین و ملک پشتیبانی می‌شوند ، توکن‌های دارایی می‌گویند. استفاده از این نوع توکن‌ها باعث بهبود خرید و فروش‌های فیزیکی در بازار ارز دیجیتال شده است.

توکن‌های ارزی: توکن‌های ارزی مانند ارز دیجیتال های واقعی هستند و برای پرداخت مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تفاوت های کوین و توکن

*کوین‌ها شبکه بلاکچین اختصاصی خود را دارند،‌ در حالی‌ که توکن‌ها بر روی بلاکچینی‌ که از قبل ‎وجود داشته است ، ایجاد می‌شوند. به عنوان مثال بیت کوین ، یک کوین است که بلاکچین اختصاصی خود را دارد. در همین حال تتر یک توکن است که روی بلاکچین اتریوم ایجاد می شود.

*کوین فقط برای پروسه‌های پرداخت استفاده می‌شود،‌ اما توکن بسته به نوع آن کاربردهای متعددی دارد.

*شما می‌توانید یک توکن را با یک کوین خریداری کنید، اما برعکس آن امکان پذیر نیست.

*اغلب کوین‌ها از طریق فرایند استخراج توزیع می‌شوند،‌ اما توکن‌ها از طریق عرضه اولیه کوین یا ICO توزیع می‌ شوند.

*کوین‌ها کیف پول اختصاصی خود را دارند ، در حالی‌ که توکن‌ها فقط در کیف پول‌های بلاکچین میزبان ذخیره می‌شوند.

سخن پایانی

حال تفاوت های کوین و توکن را فهمیده ایم و تعریف و کاربردهای هر کدام را می دانیم. قاعدتا از این به بعد این دو مفهوم و مقایسه آن ها با یکدیگر برای شما گیج کننده نخواهد بود.

ارز دیجیتال مورد علاقه شما جزو کدام دسته است؟ کوین یا توکن؟

مهندس بختیار آهنی

بختیار آهنی کارشناسی ارشد هوش مصنوعی، ۱۸ سال سابقه برنامه نویسی، هم بنیان گذار کریپتوتانگ و مدیرمسئول پایگاه تحلیلی کارآفرینان کردستان است.

۵ سال هست که تمام تمرکز خود را روی بازار رمزارزها گذاشتم و در حال توسعه کریپتوتانگ و ساخت یک پلتفرم تخصصی برای ارزیابی پروژه های رمزارزی هستم.