اصطلاحات هزینه ‌های معامله

اینکوترمز (Incoterms) اصطلاحی انگلیسی است و مخفف International Commercial Terms به معنای اصطلاحات بین المللی بازرگانی می باشد.

اصطلاحات هزینه ‌های معامله

آشنایی با اصطلاحات مهم در بازرگانی خارجی

صادرات

انواع اصطلاحات مهم در بازرگانی خارجی و اهمیت آنها

تجارت و بازرگانی از زمان پیدایش انسان تاکنون وجود داشته و در آینده نیز همچنان وجود خواهد داشت. هر چند روندها و فرایندهای انجام این کار به مرور زمان دچار تغییر و تحول شده، اما داد و ستد کالا همواره یکی از مهم‌ترین نیازهای بشر بوده و در آینده نیز ادامه خواهد داشت.

با این حال، انجام این کار مستلزم داشتن مهارت در برخی حوزه‌ها و مسائل بوده که یکی از مهم‌ترین آنها تسلط بر اصطلاحات بازرگانی خارجی است. اصطلاحات بازرگانی مهم در بازرگانی خارجی، واژگانی بوده که به صورت متفق‌القول مورد قبول تمام کشورها، تجار و بازرگانان جهان است.

این واژگان هر کدام دارای بار معنایی خاصی در بازرگانی خارجی بوده و تسلط بر آنها بر تمام فعالان این حوزه ضروری است. اهمیت اصطلاحات تجارت بین‌الملل از آنجاست که هم در مکاتبات تجاری و هم در مذاکرات بازرگانی با طرف‌های خارجی اهمیت خواهد داشت.

بنابراین عدم تسلط بر آنها، افراد را به دردسر خواهد انداخت. ما در این مقاله تلاش می‌کنیم تا به مهم‌ترین این اصطلاحات اشاره و آنها را تعریف کنیم.

اظهارنامه گمرکی کالا World Customs Organization

این اصطلاح مربوط به زمانی است که واردکننده یا صادرکننده قصد صادرات یا واردات کالای خود را داشته و نیاز به ترخیص کالا دارد. در اینجا فرد باید کالای خود و ویژگی‌های آن را در فرم مربوطه وارد کند تا مسئولان گمرکی آن را بررسی کنند.

در واقع در اینجا صادرکننده یا واردکننده جهت ترخیص کالا، آن را به زبان خود معرفی خواهد کرد. تمام کالاها برای ورود یا خروج از کشور باید دارای اظهارنامه گمرکی بوده و این سند، یک الزام حقوقی برای فرد محسوب می‌شود. یعنی مسئولیت اظهارنامه و مشخصات درج شده در آن بر عهده فرد خواهد بود.

گواهی بیمه Insurance Certificate

گواهی بیمه سند و برگه‌ای است که نشان می‌دهد بیمه‌نامه برای کالای مذکور صادر شده است. بیمه کردن کالا در امر تجارت و بازرگانی معمولا ضروری بوده و این کار توسط شرکت‌های بیمه‌ای در داخل یا خارج از کشور صورت می‌گیرد. گواهی بیمه برگه‌ای است که معمولا قابلیت انتقال ندارد.

اظهارنامه مبدا Declaration of Origin

اظهارنامه مبدا یکی دیگر از اصطلاحات بازرگانی خارجی است. اظهارنامه مبدا سندی است که در آن در خصوص مبدا کالای مورد نظر توضیح داده شده است. این سند می‌تواند فاکتور کالا یا هر برگه دیگری باشد. اظهارنامه مبدا توسط فردی که کالا را تولید کرده یا فردی که آن را صادر می‌کند، نوشته می‌شود.

سیاهه تجاری Commercial Invoice

سیاهه تجاری برگه‌ای است که در آن مشخصات مربوط به کالا نوشته و از جانب فروشنده به نام خریدار صادر خواهد شد. در واقع براساس این سند هزینه کالای مورد نظر به حساب خریدار زده خواهد شد.

سیاهه تجاری باید حاوی برخی اطلاعات مهم از قبیل مشخصات خریدار و فروشنده، وزن کالا، ویژگی‌های کالا، قیمت، شرایط پرداخت هزینه و برخی مواد باشد.

پیش‌فاکتور Proforma Invoice (پروفرما)

پیش‌فاکتور یکی از اصلی‌ترین اصطلاحات مهم در بازرگانی خارجی است. پیش‌فاکتور در واقع یک سند یا توافق‌نامه اولیه محسوب می‌شود.

در واقع بعد از آنکه خریدار و فروشنده به توافق اولیه در خصوص معامله دست یافتند، فروشنده کالا پیش‌فاکتور را به نام خریدار صادر می‌کند. با استفاده از این پیش‌فاکتور، خریدار می‌تواند در کشور خود مقدمات ثبت سفارش کالا را انجام دهد.

وزن قانونی کالا Declaration of gross weight

وزن قانونی زمانی اهمیت پیدا می‌کند که حقوق ورودی کالا براساس وزن آن تعیین شود. براساس قانون گمرک، وزن قانونی کالا برابر است با وزن ناخالصی (وزن با ظرف) که وزن ظرف از آن کم شده باشد.

معمولا به این صورت بوده در گمرک وزن ظرف‌ها کاملا مشخص و تعیین شده است. بنابراین به راحتی می‌توان آنها را کم کرد. وزن قانونی مبنایی برای پرداخت عوارض و حقوق گمرکی خواهد شد.

سود بازرگانی Commercial Profit

سود بازرگانی مبلغی بوده که علاوه بر حقوق گمرکی و عوارض به هنگام واردات برخی از کالاها گرفته می‌شود. انجام این کار با استناد به مصوبه هیئت وزیران بوده و بیشتر به منظور حمایت از تولید داخلی صورت می‌گیرد.

میزان سود بازرگانی متغیر بوده و هر ساله می‌تواند تغییر یابد. بنابراین یک عدد ثابت و مشخص نیست. ضمن آنکه سود بازرگانی از تمام کالاها گرفته نشده و مربوط به برخی کالاهای خاص است. همچنین سود بازرگانی ارتباطی به کالاهای صادراتی ندارد.

کارنه تیر TIR Carnet

این اصطلاح بازرگانی خارجی مربوط به حمل و نقل زمینی کالا است. تصور کنید یک کالا از مقصد روسیه به وسیله زمینی به ایران ارسال می‌شود. در بین راه باید از برخی کشورهای دیگر عبور کند. کارنه تیر باعث می‌شود تا تشریفات و امور گمرکی مربوط به کشورهای مابین دو کشور حذف شود. این کار روند تجارت کالا را از راه زمینی بسیار آسان خواهد کرد.

مانیفست Manifest

مانیفست یکی دیگر از اصطلاحات تجاری بوده که بسیاری از افراد با بارنامه آن را اشتباه می‌گیرند. مانیفست اشاره به مجموعه بارهای مختلفی دارد که توسط یک وسیله نقلیه حمل می‌شود. فارغ از این که آن بارها متعلق به چه افرادی خواهد بود.

معمولا توسط هر وسیله نقلیه (کشتی، قطار، هواپیما، کامیون) ممکن است مجموعه‌ای از بارها حمل شود و همه آنها متعلق به یک نفر نباشد. مانیفست شامل برخی اطلاعات از قبیل گیرنده، فرستنده، ویژگی‌های کالا، سند حمل و برخی اطلاعات دیگر است.

بحث اینکوترمز یکی از اصلی‌ترین مباحث در انواع اصطلاحات بازرگانی خارجی است.

بارنامه یا اسناد حمل

بارنامه که به آن اسناد حمل نیز می‌گویند به سندی اشاره دارد که معمولا توسط حمل کننده کالا صادر می‌شود. در بارنامه غالبا اطلاعات مهمی از قبیل مشخصات عامل حمل کالا، مشخصات گیرنده، هزینه حمل، نوع وسیله حمل، بندر بارگیری و تخلیه نوشته می‌شود.

داشتن بارنامه نقش زیادی در خصوص دریافت خسارت از شرکت‌های بیمه دارد. بارنامه‌ها خود در انواع مختلفی صادر می‌شوند که شامل بارنامه دریایی، هوایی، راه‌آهن، کامیون و سایر بارنامه‌های دیگر است.

استریپ strip

استریپ به عملیاتی گفته می‌شود که در آن کالای مورد نظر بعد از رسیدن به مقصد بارگیری و به کامیون یا وسیله نقلیه انتقال داده می‌شود که در واقع همان عملیات تخلیه است.

در استریپ باید صاحب کالا یا نماینده وی به همراه لیست جابجایی حضور داشته باشد. عملیات تخلیه معمولا توسط لیفتراک از طریق کارگران صورت می‌گیرد. استافینگ نیز معمولا عکس استریپ خواهد بود. در استافینگ معمولا کالا از کامیون به داخل کانتینر منتقل می‌شود.

اینکوترمز چیست و چه اهمیتی دارد؟

در قسمت‌های قبل به مجموعه‌ای از مهم‌ترین انواع اصطلاحات بازرگانی اشاره کردیم. اما در اینجا قصد داریم تا به مهم‌ترین موضوع در این خصوص یعنی اینکوترمز (Incoterms) بپردازیم. این اصطلاح ترکیبی از سه کلمه لاتین (International Commercial Terms) بوده که به معنای واژگان بین‌المللی بازرگانی است.

یک کالا از بدو تولید تا رسیدن به دست خریدار مراحل مختلفی را طی می‌کند. ممکن است به صورت‌های مختلفی این کالا به دست خریدار برسد. اصطلاحات اینکوترمز به صورت بین‌المللی بوده و در برگیرنده حالت‌های مختلف رسیدن کالا از تولیدکننده به خریدار است. به صورتی که در هر کدام از این حالت‌ها، مسئولیت‌ها و هزینه‌های را برای طرفین مشخص کرده است.

در حالات مختلف تحویل کالا، ممکن است دو طرف خریدار و فروشنده متقبل مسئولیت‌ها و هزینه‌های مختلف شوند. Incoterms برای هر کدام از این حالات، واژگان و اصطلاحات مختلف را در نظر گرفته است.

اتاق بازرگانی بین‌المللی مسئول تدوین اینکوترمز بوده و هر 10 سال یکبار آن را مورد بازبینی قرار می‌دهد. در حال حاضر جدیدترین نسخه آن اینکوترمز 2020 بوده که جدیدا تدوین شده است. این نسخه دچار تغییراتی نسبت به نسخه 2010 است.

اما سوال این است که اینکوترمز چه کاربردی دارد؟ فرض کنید که تولیدکننده یا صادرکننده یک کالا هستید، شما می‌توانید کالای تولید خود را در درب کارخانه یا در نقاط دیگری به خریدار تحویل دهید. بنابراین در قرارداد تجاری و اسناد مربوطه نیاز است که چگونگی تحویل کالا کاملا شرح داده شود.

در اینجاست که باید از اینکوترمز استفاده کنید. یعنی در قراردادها و اسناد حقوقی فی‌مابین طرفین ذکر می‌کنید که براساس کدام یک از حالا مختلف اینکوترمز قصد دارید کالا را به خریدار تحویل دهید.

بنابراین با این کار جای هر گونه تفسیر و تحلیل شخصی گرفته می‌شود و دو طرف می‌توانند به یک سند واحد استناد کنند. برای استفاده از قواعد اینکوترمز باید سه نکته مهم را در نظر بگیرید.

نکته اول این است که حتما از قاعده اینکوترمز انتخاب شده را مشخص کنید. به عنوان مثال، ممکن است که شما قصد داشته باشید که از قاعده CIF استفاده کنید. سپس باید نام مکان و بندری که در آنحا کالا را به خریدار تحویل می‌دهید، ذکر کنید. اینکوترمز 2020 که جدیدترین نسخه بوده در یازده فصل و حالت مختلف تدوین شده است.

با یک مشاور صحبت کن

صادرات و واردات

دریافت مشاوره

مشاور صادرات و واردات - تلفنی و حضوری

خدمات مشاوره صادرات و واردات چه کمکی به شما می‌کند؟ احتمالا برای شما هم سوالاتی در خصوص نحوه صادرات کالا، چگونگی واردات، صادرات کالا به کشورهای مختلف و مسائلی از این قبیل مطرح است. اما چون اطلاعات خاصی در این زمینه نداشته‌اید، بعد از مدتی از انجام آن کارها منصرف شده‌اید. اگرچه تجارت و بازرگانی به خودی خود پیچده بوده، اما می‌توان با کمک گرفتن مشورت از یک فرد باتجربه در این زمینه‌ها، کم‌کم به این حوزه ورود و فعالیت خود را آغاز کرد. استفاده از مشاوره جهت صادرات و واردات پیشنهادی است که تا حد زیادی می‌تواند به شما در این راه کمک کند. فردی که در این حوزه دارای تجربه است، می‌تواند به سوالات شما در زمینه‌های زیر پاسخ دهد: خدمات مشاوره در زمینه صادرات بسیاری از کالاهای ایرانی قابلیت صادرات به کشورهای مختلف خصوصا کشورهای همسایه را دارند. صادرات به عراق و صادرات به قطر از جمله مقاصد مهم کالاهای ایرانی به شمار می‌روند که معمولا سود خوبی برای تجار به ارمغان می‌آورند. مشاوره صادرات و واردات به شما در برخی مسائل کمک می‌کند تا بتوانید به راحتی نسبت به انجام صادرات اقدام کنید. از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: روش اجرایی صادرات کالا تحلیل بازارهای صادراتی چگونگی ترخیص کالا از گمرک هزینه‌های حمل‌ونقل کالا بازارایابی صادراتی در کشورهای مبدا امور مربوط به بارنامه و بیمه خدمات مشاوره در زمینه واردات هر ساله برای تامین نیازهای داخلی کشور، کالاهای و محصولات زیادی وارد می‌شوند. این کار علاوه بر تامین نیازهای داخلی کشور، برای واردکنندگان نیز همراه با حاشیه سود مناسبی خواهد بود. به عنوان مثال، واردات از چین یا از برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس در چند سال اخیر رونق چشم‌گیری داشته و بسیاری از تجار به دنبال واردات نیازهای کشور از این کشورها هستند. با این حال مراحل واردات کالا و روش‌های اجرایی آن چندان ساده نبوده و افراد نیازمند آن هستند که از فردی کمک بگیرند. مشاوره واردات کالا به شما در زمینه‌های زیر کمک می‌کند: مراحل واردات کالا به زبان ساده ترخیص کالا از گمرک ثبت سفارش نحوه تخصیص ارز اطلاع از قوانین و مقررات وارداتی تحلیل بازار برای واردات کالا شرکت‌های مشاوره صادرات و واردات چه خدماتی ارائه می‌دهند؟ بسیاری از افراد یا شرکت‌هایی که به تازگی اقدام به صادرات یا واردات کالا می‌کنند، معمولا سعی می‌کنند تا از خدمات شرکت‌های مشاوره صادرات و واردات استفاده کنند. این موضوع باعث می‌شود تا سریع‌تر فعالیت‌ها و روند انجام کارها را یاد بگیرند و نیاز به سعی و خطای متعدد نداشته باشند. شرکت‌های مشاوره صادرات و واردات معمولا دارای چندین سال سابقه فعالیت در امر تجارت و بازرگانی خارجی هستند. به همین دلیل به بسیاری از امور و فرایندهای تجاری مسلط هستند. این شرکت‌ها نه تنها در امر مشاوره صادرات واردات بلکه در زمینه انجام خدمات تجاری نیز می‌توانند به سایر شرکت‌ها یا افراد حقیقی کمک کنند. بسیاری از افراد تمایل دارند تا فعالیت تجاری خود را به صورت واسطه‌ای انجام دهند. این کار برای آنها دردسر به مراتب بسیار کمتری خواهد داشت. شرکت‌های مشاوره صادرات و واردات بهترین گزینه در این خصوص محسوب می‌شوند. دریافت مشاوره صادرات و واردات الوبیزنس به عنوان یک پلتفرم مشاوره کسب‌وکار این امکان را فراهم آورده تا تمامی افرادی که در حوزه‌های مختلف بتوانند به بهترین مشاوران کشور دسترسی داشته باشند. مشاوره تجارت و بازرگانی شامل بخش‌های مختلفی از جمله صادرات، واردات و نقل‌وانتقال ارزی بوده که شما می‌توانید به دو صورت تلفنی و حضوری سوالات و مشکلات خود را در این حوزه‌ها مطرح کنید.

CIF چیست | آشنایی با قوانین و شرایط این نوع از روش‌های حمل و نقل

امروزه با توجه به پیشرفت زندگی بشر، افزایش تعاملات مالی و انجام معاملات بین‌المللی، انواع روش‌های حمل و نقل کالا از اهمیت بسیار بالایی برخوردار شده‌اند. روش‌های مختلفی برای حمل و نقل‌ کالاها بین کشورها وجود دارد و بازرگانان با توجه به نیاز خود می‌توانند از روش‌های هوایی، زمینی و یا دریایی استفاده کنند. اما برای تعامل بهتر و انجام معاملات با گزینه‌های مختلف، شیوه‌های متفاوتی نیز برای این حمل و نقل‌ها استفاده می‎شود که اینکوترمز CIF نیز یکی از آن‌ها می‌باشد. اما CIF چیست و تحت آن فروشنده و خریدار چه وظایفی خواهند داشت؟ در ادامه این مطلب از وب‌سایت ستاره آبی دریایی به بررسی این سوال و مقایسه این روش با روش‌های مشابه آن می‌پردازیم.

CIF چیست

سی آی اف مخفف کلمه Cost Insurance Freight می‌باشد و به معنای هزینه‌های حمل نقل و بیمه بار می‌باشد. البته در برخی از موارد به آن C&F نیز می‌گویند. این روش در صنعت حمل و نقل بسیار کاربردی می‌باشد و از آن به صورت گسترده‌ای استفاده می‌کنند. اما به چه دلیل از این نوع اصطلاحات استفاده می‎شود. برای آشنایی بهتر با مفاهیم CIF چیست بهتر است بدانید که در زمان انتقال بارها از مبدا فروشنده به مقصد خریدار، هزینه‌های بسیار زیادی وجود دارد که باید یکی از دو طرف آن را بپذیرد و این هزینه‌ها را پرداخت کند. امروزه برای تعیین اینکه کدام یک از دو طرف موظف پرداخت این مبالغ است، روش‌هایی بیان شده که مسئولیت هر یک از دو طرف را در قبال بارها مشخص می‌کند.

CIF یکی از همین روش‌ها است که به معنای تحویل کالا بر روی عرشه کشتی‌ها می‌باشد. در این روش تمامی هزینه‌های بیمه و عقد قراردادها با فروشنده می‌باشد. فروشنده باید کالاها را به نزدیک‌ترین بندر ببرد و آن را در کشتی‌های مربوطه بارگذاری کند و به مقصد انتخابی خریدار منتقل کند. همچنین تمامی هزینه‌ها را برای انتقال بار از جمله هزینه‌های حمل و نقل و بیمه بارها پرداخت کند.

درخواست بیمه مازاد برای کالاها از طرف خریدار در روش CIF

در برخی از موارد ممکن است، خریدار ممکن است درخواست بیمه مازاد برای کالاها، در زمان حمل و نقل آن‌ها را داشته باشد و از فروشنده این انتظار را داشته باشد که این بیمه مازاد را اعمال کند. در این صورت دو حالت وجود دارد. اگر بتواند با فروشنده به توافقی در این زمینه برسد، باید در قرارداد خرید کالاهای مورد نظر ذکر شود که فروشنده موظف به اعمال بیمه مازاد بر روی کالاها است. اما اگر نتوانند در این زمینه به توافقی برسند، خود خریدار باید هزینه‌های بیمه مازاد را بپردازد. البته، این حالت نیز باید در قرارداد بین آن‌ها حتما ذکر شود.

معنای قیمت CIF چیست

اگر عبارت CIF را در گوگل سرچ کنید، مطمئنا با کلماتی مانند قیمت سی آی اف مواجه خواهید شد. برای آشنایی با معنای قیمت CIF چیست بهتر است به فرمول زیر دقت داشته باشید.

قیمت CIF = ارزش کالا + هزینه‌ها گمرک + حمل بار تا مقصد + THC + بارنامه + هزینه‌های بنادر + هزینه بیمه + هزینه حمل و نقل دریایی تا بندر انتخابی خریدار

مزایا و معایب روش CIF چیست

انجام معاملات بین المللی و حمل بار، بدون تحقیق درباره روش‌های مختلف حمل بار، می‎تواند بسیار خطرناک باشد و موجب ضرر کردن شما در این معامله شود. از جمله مزایای این روش می‌توان به سودآوری بیشتر برای فروشنده اشاره کرد، با توجه به این که عقد تمامی قراردادها با شرکت تولید کننده است، این شرکت می‌تواند مبلغی را به عنوان ارائه این خدمات، از خریدار دریافت کند. اما در مقابل خریدار نیز می‌تواند با پرداخت مبلغ اضافه‌تر نگرانی بابت پیدا کردن شرکت حمل و نقل مطمئن و دردسرهای عقد قرارداد با این شرکت‌ها نداشته باشد و به راحتی کالا‌ها را در بندر مورد نظر خود تحویل بگیرد.

همچنین لازم به ذکر است که واردات کالا با استفاده از روش CIF بسیار ارزان‌تر از روش‎های دیگر است. مخصوصا اگر افراد بخواهند از روش FCL استفاده کنند، این شیوه واردات کالا بسیار مناسب می‌باشد. در روش FCL فرد کل کشتی را برای حمل و نقل‌ کالاهای خود اجاره می‌کند.

معایب روش CIF چیست

قبل از بیان معایب روش CIF، اگر به تازگی شروع به انجام معاملات بین المللی کرده‌اید، بهتر است قبل از انجام هر معامله‌ای با کارشناسان مروبوطه در این زمینه مشورت کنید. امروزه شرکت‌های حمل و نقل بسیار زیادی مانند شرکت بین المللی ستاره آبی دریا، این خدمات را به مشتریان خود ارائه می‌کنند. حال در ادامه معایب روش CIF را بیان می‌کنیم.

• هزینه‌ها از ابتدا تا انتها به طور موثر مدیریت نمی‌شوند
• برخی از کشورها قوانینی دارند که می‌توانند باعث افزایش قیمت‌های حمل و نقل شما شوند. به طور مثال در چین هزینه‌هایی تحت عنوان خدمات صادرات کالا از این کشور وجود دارد که به عنوان هزینه‌های مخفی نیز از آن یاد می‎‌کنند
• هزینه‌های خدماتی که انتظار دارید مبلغ آن‌ها را پرداخت کنید، ممکن است در برخی موارد افزایش پیدا کنند

برخی از افراد برای واردات کالاهای خود ممکن است به شرکت‌های تولید کننده آن کالا در کشورهای دیگر اعتماد کنند، اما لازم است بدانید که برخی از این شرکت‌ها اطلاعات کافی درباره قوانین واردات کالا به ایران ندارند و ممکن است از افراد غیر متخصص برای این کار استفاده کنند که این موضوع می‌تواند موجب افزایش قیمت‌ها در روند حمل و نقل کالاها شود.

تفاوت روش FOB و CIF چیست

همانطور که بیان شد، امروزه روش‌های بسیار زیادی برای حمل و نقل کالاها وجود دارد که از عمده‌ترین این روش‎‌ها می‌توان به FOB و CIF اشاره کرد. اما تفاوت‌های FOB و CIF چیست و هر کدام از طرفین در این شیوه‌ها چه وظایفی دارند؟

در روش CIF تمامی وظایف به عهده تولیدکننده یا فروشنده می‌‎باشد و وی باید هزینه‌های بیمه بار و حمل و نقل را بپردازد. اما در روش FOB فروشنده تنها وظیفه دارد تا کالاها را به نزیک‌ترین بندر برساند و از آن پس تمامی هزینه‌های حمل و نقل و بیمه بارها به عهده خریدار می‌باشد.

اما اگر بخواهیم از تفاوت‌های آن‌ها بگوییم، لازم است بدانید که در روش CIF هزینه‌های حمل و نقل دریایی بسیار ارزان‌‌تر از فوب می‌باشند، در صورتی که در روش فوب شما می‌توانید تمامی هزینه‌ها را از درب کارخانه تولیدکننده کالا، تا انبارهای خود کنترل کنید. روش CIF دارای هزینه‌های پنهان است و در برخی از موارد می‌تواند هزینه بیشتری را به شما تحمیل کند، در صورتی که فوب این گونه نیست. از عمده معایب فوب نیز می‌توانن به بالا بودن قیمت‌های حمل و نقل، نسبت به CIF اشاره کرد. اما با این وجود، امروزه استفاده از روش فوب، در میان بازرگانان، بسیار رایج‌تر می‌باشد.

اگر اولین بارتان است که قصد واردات کالا و صادرات آن را دارید، کنترل کردن هزینه‌ها، از اهمیت بسیار بالایی برای شما برخوردار است، پس بهتر است روش FOB را انتخاب کنید. اما اگر معاملات خود را به صورت فصلی انجام می‌دهید، بهترین گزینه انتخابی برای شما روش CIF و یا CFR است. البته لازم است بدانید که باز هم با این حال این روش کم خطر نیست و بهتر است از راهنمایی‌های افراد متخصص، برای این روش استفاده کنید.

وظایف کلی خریدار و فروشنده در روش CIF چیست

در این روش تنها وظیفه خریدار، پرداخت به موقع مبالغ در زمان‌های مشخص شده در قرارداد می‌باشد. اما فروشنده وظایف به مراتب بیشتری را دارد. اولین وظیفه فروشندگان، تهیه تمامی مدارک از جمله مشخصات کلی بار، قراردادهای با شرکت بیمه و سایر موارد ذکر شده در قرارداد با خریدار است. البته اگر معادل‌های الکترونیکی این مدارک مورد توافق دو طرف معامله قرار بگیرد، می‌تواند جایگزین تمام موارد فیزیکی شود.

همچنین از دیگر وظایف فروشنده می‌توان به عقد قرارداد با شرکت مورد تایید برای حمل و نقل بارها، عقد قرارداد با شرکت بیمه مورد تایید شرکت‌ها حمل و نقل و با حداقل پوشش بیمه‌ای اشاره کرد. قرارداد بیمه باید با شرکت خوش‌نامی بسته شود که شرایط لازم را داشته باشد تا در مواقع خاص و اعمال خسارت بر روی بارها، خریدار بتواند برای گرفتن بیمه از این شرکت‌ها اقدام کند.

تفاوت CFR و CFI چیست

در این مطلب درباره این دو عبارت زیاد صحبت کردیم اما تفاوت CFR و CIF چیست و طرفین در این نوع از حمل و نقل چه وظایفی دارند. در روش CIF همانطور که بیان کردیم، تمامی وظایف حمل و نقل و پرداخت هزینه‌ها به عهده فروشنده می‎‌باشد. اما اگر خریدار درخواست بیمه مازاد کند و یا شرکت بیمه‌ای که فروشنده پیشنهاد کرده است را قبول نداشته باشد، می‌توانند از روش CRF استفاده کنند. در این روش هزینه‌های حمل و نقل و عقد قرارداد با شرکت مربوطه با فروشنده است اما عقد قرارداد با شرکت و بیمه و پرداخت هزینه‌های آن با خریدار می‌باشد.

سخن پایانی

در این مطلب از وب‌سایت ستاره آبی دریا، درباره مفاهیم CIF چیست صحبت کردیم و وظایف هر یک از طرفین را در این روش بیان کردیم. اما لازم است بدانید که برای شروع یک تجارت بین المللی خوب، لازم است تا با تمامی روش‌های مختلف برای حمل و نقل کالا‌ها آشنایی داشته باشید و با توجه به شرایط فعلی و آینده خود، بهترین گزینه را از میان آن‌ها انتخاب کنید. اگر در این زمینه به مشکلی خوردید، می‌توانید به راحتی با کارشناسان ما تماس بگیرید و از مشاوره‌های رایگان آن‌ها در این زمینه بهره‌مند شوید.

اینکوترمز ۲۰۲۲ بهمراه توضیحات کامل + اینفوگرافیک

با توجه به توسعه تجارت بین المللی و تفاوت های حقوقی و تجاری بین کشورها موجب شد برای جلوگیری از هرگونه سوءتفاهم و اختلاف در تجارت و حمل و نقل بین المللی یک زبان تجاری مشترک شکل بگیرد.

اینکوترمز (Incoterms) اصطلاحی انگلیسی است و مخفف International Commercial Terms به معنای اصطلاحات بین المللی بازرگانی می باشد.

در واقع اینکوترمز قواعد استاندارد بین المللی است که روابط بین خریدار و فروشنده (تعهدات طرفین، ریسک های معامله، نحوه تقسیم هزینه ها) را در معامله مشخص می کند.

اولین سند اصطلاحات تجاری بین المللی در سال ۱۹۲۳ منتشر گردید که در آن زمان هنوز نام اینکوترمز برای آن انتخاب نشده بود. تا اینکه ۱۳ سال بعد یعنی در سال ۱۹۳۶ برای اولین بار سندی تحت عنوان اینکوترمز توسط اتاق بازرگانی بین المللی (International Chamber Of Commerce) منتشر گردید.

بعد از آن اینکوترمز در سال های ۱۹۵۳ ، ۱۹۶۷ ، ۱۹۷۶ ، ۱۹۸۰ ، ۲۰۰۰ ، ۲۰۱۰ و آخرین نسخه آن در سال ۲۰۲۰ مورد بازنگری، بروزرسانی و اصلاح قرارگرفت.

تسلط بر قوانین اینکوترمز از ضروریات تجارت در بازار جهانی است. تجار محترم با تسلط بر این قوانین و استفاده از آن در مبادلات تجاری خود با تجار کشورهای دیگر، می توانند از بروز اختلاف نظر و درنتیجه ضرر و زیان جلوگیری کنند.

اینکوترمز چه مسائلی را پوشش می دهد؟

• تعهدات
• هزینه ها
• ریسک

اینکوترمز در چه حوزه هایی از بازرگانی کاربرد دارد؟

• ترخیص کالا
• حمل و نقل کالا
• صادرات و واردات

گروه های اینکوترمز چیست؟

گروه های (ترم های) اینکوترمز به چهار دسته اصلی تقسیم می شود:

گروه E یا EXW که مخفف Ex Works به معنای تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدأ می باشد.

گروه F

این گروه شامل FOB، FAS و FCA می باشد.

گروه C

این گروه که شامل CFR،CIF، CPT، CIP می باشد.

گروه D

این گروه که شامل DDP، DAP و DPU می باشد.

در ادامه به توضیح و تفسیر این گروه ها (ترم ها) می پردازیم.

گروه E: EXW (Ex Works)

در این روش فروشنده کالا را در محل تولید (کارخانه) یا انبار کالا به خریدار تحویل داده و کلیه هزینه های مربوط به مراحل بعدی همچون بارگیری، حمل و نقل، بیمه، گمرک و ریسک مربوط به خرابی کالا بر عهده خریدار می باشد. به این روش تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدا یا تحویل درب کارخانه نیز می گویند. در اسناد تجاری بعد از اصطلاح EXW نام محل دقیق تحویل کالا قرار می گیرد و فروشنده موظف است در این محل کالا را به خریدار تحویل دهد. در این روش حداکثر تعهدات برعهده خریدار بوده و فروشنده حداقل تعهدات را برعهده دارد.

طبق قواعد اینکوترمز ۲۰۲۰، EXW برای تمام شیوه های حمل و نقل قابل استفاده است.

گروه F: تحویل کالا به خریدار بدون پرداخت کرایه حمل در مبدأ

FCA مخفف Free Carrier و به معنی تحویل کالا به حمل کننده در مبدأ (تحویل در کامیون، ریل و هواپیما) می باشد. در این متد محل تحویل کشور فروشنده بوده و بارگیری با خریدار است در نتیجه نقطه ریسک محل بارگیری و زمان حمل کالاست. هزینه های حمل و بیمه نیز در این روش بر عهده خریدار می باشد. این روش طبق قواعد اینکوترمز ۲۰۲۰، EXW برای تمام شیوه های حمل و نقل قابل استفاده است.

بر اساس قواعد اینکوترمز مسئولیت انجام تشریفات صادرات کالا بر عهده فروشنده می باشد اما مسئولیتی بابت پرداخت هزینه های صادرات و واردات کالا در کشور مقصد ندارد.

FAS مخفف Free Alongside Ship بوده و به معنای تحویل کالا کنار کشتی در بندر مبدأ می باشد. یعنی خاتمه ریسک فروشنده زمانی است که کالا را در کنار کشتی در بندر تعیین شده به خریدار تحویل می دهد و پس از آن سایر مراحل لازم برای رسیدن کالا به مقصد نهایی برعهده خریدار است. لذع در این متد هزینه حمل، بیمه و بازرسی برعهده خریدار است.

با توجه به اینکه محل تحویل کالا به خریدار در این روش کنار کشتی می باشد پس این متد تنها در حمل دریایی یا آبراه های داخل کشور به کار می رود. بر اساس قواعد اینکوترمز مسئولیت انجام تشریفات صادرات کالا بر عهده فروشنده می باشد اما مسئولیتی بابت پرداخت هزینه های صادرات و واردات کالا در کشور مقصد ندارد.

FOB مخفف Free On Board و به معنای تحویل کالا در عرشه کشتی مبدا است. این روش مشابه روش FAS است و تنها در زمان و محل پایان ریسک فروشنده متفاوت است. در این متد خاتمه ریسک فروشنده زمانی است که کالا را بر روی عرشه کشتی به خریدار تحویل می دهد.

همانطور که اشاره شد سایر موارد مشابه روش قبلی است یعنی این متد تنها در حمل دریایی یا آبراه های داخل کشور به کار می رود و مسئولیت انجام تشریفات صادرات کالا بر عهده فروشنده بوده اما مسئولیتی بابت قرارداد حمل از بندر، بیمه، بازرسی و پرداخت هزینه های صادرات و واردات کالا در کشور مقصد ندارد.

گروه C :

در این گروه، هزینه حمل کالا تا مقصد بر عهده فروشنده بوده ولی ریسک آن به عهده خریدار می باشد. این گروه به اصطلاحاً به طور خلاصه تحویل کالا در مبدأ به خریدار با پرداخت کرایه حمل نامیده می شود.

این متد مخفف اصطلاح Cost and Freight به معنای هزینه و کرایه حمل تا مقصد است. این روش همان متد C&F سابق است که با این تفاوت که تنها برای حمل دریایی مورد استفاده قرار می گیرد. پس از اصطلاحات هزینه ‌های معامله بارگیری کالا بر روی کشتی مسئولیت فروشنده پایان می یابد. همانطور که گفته شد در این گروه هزینه حمل با فروشنده بوده ولی هزینه بیمه بر عهده خریدار است.

CIF مخفف Cost , Insurance and Freight و به معنای هزینه، بیمه و کرایه حمل تا مقصد است. این روش مشابه روش قبلی بوده با این تفاوت که در این روش پرداخت هزینه بیمه نیز به عهده فروشنده است.

این روش نیز مختص حمل دریایی بوده و پس از بارگیری در بندر مبدأ، ریسک از فروشنده به خریدار منتقل می گردد.

مخفف Carriage Paid To و به معنای تحویل با پرداخت کرایه حمل تا مقصد است. مشابه روش CFR است با این تفاوت که از این متد بیشتر برای حمل های زمینی، هوایی و مرکب استفاده می شود.

در این روش هزینه حمل تا مقصد بر عهده فروشنده بوده ولی هزینه بیمه و بازرسی کالا برعهده خریدار است. نقطه انتقال ریسک در این روش محل تحویل کالا توسط فروشنده به اولین حمل کننده است.

مخفف Carriage and Insurance Paid to و به معنای تحویل با پرداخت کرایه حمل و بیمه تا مقصد است. این روش مشابه روش قبل بوده با این تفاوت که در این روش هزینه بیمه کالا نیز به عهده فروشنده است. البته وظیفه عقد قرارداد بازرسی و هزینه آن همچنان برعهده خریدار می باشد.

گروه D

در این روش حمل تا مقصد نهایی و تمامی ریسک ها و هزینه های مربوط به کالا برعهده فروشنده است.

مخفف اصطلاح Delivered at Place به معنای تحویل در محل معین می باشد. در این روش کلیه هزینه ها و ریسک های انتقال کالا به محل توافق شده به عنوان مقصد برعهده فروشنده است. این روش برای انواع شیوه حمل و نقل و ترکیب آن ها کاربرد دارد.

این متد از مخفف اصطلاح Delivered at Place Unloaded و به معنای تحویل در محل تخلیه شده است. در این متد فروشنده مسئول تحویل و تخلیه کالا در مقصد بوده و تمام هزینه ها و ریسک ها تا آن زمان بر عهده اوست و پس از تخلیه بار در مقصد ریسک ها به فروشنده منتقل می گردد. این روش در اینکوترمز ۲۰۱۰ تحت عنوان DAT (تحویل در ترمینال) شناخته می شد که اینکوترمز ۲۰۲۰ به DPU تغییر یافت. این تغییر به این معناست که تحویل کالا در هر مکانی میوتاند انجام شود والزامی به تحویل بار در یک ترمینال حمل و نقل نیست. این روش برای انواع حمل و نقل کالا می تواند مورد استفاده قرار بگیرید.

این روش مخفف Delivered Duty Paid و به معنای تحویل در مقصد با پرداخت حقوق و عوارض گمرکی است. همانطور که از نام این روش پیداست مشابه روش قبل است با این تفاوت که خریدار موظف به پرداخت حقوق و عوارض گمرکی در کشور مقصد و محل تحویل کالا به خریدار است.

متدهای اینکوترمز مورد استفاده در تمام روشهای حمل و نقل :

EXW: Ex Works
FCA: Free Carrier

CIP: Carriage and Insurance Paid To
CPT: Carriage Paid To
DAP: Delivered at place

DDP: Delivered Duty Paid
DPU: Delivered at Place Unloaded (former DAT Delivered at Terminal)

متدهای اینکوترمز مورد استفاده در حمل و نقل دریایی

FAS: Free Alongside Ship
FOB: Free on Board

CIF: Cost, Insurance, and Freight
CFR: Cost and Freight

مواردی که قواعد اینکوترمز آن ها را شامل نمی شود:

• قرار داد خرید و فروش کالا، مشخصات کالا و روش های فسخ قرارداد
• خسارت تخلف
• تعرفه ها
• حقوق مالکیت مدنی
• موارد فورس ماژور
• تحریم ها
• موارد ممنوع صادراتی و وارداتی
• و.

نحوه استفاده از قواعد اینکوترمز:

اگر طرفین قرارداد بخواهند از قواعد اینکوترمز استفاده کنند برای جلوگیری از هرگونه سوء تفاهم بعدی باید ورژن اینکوترمز و محل تحویل کالا در آن ثبت شود.

به طور معمول فرمول ثبت قواعد اینکوترمز در قرارداد های بازرگانی به صورت زیر می باشد:

ترم مورد نظر از اینکوترمز + نام محل تحویل + اینکوترمز ۲۰۲۰

CFR ، شانگهای ، اینکوترمز ۲۰۲۰

با توجه به توسعه تجارت بین المللی و تفاوت های حقوقی و تجاری بین کشورها موجب شد برای جلوگیری از هرگونه سوءتفاهم و اختلاف در تجارت و حمل و نقل بین المللی یک زبان تجاری مشترک شکل بگیرد. این زبان بین المللی به اینکوترمز مشهور است.

انواع گروه های اینکوترمز کدامند؟

اینکوترمز در مجموع به ۴ دسته کلی تقسیم می شوند. این دسته ها با نام های E، F، C و دی نامگذاری شده اند.

همه چیز درباره چرخه حسابداری : از جمع‌آوری اسناد تا تراز آزمایشی اختتامیه

عملیات مربوط به ارزیابی عملکرد در هر سال مالی و بررسی وضعیت مالی در پایان سال مالی از جمع آوری اسناد تا تهیه تراز آزمایش اختتامیه را چرخه حسابداری می گویند که شامل ۳ بخش و چندین مرحله است و در این گفتار تشریح شده است.

با ما همراه باشید.

گزارش حسابداری

داده هایی که به سیستم حسابداری یک بنگاه وارد می شود، داده های اولیه بوده که از اسناد و مدارک مثبته راستی آزمایی شده، استخراج می شود. این اطلاعات مالی توسط سیستم حسابداری، پردازش شده و به صورت گزارش های حسابداری به عنوان اصطلاحات هزینه ‌های معامله خروجی سیستم در اختیار مدیران و صاحبان سهام و ممیزان دارایی و غیره قرار می گیرد. در واقع گزارشات حسابداری، مجموع اطلاعات مالی مربوط به یک واحد اقتصادی را به صورت خلاصه و طبقه بندی شده با توضیح و تفسیر ارائه می کند.

هر اندازه نرم افزار حسابداری خوبی داشته باشید، استخراج گزارشات حسابداری دقیق و مطابق با درخواست شما صادر می شود و اشراف اطلاعاتی شما را نسبت به سود و زیان و فعالیت های مالی، افزایش خواهد داد. بخشی از موفقیت یک بنگاه، به واحد حسابداری خوب بستگی دارد که بتواند مدیران و سهامداران را با اطلاعات شفاف، نسبت به وضعیت گذشته، حال و آینده، یاری دهد.

در سیستم حسابداری، کلیه اطلاعات مالی مربوط به یک بنگاه، بایستی شناسایی، اندازه گیری، ثبت و طبقه بندی شده و در قالب صورت های مالی، خلاصه و قابل استناد باشد اگر درخواست کننده ای، این اطلاعات را درخواست کرد، قابل ارائه و قابل استفاده باشد. به منظور بدست آوردن این اطلاعات در هر دوره مالی، عملیات مالی به صورت مستمر انجام شده و به طور منظم، تکرار خواهد شد که به آن چرخه حسابداری می گویند.

الزامی وجود ندارد که دوره مالی (دوره حسابداری) با سال مالی یکسان باشد.

چرخه حسابداری چیست؟

چرخه حسابداری ، مجموعه عملیاتی است که در یک شرکت یا موسسه به منظور ارزیابی عملکرد در هر سال مالی و بررسی وضعیت مالی آن در پایان سال مالی انجام می شود تا دفاتر قانونی یک سال مالی ممیزی و بررسی شده و اطلاعات مالی به دوره بعد، منتقل شود.

همه این کارها بر اساس سلسله اقدامات مالی و استاندارد های حسابداری و هم چنین تنظیم و تحریر دفاتر قانونی پلمپ روزنامه و کل انجام شده و صورت حساب سود و زبان و گزارش تزارنامه تهیه می شود. به همه این فعالیت ها، چرخه حسابداری گفته می شود.

در واقع این چرخه، از جمع آوری اسناد و مدارک مثبته آغاز و تا بستن دفاتر دائمی ادامه می یابد. در همه شرکت ها و موسسات که مشمول مالیات هستند، حسابداران با تهیه تراز آزمایشی از حساب های کل و معین، تساوی جمع عملیات بدهکار و بستانکار حساب های کل و معین را بررسی کرده و ارقام بدست آمده را با جمع ستون های بستانکار و بدهکار که از دفتر روزنامه حاصل می شود، تطبیق می دهند تا صحت ثبت رویداد های مالی را بررسی کنند. این ها نیز بخشی از فرآیند این چرخه را شامل می شود.

(مراحله چرخه حسابداری )

چرخه حسابداری دارای چند بخش است که در ادامه به آن اشاره میکنیم. چرخه حسابداری، شامل ۳ بخش و چندین مرحله است که به آن توجه کنید:

بخش اول چرخه حسابداری : فعالیت های دوره مالی

بخش نخست چرخه حسابداری ، فعالیت هایی است که در طول دوره مالی انجام می شود. در طول دوره مالی، فعالیت ها در شش مرحله جداگانه به ترتیب که در زیر ارائه شده است انجام می پذیرد:

جمع آوری اسناد و مدارک

در مرحله نخست، جمع آوری اسناد و مدارک مثبته است. در واقع، منظور از این مرحله، تهیه فاکتور و فیش و رسیدهای پرداخت بانکی و غیره بوده که برای تهیه اسناد مالی و ثبت در دفتر روزنامه، مورد نیاز است. در واقع اساس کار چرخه حسابداری ، جمع آوری اسناد و مدارک مثبت است. در این مرحله، حسابدار باید مراقب اسناد و مدارک صوری و غیر واقعی که زمینه رد دفاتر و محرومیت بنگاه از بخشودگی ها و معافیت های مالیاتی می شود، باشد. مثلا، شرکت های کاغذی که فاکتور با کد اقتصادی دیگران صادر می کند و اصالت ندارند.

تجزیه و تحلیل درست اسناد و مدارک

در مرحله دوم چرخه حسابداری که در بخش اول و در طول دوره مالی صورت می گیرد،‌ تجزیه و تحلیل اسناد و مدارک مثبته انجام می شود. تجزیه و تحلیل رویداد های مالی یا همان دو دو تا چهار تای حسابداری، به منظور اندازه گیری آثار مالی هر رویداد بر دارایی شرکت و موسسه بوده و تاثیرات بر روی بدهی و سرمایه و تعین حساب یا حساب های بدهکاری و بستانکاری نیز بررسی می شود.

(بعد از ثبت رویداد های مالی در دفتر روزنامه، مبلغ مندرج در ستون بدهکار دفتر روزنامه، به طرف بدهکار دفتر کل و مبلغ مندرج در ستون بستانکار دفتر روزنامه، به طرف بستانکار دفتر کل انتقال می یابد که در عکس بالا مشاهده می کنید)

(تنظیم دفتر روزنامه به ترتیب تاریخ وقوع رویداد های مالی)

توجه کنید که تجزیه و تحلیل رویداد های مالی در این قسمت، اقدامی مهم است که باید به دقت انجام شود.

مرحله سوم، صدور سند حسابداری است. پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات در مرحله قبلی، اکنون نوبت سند زدن است از طریق نرم افزارهای موجود. صدور سند ، برای ثبت آثار مالی رویداد ها به ترتیب تاریخ وقوع صورت می گیرد و در بخش بدهکاری و بستانکاری ثبت می شود. مجوز های لازم برای ثبت این رویداد ها در دفاتر قانونی باید اخذ شود. لذا هر اطلاعات مالی شرکت یا موسسه، نمی تواند منجر به صدور سند حسابداری مستند و مستدل شود.

ثبت اسناد حسابداری

مرحله چهارم، ثبت اسناد حسابداری در دفتر روزنامه است. از روی سند حسابداری، دفتر روزنامه که سندی پلمپ شده و از اداره ثبت شرکت ها دریافت می شود و از اسناد قانونی هر شخص حقوقی است، تحریر می شود. دفتر روزنامه، دقیقا همانند سند حسابداری قابل استناد و دارای صلاحیت است.

توجه داشته باشید که ثبت اسناد مالی در دفتر روزنامه به ترتیب تاریخ اسناد با بدهکار و بستانکار کردن حساب هایی که می بایست به دفتر کل منتقل شود انجام می گیرد.

ثبت رویداد های مالی

مرحله پنجم در چرخه حسابداری ، ثبت رویداد های مالی در دفتر کل است. بعد از ثبت اسناد مالی تایید شده در دفتر روزنامه، نوبت به دفتر کل می رسد. مانده هر حساب در دفتر کل که به صورت ریز هر حساب در آن گنجانده شده، منتقل گردد. به زبان ساده تر، نقل کلیه اقلام از دفتر روزنامه به دفتر کل یا انتقال مبلغ مربوط به بدهکاری و بستانکاری در دفتر روزنامه به حساب های مربوطه در دفتر کل، در این مرحله انجام می گیرد.

این مرحله نیز باید بر اساس آیین نامه اجرای تنظیم دفاتر قانون مودیان مالیاتی صورت بگیرد.

انتقال اقلام

در مرحله ششم که پایان بخش اول چرخه در طول دوره مالی مودی مالیاتی است، نقل اقلام از اسناد مالی به دفاتر معین صورت می گیرد. در واقع، انتقال مبالغ بدهکاری و بستانکاری حساب های معین از اسناد حسابداری به حساب های مربوط در دفتر معین، در این بخش صورت می گیرد.

در این مرحله، همه حساب ها که جزییات و ریز اطلاعات دارند مثل تراکنش های بانکی، بایستی به صورت جزء به جزء در دفتر معین ثبت شوند.

بخش دوم: فعالیت هایی که باید در پایان هر ماه باید انجام شود

مرحله هفتم در چرخه حسابداری ، مربوط به فعالیت هایی است که بایستی در پایان هر ماه صورت بگیرد و نباید به ماه بعدی منتقل شود.

مانده گیری از حساب دفتر کل

مانده گیری از حساب های دفتر کل، فعالیتی است که در چرخه حسابداری ، انجام شده و از وظایف حسابداران می باشد. در پایان هر ماه،بایستی حسابداران، تراز های آزمایشی دفتر کل و معین را انجام داده و هدف از انجام این کار، بررسی تساوی گردش عملیات و مانده حساب های کل و معین و آزمون گردش عملیات حساب ها با جمع ستون بدهکاری و بستانکاری در دفتر روزنامه است که بایستی به درستی و با کمال دقت صورت بگیرد.

در واقع بعد از مانده گیری از اطلاعات های دفتر کل، بایستی در سرفصلی تحت عنوان تراز آزمایشی دو ستونی، همه حساب ها گنجانده شود.

بخش سوم چرخه حسابداری : اقداماتی که در پایان دوره مالی انجام می شود.

در بخش سوم چرخه حسابداری ، عملیات مهم مالی که باعث بسته شدن حساب ها در سال مالی می شود، انجام می پذیرد. در پایان هر دوره مالی و پس از ایجاد تراز آزمایشی، نیاز به یک سری اصلاحات هست که بایستی در دفاتر مالی صورت بگیرد. اکثر این اصلاحات، مربوط به :

• استهلاک دارایی های ثابت (fixed assets)
• ذخیره مطالبات مشکوک الوصول
• هزینه اجاره و بیمه پرسنل و حقوق و دستمزد پرداخت نشده

می باشد. بعد از انجام اصلاحات فوق الذکر، بایستی حسابداران محترم، تراز آزمایشی را طراحی کرده که همه اصلاحات اعمال شده نیز در آن درج شود. به این تراز آزمایشی، تراز آزمایشی اصلاح شده گفته می شود.

صورت سود و زیان

مرحله بعدی در چرخه حسابداری ، صورت سود و زیان است. همه فعالیت های یک بنگاه اعم از خصوصی یا دولتی یا عمومی، از طریق صورت سود و زیان مشخص می شود. در هر واحد تولیدی یا خدماتی یا بازرگانی، صورت سود و زیان، متفاوت است.

صورت سود و زیان

مرحله بعدی در چرخه حسابداری ، صورت سرمایه است. در همه واحدهای بازرگانی و خدماتی و تولیدی، صورت سرمایه به یک صورت است. صورت سرمایه در پایان هر دوره مالی باید محاسبه و بررسی شود. هر افزایش سرمایه ای در طول سال مالی انجام گرفته باشد، بایستی در محاسبه صورت سرمایه لحاظ شود . به خصوص در شرکت های سهامی عام که افزایش سرمایه از آورده نقدی یا مطالبات سهامداران یا تجدید ارزیابی دارایی ها انجام می شود.

تهیه ترازنامه

بحث بعدی در چرخه حسابداری ، ترازنامه است. ترازنامه یا بیلان به ۲ صورت تهیه می شود. ترازنامه T ، دارایی در یک طرف و بدهی و سرمایه در طرف دیگر درج می شود. هر دو طرف، بایستی بر اساس استاندارد های حسابداری، برابر و تراز باشد. برای اطلاع از ترازنامه همه ۵۵۰ شرکت پذیرفته شده در بازار بورس و فرابورس است به سامانه جامع ناشران (کدال) مراجعه کنید.

بستن حساب های موقت از دیگر مراحل در بخش سوم چرخه حسابداری است. هر شرکتی، دو نوع حساب دارد. یکی حساب دائم و دیگری حساب موقت. حساب موقت، در هر شرکت یا موسسه تولیدی و خدماتی و بازرگانی، متفاوت بوده و در پایان سال، معمولا به حساب خلاصه سود (زیان) بسته خواهد شد. نکته ای که باید توجه کرد ان است که در همه واحد ها، اقلام هزینه به عنوان حساب موقت می باشد.

تهیه تراز اختتامیه

مرحله بعدی در چرخه حسابداری ، تراز اختتامیه است. پیش از بستن حساب های دائم، بایستی لیستی از آن در صورت حساب تحت عنوان ترازنامه اختتامیه تهیه شود.

در مرحله دیگر، بعد از بستن حساب های موقت، نوبت به بستن حساب های دائم می رسد. عمده حساب های دائمی شامل دارایی ها و بدهی ها و سرمایه ها می باشد. پیش از افتتاح حساب های دائم در سال مالی جدید، بایستی فهرستی از آن در صورت حسابی تحت نام تراز افتتاحیه تهیه شود.

در واقع در مرحله سوم چرخه حسابداری ، بایستی ۶ اقدام انجام شود:

• ثبت کلیه تعدیلات و انتقال رویداد های مالی به حساب های کل و معین به منظور اصلاح حساب های کل و حساب های معین
• تنظیم صورت سود و زیان بنگاه
• بستن حساب های موقت یا همان بستن حساب های سود و زیان و تعیین نتیجه نهایی عملیات بنگاه
• تنظیم صورت حساب سرمایه و ترازنامه بنگاه
• تهیه و تنظیم ترازنامه آزمایشی اصطلاحات هزینه ‌های معامله اختتامی
• بستن حساب های دائمی.

چند نکته مهم حسابداری

• در تراز آزمایشی اختتامیه، صرفا دارایی و بدهی و حساب سرمایه موجود است.
• در تراز آزمایشی اختتامیه، خبری از درآمد ها و هزینه ها و برداشت ها نیست.
• به دلیل آن که حساب های موقت بسته شده، مانده آن ها نیز صفر می شود.
• در تراز آزمایشی اختتامیه، همان حساب هایی که در ترازنامه موجود است، بدست می آید.
• در تراز آزمایشی، مانده بدهکار مربوط به هر یک از حساب دفتر کل در ستون بدهکار و مانده بستانکار هر حساب دفتر کل در ستون بستانکار درج شود.
• علت اصلاح و تعدیل حساب های دفتر کل، موضوع دوره مالی و اصل تطابق است که بایستی درآمد تحقق یافته و هزینه واقع شد در یک دوره مالی شناسایی و مقابله شود.
• هر اقدامی که برای به روز کردن حساب در پایان دوره مالی بر اساس تعهد و رعایت اصل تطابق هزینه با درامد صورت بگیرد، ثبت اطلاحی گفته می شود.
• تراز آزمایشی دو ستون، بر مبنای اقلام بدهکار و بستانکار حساب دفتر کل نوشته می شود.
• تراز آزمایشی چهار ستونی، علاوه بر مانده حساب، گردش بدهکار و بستانکار حساب های دفتر کل را ارائه می کند.

(تراز آزمایشی دو ستونی و چهارستونی)

• برابر جمع موارد بدهکار و بستانکار ستون گردش عملیات و مانده حساب ها در تراز آزمایشی، دلیلی بر عدم اشتباه در تهیه اسناد حسابداری و دفاتر قانونی نیست. چون بعضی از اشتباهات، تاثیری در برابر ستون بدهکار و بستانکار تراز آزمایشی ندارد.
• آنالیز غلط یک معامله یا ثبت نکردن یک رویداد مالی به صورت سهوی یا عمدی در دفاتر یا مشاهده ثبت های تکراری، از جمله مواردی است که در توزان ستون های تراز آزمایشی،‌ تاثیری نداشته و با تهیه این ترازنامه، کشف نخواهد شد.

مواردی که سبب عدم توازن تراز آزمایشی می شود

• ثبت سند حسابداری به صورتی که ارقام بدهکاری با بستانکاری غیر برابر داشته باشد.
• انتقال دادن یک طرف ثبت دفتر روزنامه به دفاتر کل
• انتقال نادرست اطلاعات ثبت دفتر روزنامه به دفتر کل بنگاه
• روند غلط در مانده گیری هر کدام از حساب های مربوط به دفتر کل
• روند غلط در محاسبه جمع ستون های تراز آزمایشی

اگر ستون های تراز آزمایشی، فاقد توازن باشد، موارد زیر را در نظر بگیرید:

• محاسبه مجدد ستون های تراز آزمایشی در دستور کار قرار بگیرد.
• مانده حساب ها به صورت درستی از دفتر کل به تراز آزمایشی انتقال یابد.
• اطمینان از انتقال کلیه اقلام از دفتر روزنامه به دفتر کل با روش بررسی اقلام درج شده در حساب دفتر کل به روزنامه.

پنج رفتار مهم که باید در موعد قانونی انجام گردد

برخی موارد در حسابداری وجود دارد که باید در زمان و مهلت معینی که از طرف دولت و یا سازمان ها تعیین شده انجام شود . عدم انجام این امور باعث تعلق جریمه و یا عدم برخورداری از مزایا و معافیت های مقرر در قانون شود

• ارسال لیست مالیات حقوق کارکنان
• ارسال اینترنتی لیست بیمه حقوق کارکنان
• ارسال اظهار نامه الکترونیکی مالیات بر ارزش افزوده
• ارسال گزارشات خرید و فروش فصلی
• ارسال اظهارنامه عملکرد

اگر سوالی درباره چرخه حسابداری و تنظیم صورت های مالی و دفاتر قانونی و گزارش معاملات فصلی و مالیات بر ارزش افزوده دارید، موارد را از طریق بخش کامنت، درج کنید.

اصطلاحات و کلمات حسابداری به انگلیسی با ترجمه فارسی

به نظر می رسد هر صنعتی زبان مخفی خود را دارد. و دانستن زبان نشانگر این است که شما واقعاً به آن تعلق دارید. بنابراین اگر شروع به فکر کردن برای ورود به حرفه حسابداری کرده اید، اولین قدم شما این است که با برخی از اصطلاحات اساسی حسابداری، کلمات اختصاری و اختصارات در این زمینه آشنا شوید. دانستن نحوه “گفتگو کردن” به شما این امکان را می دهد که کمتر روی تعاریف حسابداری تمرکز کنید و بیشتر روی آموزش های مهمی که برای راه اندازی یک حرفه حسابداری موفق به آن نیاز دارید تمرکز نمایید. برای کمک به شما در شروع کار، مجموعه ای از اصطلاحات و کلمات اختصاری حسابداری را گردآوردی کرده ایم و در این مطلب آورده شده است.

Accounts receivable (AR)

حساب های دریافتنی: مقدار پولی که مشتریان به یک تجارت پس از تحویل و یا استفاده از کالا یا خدمات بدهکار هستند.

Accounting (ACCG)

حسابداری: روشی سیستماتیک برای ثبت و گزارش تراکنش های مالی برای یک کسب و کار یا سازمان.

Accounts payable (AP)

حساب های پرداختنی: مقدار پولی که یک شرکت به طلبکاران (تامین کنندگان و غیره) در ازای کالاها و یا خدماتی که تحویل داده است بدهکار است.

Assets (Fixed and Current) (FA, CA)

Current Assets

دارایی های جاری (CA): دارایی هایی هستند که ظرف یک سال به پول نقد تبدیل می شوند. به طور معمول، این می تواند پول نقد، موجودی یا حساب های دریافتنی باشد.

Fixed Assets

دارایی های ثابت (FA): بلندمدت هستند و احتمالاً مزایایی را برای یک شرکت برای بیش از یک سال فراهم می کنند، مانند ملک، زمین یا ماشین آلات اصلی.

Asset classes

طبقه دارایی گروهی از اوراق بهادار است که در بازار به طور مشابه رفتار می کنند. سه طبقه اصلی دارایی عبارتند از: سهام یا سهام با درآمد ثابت یا اوراق قرضه، و معادل های نقدی یا ابزارهای بازار پول.

Balance Sheet (BS)

ترازنامه: یک گزارش مالی که دارایی های یک شرکت (آنچه که دارد)، بدهی ها (آنچه بدهکار است) و حقوق صاحبان سهام یا سهامداران در یک زمان معین را خلاصه می کند.

Capital (Cap)

سرمایه: دارایی مالی یا ارزش دارایی مالی، مانند پول نقد یا کالا. سرمایه در گردش با کسر دارایی‌های جاری شما از بدهی ‌های جاری محاسبه می‌شود – اساساً پول یا دارایی ‌هایی که یک سازمان می‌تواند کار کند.

Cash flow (CF)

جریان نقدی: درآمد یا هزینه ای که انتظار می رود از طریق فعالیت های تجاری (فروش، تولید و غیره) در یک دوره زمانی ایجاد شود.

Certified public Accountant (CPA)

عنوانی که به حسابداری داده می‌شود که امتحان استاندارد CPA را گذرانده و دارای تجربه کاری و الزامات آموزشی دولتی است.

Cost of goods sold (COGS)

هزینه کالاهای فروخته شده: هزینه های مستقیم مربوط به تولید کالاهای فروخته شده توسط یک شرکت است. فرمول محاسبه اش به آنچه تولید می شود بستگی دارد، اما به عنوان مثال ممکن است شامل هزینه مواد خام (قطعات) و مقدار نیروی کار کارکنان در تولید باشد.

Credit (CR)

اعتبار: یک ورودی حسابداری که بسته به معامله ممکن است دارایی ها را کاهش دهد یا بدهی ها و حقوق صاحبان سهام را در ترازنامه شرکت افزایش دهد. هنگام استفاده از روش حسابداری دو ورودی، برای هر تراکنش دو ورودی ثبت می شود: یک اعتبار و یک بدهی.

Debt (DR)

بدهی: یک ورودی حسابداری که در آن در ترازنامه شرکت یا افزایش دارایی یا کاهش بدهی وجود دارد.

Diversification

تنوع بخشی: فرآیند تخصیص یا توزیع سرمایه گذاری های سرمایه به دارایی های متنوع برای جلوگیری از قرار گرفتن بیش از حد در معرض خطر.

Enrolled agent (EA)

یک متخصص مالیاتی که نماینده مالیات دهندگان در اموری است که با خدمات درآمد داخلی (IRS) سروکار دارند.

Expenses (fixed, variable, accrued, operation)

هزینه ها (ثابت، متغیر، تعهدی، عملیاتی): هزینه های ثابت، متغیر، انباشته یا روزانه که یک کسب و کار ممکن است از طریق عملیات خود متحمل شود.

Fixed expenses (FE)

هزینه های ثابت (FE): پرداخت هایی مانند اجاره بها که در یک برنامه منظم انجام می شود.

Variable expenses (VE)

هزینه های متغیر (VE): هزینه هایی مانند هزینه های نیروی کار که ممکن است در یک دوره زمانی معین تغییر کند.

Accrued expenses (AE)

هزینه انباشته (AE): هزینه های متحمل شده ای که هنوز پرداخت نشده است.

Operation expenses (OE)

هزینه های عملیاتی (OE): مخارج تجاری که مستقیماً با تولید کالاها یا خدمات مرتبط نیستند – به عنوان مثال، هزینه های تبلیغات، مالیات بر دارایی یا هزینه های بیمه.

Equity and owner’s equity (OE)

حقوق صاحبان سهام: در کلی ترین مفهوم، حقوق صاحبان سهام دارایی ها منهای بدهی ها است. حقوق صاحبان سهام معمولاً بر حسب درصد سهامی که شخص در شرکت دارد توضیح داده می شود. صاحبان سهام به عنوان سهامداران شناخته می شوند.

Insolvency

ورشکستگی: ایالتی که در آن یک فرد یا سازمان دیگر نمی تواند تعهدات مالی خود را با وام دهنده(های) پس از سررسید بدهی آنها انجام دهد.

Generally accepted accounting principles (GAAP)

اصول پذیرفته شده عمومی حسابداری: مجموعه ای از قوانین و دستورالعمل های توسعه یافته توسط صنعت حسابداری برای شرکت ها که در هنگام گزارش داده های مالی از آنها پیروی کنند. پیروی از این قوانین به ویژه برای همه شرکت های سهامی عام بسیار مهم است.

General ledger (GL)

دفتر کل: ثبت کامل تراکنش های مالی در طول عمر یک شرکت.

Trial balance

تراز آزمایشی: یک سند تجاری که در آن تمام دفاتر در ستون ‌های بدهکار و اعتبار جمع ‌آوری می ‌شوند تا از صحت ریاضی سیستم حسابداری شرکت اطمینان حاصل شود.

Liabilities (current and long-term)

بدهی ها (جاری و بلند مدت): بدهی ها یا تعهدات مالی یک شرکت که در طول عملیات تجاری ایجاد شده است. بدهی های جاری (CL) بدهی هایی هستند که ظرف یک سال قابل پرداخت هستند، مانند بدهی به تامین کنندگان. بدهی های بلند مدت (LTL) معمولاً در یک دوره زمانی بیش از یک سال قابل پرداخت هستند. نمونه ای از بدهی بلند مدت می تواند وام مسکن چند ساله برای فضای اداری باشد.

Limited liability company (LLC)

LLC یک ساختار شرکتی است که در آن اعضا نمی توانند در قبال بدهی ها یا بدهی های شرکت پاسخگو باشند. به عنوان مثال، اگر کسی از شرکت شکایت کند، این می تواند از صاحبان مشاغل محافظت کند تا کل پس انداز زندگی خود را از دست ندهند.

Net income

درآمد خالص: کل درآمد یک شرکت که به آن سود خالص نیز می گویند. درآمد خالص با کسر کل هزینه ها از کل درآمدها محاسبه می شود.

Present value (PV)

ارزش فعلی: ارزش فعلی مبلغ آتی پول بر اساس نرخ بازده مشخص. ارزش فعلی به ما کمک می کند بفهمیم که دریافت 100 دلار در حال حاضر ارزش بیشتری نسبت به دریافت 100 دلار در سال دارد، زیرا پول در دست اکنون توانایی سرمایه گذاری با نرخ بازده بالاتر را دارد.

Profit and loss statement (P&L)

صورت سود و زیان: صورت مالی که برای خلاصه کردن عملکرد و وضعیت مالی شرکت با بررسی درآمدها، هزینه ها و هزینه ها در یک دوره زمانی خاص، مانند فصلی یا سالانه، استفاده می شود.

Return on investment (ROI)

بازگشت سرمایه: معیاری برای ارزیابی عملکرد مالی نسبت به مقدار پولی که سرمایه گذاری شده است. ROI با تقسیم سود خالص بر هزینه سرمایه گذاری محاسبه می شود. نتیجه اغلب به صورت درصد بیان می شود

Individual retirement account (IRA, Roth IRA)

حساب بازنشستگی انفرادی: IRA ها صندوق پس انداز برای بازنشستگی هستند. یک IRA سنتی به افراد اجازه می‌دهد دلارهای قبل از مالیات را به سمت سرمایه ‌گذاری ‌هایی هدایت کنند که می ‌توانند با مالیات معوق رشد کنند، به این معنی که هیچ سود سرمایه یا درآمد سود سهام تا زمانی که برداشت نشود مشمول مالیات اصطلاحات هزینه ‌های معامله نمی‌شود و در بیشتر موارد، کسر مالیات است. Roth IRA کسر مالیات نیست. با این حال، توزیع های واجد شرایط بدون مالیات هستند، بنابراین با افزایش پول، مشمول مالیات در هنگام برداشت نمی شود.

401K & Roth 401K

401K یک صندوق پس انداز است که به کارمند اجازه می دهد بخشی از غرامت خود را به حساب بازنشستگی مبتنی بر سرمایه گذاری موکول کند. پول معوق معمولاً تا زمانی که برداشت نشود مشمول مالیات نمی شود. با این حال، یک کارمند با Roth 401K می تواند پس از کسر مالیات، کمک کند. علاوه بر این، برخی از کارفرمایان انتخاب می کنند که مشارکت های انجام شده توسط کارمندان خود را تا درصد معینی مطابقت دهند.

Bonds and coupons (B&C)

اوراق قرضه و کوپن: اوراق قرضه نوعی سرمایه گذاری بدهی است و یک اوراق با درآمد ثابت در نظر گرفته می شود. یک سرمایه گذار، اعم از یک فرد، شرکت، شهرداری یا دولت، به یک واحد تجاری وام می دهد با وعده بازپس گیری پول به اضافه بهره. “کوپن” نرخ بهره سالانه ای است که به اوراق قرضه پرداخت می شود.