تجزیه و تحلیل سرمایه گذاری

دوره جامع و کاربردی تجزیه و تحلیل صورتهای مالی

تاریخ دوره: از ۲۲ تیر ۱۴۰۱ مدت دوره: ۳۶ ساعت / روزهای زوج / ۱۷:۰۰ تا ۲۰:۰۰
انصراف و عودت وجه تا یک هفته پیش از آغاز دوره، با کسر ۳۰% از مبلغ ثبت‌نام و پس از آن، با معرفی فرد جایگزین امکان‌پذیر است.

ثبت نام این دوره به پایان رسیده است

توضیحات

مقدمه

تجزیه و تحلیل صورتهای مالی یکی از روش‌های اصلی تحلیلگران در ارزیابی شرکتها است. در صورتیکه اعداد و ارقام صورتهای مالی شرکتها با دقت لازم و با محتوای صحیح تهیه و تنظیم شده باشند، نسبتهای مالی شرکت‌ها و مؤسسات می‌تواند عملکرد مالی یک شرکت را به خوبی نشان داده و در تحلیل مالی شرکتی مورد استفاده قرار گیرند. لذا می‌توان گفت بررسی وضعیت عملکرد شرکت‌ها و یا بازدهی سرمایه‌گذاری‌های انجام شده از طریق تجزیه و تحلیل صورتهای مالی، یکی از مهمترین اهداف مدیران مؤسسات و سازمان‌های اقتصادی است.

هدف از برگزاری دوره آشنایی با تعریف صورتهای مالی اساسی، آشنایی با انواع صورتهای مالی حسابداری، نسبت‌های پرکاربرد در بررسی عملکرد شرکت‌ها و تکنیک‌های تجزیه و تحلیل صورتهای مالی شرکت‌ها می‌باشد.

لازم به ذکر است در این دوره آنلاین به منظور یادگیری موثرتر مفاهیم، صورتهای مالی چهار شرکت اعم از یک شرکت تولیدی، یک شرکت بیمه‌ای، یک شرکت ساختمانی و یک شرکت سرمایه‌گذاری به صورت کامل تحلیل و بررسی می‌گردد.

تجزیه و تحلیل صورت های مالی

تجزیه و تحلیل صورت های مالی : صورت های مالی به عنوان ثمره فعالیت های واحد حسابداری در هر واحد حسابداری مطرح است و هنگامی می تواند به بهترین شکل مورد استفاده مدیران واقع شود که به درستی تجزیه و تحلیل گردد.

صورت های مالی :

تراز نامه ، صورت حساب سود و زیان ، صورت حساب سرمایه ، صورت گردش وجوه نقد.

تجزیه و تحلیل صورت های مالی :تجزیه و تحلیل سرمایه گذاری

1-نسبت های تراز نامه ای ؛

2-نسبت های سود و زیانی ؛

نسبت های سود آوری (در توضیح تجزیه و تحلیل صورت های مالی) :

دارایی های جاری :

دارایی های که در سال جاری به پول نقد تبدیل می شوند و نیز تبدیل آنها به پول نقد سریع و آسان می باشد.

بدهی های جاری :

بدهی هایی هستند که در سال جاری باید پرداخت شوند.

دارایی های سریع:

عبارت از دارایی هایی است که تاجر به وسیله آن بتواند کلیه بدهی ها ی جاری خود را پرداخت نماید.

دارایی های سریع شامل (در توضیح تجزیه و تحلیل صورت های مالی) :

صندوق ، بانک ، تنخواه گردان ، اسناد دریافتنی ، بدهکاران.

بدهی جاری – دارایی جاری = سرمایه در گردش

دارایی های جاری شامل :

صندوق ، بانک ، تنخواه گردان ، اسناد دریافتنی ، بدهکاران ، پیش پرداخت ها و موجودی کالا است.

بدهی های جاری شامل :

بستانکاران ، اسناد پرداختنی ، حقوق پرداختنی ، وام های کوتاه مدت.

نسبت های فعالیت ( کار آیی ) (در توضیح تجزیه و تحلیل صورت های مالی) :

نسبت جاری :

این نسبت نشان می دهد که دارایی های جاری تا چه اندازه بدهی های جاری را می پوشاند.

نسبت مذکور را مقیاس نقدینگی در کوتاه مدت می دانند. روند این نسبت باید مورد توجه قرار گیرد.

نسبت آنی ( سریع ) :

در این نسبت جانب احتیاط در تامین مطالبات طلبکاران رعایت شده است.

زیرا که چون موجودی کالا و پیش پرداخت ها ، همیشه قابل تبدیل به نقد نیستند آنها را کنار می گذاریم و دارایی جاری را منهای این دو قلم دارایی آنی می نامیم.

(در توضیح تجزیه و تحلیل صورت های مالی)

نسبت گردش دارایی :

کل دارایی ها / فروش خالص = نسبت گردش دارایی

این نسبت میزان و اثر گردش دارایی را در تحصیل درآمد نشان می دهد و در مقایسه با گذشته حکایت از آن می کند که آیا افزایش دارایی ها با افزایش فروش ارتباط داشته است یا خیر.

این نسبت در شرکت های تولیدی باید کوچک تر از 4/1 باشد و در شرکت های بازرگانی بزرگ تر 4/3 باشد.

نسبت دارایی جاری :

کل دارایی ها / دارایی جاری = نسبت دارایی جاری

این نسبت نشان می دهد که دارایی جاری چه درصدی از کل دارایی ها را تشکیل می دهد.

دوره گردش کالا :

2 / ( بدهکاران اول دوره / بدهکاران پایان دوره ) = متوسط مطالبات

فروش خالص / ( متوسط مطالبات * 365 ) = دوره وصول مطالبات

2 / (موجودی کالای پایان دوره + موجودی کالای اول دوره ) = متوسط موجودی کالا

بهای تمام شده کالای فروش رفته / (365 * متوسط موجودی کالا ) = دوره گردش کالا

این نسبت مدت زمانی را نشان می دهد که طول می کشد تا کالا فروخته شود.

نسبت کالا به سرمایه در گردش :

سرمایه در گردش / موجودی کالا = نسبت کالا به سرمایه در گردش

این نسبت نشان می دهد که چند درصد سرمایه در گردش به صورت موجودی کالا درآمده است.

بالا بودن نسبت نشانه ای بر وجود مشکل در گردش عملیات جاری تلقی می شود و پایین بودن این نسبت هشداری برای موسسات تولیدی در رابطه با توقف ناگهانی تولید به دلیل خرابی دستگاه ها و یا عدم دور نگری توسط مدیران است.

نسبت گردش سرمایه جاری :

سرمایه در گردش / فروش خالص = نسبت گردش سرمایه جاری

این نسبت حاکی است که سرمایه در گردش تا چه اندازه ای در فروش موثر بوده است.

افزایش نسبت ، دلیل کمبود سرمایه در گردش تلقی می شود. مگر دلایل دیگری مانند افزایش فروش ، آن را نفی کند.

دوره واریز بستانکاران :

2 / ( بستانکاران آخر دوره + بستانکاران اول دوره ) = متوسط حساب بستانکاران

= دفعات واریز بستانکاران

متوسط حساب بستانکاران / ( موجودی کالای آخر دوره +(موجودی کالای اول دوره – بهای تمام شده کالای فروش رفته )

دفعات واریز بستانکاران / 365 = دوره واریز بستانکاران

این نسبت تعداد دفعات واریز حساب بستانکاران را طی مدت مثلاً یک سال نشان می دهد.

نسبت دارایی ثابت به ارزش ویژه :

ارزش ویژه / دارای ثابت = نسبت دارایی ثابت به ارزش ویژه

ارزش ویژه (در توضیح تجزیه و تحلیل صورت های مالی) :

ارزش ویژه از کسر کل دارایی ها را از کل بدهی ها به دست می آید.

این نسبت نشان می دهد که چه مقدار از ارزش ویژه ( ارزش واقعی کل دارایی ها ) به مصرف دارایی ثابت رسیده به بیان دیگر چه مقدار از سرمایه گذاری صاحبان سهام از گردش عملیات جاری واحد تجاری خارج شده است.

پایین بودن این نسبت بدین معناست که نقدینگی غیر مولد بالا می باشد و پایین بودن بیش از حد این نسبت در صورتی که بدهی جاری مبلغ بالایی باشد موقعیت موسسه ممکن است به خطر افتد.

نسبت کل بدهی :

ارزش ویژه / کل بدهی = نسبت کل بدهی

این نسبت وضع طلبکاران را در مقابل صاحبان سهام نشان می دهد.

نسبت بدهی جاری به ارزش ویژه :

ارزش ویژه / بدهی جاری = نسبت بدهی جاری به ارزش ویژه

این نسبت حاکی از رابطه بدهی جاری با ارزش ویژه است. وقتی نسبت بالا باشد نامطلوب تشخیص داده می شود و افزایش مداوم آن ایجاب می کند که در نحوه ترکیب سرمایه گذاری تجدید نظر گردد.

نسبت بدهی بلند مدت به ارزش ویژه (در توضیح تجزیه و تحلیل صورت های مالی) :

ارزش ویژه / بدهی بلند مدت = نسبت بدهی بلند مدت به ارزش ویژه

این نسبت رابطه بدهی بلند مدت را با ارزش ویژه نشان می دهد. بالا بودن این نسبت در صورتی که نسبت دارایی ثابت به ارزش ویژه نیز بالا باشد و از نظر موقعیت بازار رکود اقتصادی هم وجود نداشته باشد ، ایرادی ندارد ، چون بازپرداخت این گونه بدهی ها در دراز مدت است.

نسبت مالکانه (در توضیح تجزیه و تحلیل صورت های مالی) :

این نسبت نشان می دهد که به طور کلی چه مقدار از دارایی ها به صاحبان سهام تعلق دارد و در تفصیر با نسبت کل بدهی ارتباط نزدیک دارد.

عده ای این نسبت را مکمل نسبت های نقدینگی می دانند و این را نشان می دهد که محل تامین نقدینگی استقراض بوده است یا خیر.

کل دارایی / ارزش ویژه = نسبت مالکانه

نسبت های سود آوری (در توضیح تجزیه و تحلیل صورت های مالی) :

فروش خالص / سود ناخالص = نسبت سود ناخالص

فروش خالص / سود عملیات = نسبت سود عملیات

فروش خالص / سود خالص = نسبت بازده فروش

ارزش ویژه / سود خالص = بازده ارزش ویژه

جمع دارایی ها / سود خالص = نسبت بازده دارایی

سرمایه در گردش / سود خالص = بازده سرمایه در گردش

روش نسبت یابی دوپان :

( فروش / سودخالص ) * ( جمع دارایی / فروش ) = روش نسبت یابی دوپان

این روش فایده دارایی ها را از لحاظ فروش و سود آوری را که به دست آمده ، نشان می دهد.

نتیجه نهایی کاربرد روش دوپان به عنوان بازده دارایی در کالا آمده است ولی فایده عمده این روش را در مطالعه اجزای تشکیل دهنده دارایی و سود و رابطه آنها می دانند.

نسبت سود ناخالص (در توضیح تجزیه و تحلیل صورت های مالی) :

این نسبت حاکی از اثر کنترل بهای تمام شده کالای فروش رفته و روش قیمت گذاری کالا برای فروش است. نسبت مزبور را با گذشته خود موسسه و یا صنایع مشابه مقایسه می نمایند.

نسبت سود عملیات :

این نسبت نشانه توانایی موسسه در کنترل هزینه عملیات محسوب می شود. آن را در رابطه با افزایش فروش و تغییرات سود ناخالص تفصیر می کنند. سود عملیات ، سودی است که هزینه ها از آن کسر شده ولی درآمد متفرقه و هزینه متفرقه روی آن اثری نگذاشته است و اگر اثر بگذارد سود خالص و سود قابل تقسیم به دست می آید.

نسبت بازده فروش(در توضیح تجزیه و تحلیل صورت های مالی) :

این نسبت نشان می دهد که از هر یک ریال فروش چه میزان سود خالص به دست آمده است.

بازده ارزش ویژه :

این نسبت حاکی از میزان سود آوری واحد تجاری است و بازده متعلق به صاحبان سهام را نشان می دهد.

وقتی این نسبت را با بازده دارایی مقایسه کنیم ، ارزش استقراض و اهرمی عمل کردن وام در تحصیل سود مشخص می شود.

نسبت بازده دارایی :

این نسبت حاکی از توانایی واحد تجاری در کاربرد تمامی منابعی است که در اختیار آن قرار دارد.

برگزاري اولين دوره آموزشی تجزيه و تحليل و سرمایه‌گذاری در بازار CFD

اولين دوره آموزشي كوتاه مدت تجزيه و تحليل و سرمایه‌گذاری در بازار CFD، روز شنبه ٢١ ارديبهشت ماه ١٣٩٨ به‌صورت كارگاهی در محل شركت بهينه كاوان كيفيت برگزار شد.

شركت بهينه كاوان كيفيت در نظر دارد در حوزه بازارهای سرمايه و سرمايه‌گذاری سلسله دوره‌های كاربردی طراحی و به علاقه‌مندان اين حوزه ارائه نمايد.

سرمایه‌گذاری در بازار CFD

در شرایط اقتصادی کنونی کشور فعالیت در کسب و کارهایی که منجر به درآمدهای ارزی می‌شود، یکی از کلیدی‌ترین راهکارهایی است که می‌تواند به تحول مالی سازمان‌ها و یا افراد حقیقی بیانجامد. در حال حاضر روش‌های سرمایه‌گذاری متنوعی برای کسب درآمدهای ارزی وجود دارد که همچنان برای سرمایه‌گذاران ایرانی ناشناخته تجزیه و تحلیل سرمایه گذاری مانده است. یکی از این روش‌ها سرمایه‌گذاری در بازار CFD است. CFD یا همان قرارداد مابه التفاوت (CFD – Contract For Difference) ابزار مالی مهمی برای تشخیص نوسانات قیمت دارایی پایه است که امکان کسب سود را برای معامله گران بازار فراهم می‌آورد.

قرارداد مابه التفاوت مانند کپی از دارایی پایه است.

بنابراین قبل از شروع یک سوال پیش می‌آید:

چرا قراردادهای مابه التفاوت به‌وجود آمدند در صورتی که امکان خرید و فروش دارایی پایه وجود دارد؟ جواب این است که هدف اصلی قراردادهای مابه التفاوت؛ بهره‌گیری از نوسانات قیمت دارایی پایه بدون نیاز به تحویل واقعی کالا می‌باشد. هدف دیگر از معاملات سی اف دی، تأمین نیاز مشتریانی است که سپرده اندکی دارند ولی می‌خواهند در بازارها فعالیت کنند.

این معاملات بر اساس مارجین معامله می‌شوند یعنی لازم نیست که معامله‌گر مبلغ کامل قرارداد داشته باشد.

سی اف دی، بازار بورس ندارد و در جای خاصی متمرکز نیست. این بازار خارج از بورس کار می‌کند.

روش‌های تجزیه و تحلیل مالی و اثر تورم بر روی آن

امروز تجزیه و تحلیل سرمایه گذاری می‎خواهیم درباره‎ی تجزیه و تحلیل مالی و اثر تورم بر روی آن را توضیح دهیم.

روش‌های تجزیه و تحلیل مالی

تجزیه و تحلیل درونی

تجزیه و تحلیل مقایسه ای

تجزیه و تحلیل سرمایه در گردش

تجزیه و تحلیل خطر سنجی

اهمیت نسبی مبالغ موجود در صورت‌های مالی در مقام مقایسه با سایر اقلام همان صورت تعیین می‌گردد این نوع تجزیه و تحلیل اولین قدم در بررسی صورت‌های مالی محسوب می‌شود. حسابداران برای تسلط بر مباحث مربوط به صورت‎های مالی می‎توانند دوره‎های آموزش حسابداری را در موسسه آموزش خصوصی حسابداری در اصفهان طی کنند.

برای تجزیه و تحلیل مالی باید صورت‌های مالی دو یا چند سال متوالی را مورد تحلیل قرار دهیم، به عبارت دیگر رقم مربوط به یک سال را با رقم مشابه در سال دیگر مقایسه و ضمن تعین افزایش یا کاهش به پی جویی علت یا علل می‎پردازیم. این تجزیه و تحلیل مالی روند فعالیت را نشان می‎دهد و به طور کلی حکایت از آن می‎کند که واحد تجاری در حال پیشرفت سکون یا تنزل است.

شاید برایتان سوال پیش آمده باشد چگونه می‎توان سرمایه در گردش یک شرکت را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.
در ابتدا باید عوامل موثر در تغیرات وضعیت مالی شناخته شود و موجبات افزایش یا کاهش پول مورد نیاز در فعالیت‎های جاری واحد تجاری تعیین گردد، نتیجه این نوع تجزیه و تحلیل آن است که بدانیم آیا واحد تجاری در کار روزمره خود و بخصوص پرداخت بدهی‎ها با اشکال موجه می‎شود یا خیر.

تجزیه و تحلیل خطر سنجی

شرکت‎ها برای اینکه بتوانند تصمیمات مالی بهتری در راستای سرمایه‎گذاری و فعالیت‎های اقتصادی که قرار است، انجام گیرد را، از دو روش نقطه نظر سودآوری و خطراتی که متوجه سرمایه‎گذاری می‎شوند، مد نظر قرار می‎دهند.

۱ نقطه نظر سودآوری.

۲ خطر یا خطراتی که متوجه سرمایه‎گذاری است.

در روش تجزیه و تحلیل درونی، سرمایه در گردش بر اساس سنجش موفقیت در سودآوری بنا گذاشته شده است و در واقع در این محاسبات و مقایسات عامل خطر به خصوص از لحاظ اینده نادیده گرفته می‎شود.

در صورتی که هر دو عامل سودآوری و خطر باید همزمان و با هم مورد توجه و بررسی قرار گیرند.

در مبحث خطر سنجی، تجزیه و تحلیل منابع مالی و سرمایه گذاری مطرح است و ضمن استفاده از اطلاعات مالی مربوط به گذشته، بودجه به طور اعم و بودجه نقدی به طور اخص به عنوان ابزار کار خطر سنجی به کار می‎روند.

و بلاخره نحوه ی کاربرد روش های بالا را با بحث درباره نکات و و مسایلی که در عمل پیش می‎آید، پایان بخش مباحث تجزیه و تحلیل صورت‎های مالی قرار می‎دهیم.

اثر تورم در تجزیه و تحلیل مالی

ارقامی که در صورت‌های مالی درج می‌گردند معمولا به گذشته و چه بسا گذشته دور مربوط می‌شوند و به اصطلاح جنبه تاریخی دارند این عامل اثری نامطلوب بر تجزیه و تحلیل می‌گذارد.

مثلا یکی از نسبت‌های سودآوری را در نظر بگیرید، وقتی بازده دارایی را تعیین می‎کنیم سود را با جمع دارایی می‎سنجیم.

سود هر چند مربوط به گذشته می‎شود ولی معمولا چند ماهی بیشتر از تحصیل آن نمی‎گذرد و از نظر قیمت‎های روز معمولا تفاوت ندارد.
در حالی که اقلام عمده دارایی ثابت از گذشته دورتر و قدرت خرید خیلی بیشتر حکایت می‎کند. بنابراین چنانچه نسبت بازده دارایی را مورد مطالعه قرار دهیم باید توجه داشته باشیم که در صورت کسر ریال به قدرت خرید نزدیک به زمان حاضر و در مخرج کسر ریال به قدرت خرید مثلا بیست سال پیش آمده است و طبعا حاصل نسبت همیشه بیشتر از واقع نشان داده می‎شود.

در مقایسه‎ی صورت‎های مالی شرکت‎های مختلف در شرایط مساوی، شرکت‎های تازه تاسیس دارای بازده کمتری هستند.

دلیل بر این است که شرکت‎های قدیمی اموالشان در طول زمان مستهلک شده و هزینه استهلاک ندارند، بنابراین بهای تمام شده محصول آن‎ها کمتر و سودشان بیشتر از شرکت‎های تازه تاسیس می‎باشد.

پس نتیجه می‎گیریم شرکت تازه تاسیس در رقابت توانایی کمتری پیدا می‎کند.

حسابداران با گذراندن کارگاه عملی حسابداری اصفهان می‎توانند بر کلیه امور مربوط به تجزیه و تحلیل مالی تسلط پیدا کنند.

تورم از لحاظ کاهش دارایی جاری در مقام مقایسه با بدهی در صورت‎های مالی انعکاس پیدا نمی‎کند، در واقع سود و زیان اقلام پولی ترازنامه نادیده گرفته می‎شود.

قاعدتا تحلیلگر باید به اثر تورم در حساب‎ها توجه کند و در صورت لزوم اطلاعاتی اضافی برای اجتناب از اشتباه در اختیار خواننده صورت‎های مالی قرار دهد.

تجزیه و تحلیل فنی چیست؟ (تکنیکال)

تجزیه و تحلیل فنی و یا همان تحلیل تکنیکال که غالباً به آن تحلیل نموداری نیز گفته می شود ، نوعی تحلیل است که هدف آن پیش بینی رفتار آینده بازار بر اساس داده های قیمت های قبلی است. رویکرد تکنیکال به طور گسترده ای در مورد سهام و دارایی های دیگر در بازارهای مالی سنتی اعمال می شود ، همچنین یک جز اصلی در تجارت ارزهای دیجیتال در بازار ارزهای رمز پایه است. تا انتهای این آموزش با ما همراه باشید.

تجزیه و تحلیل فنی چیست؟ تحلیل تکنیکال چیست؟

در مقابل تحلیل بنیادی (فاندامنتال) ، که فاکتورهای متعددی را در مورد قیمت یک دارایی در نظر می گیرد ، تکنیکال کاملاً بر روی اقدام بهای تاریخی متمرکز است. بنابراین ، از آن به عنوان ابزاری برای بررسی نوسانات قیمت و داده های حجم دارایی استفاده می شود و بسیاری از معامله گران برای شناسایی روندها و فرصت های مناسب تجارت از آن استفاده می کنند.

در حالی که اشکال ابتدایی تجزیه و تحلیل فنی در قرن هفدهم آمستردام و ژاپن قرن هجدهم پدیدار شد ، تکنیکال مدرن اغلب به کارهای چارلز داو برمی گردد. داو ، روزنامه نگار مالی و بنیانگذار وال استریت ژورنال ، در بین اولین کسی بود که مشاهده کرد دارایی ها و بازارهای فردی معمولاً در روندی حرکت می کنند که می توانند تقسیم بندی و بررسی شوند. بعداً کار او نظریه داو را به وجود آورد که تحولات بعدی را در تجزیه و تحلیل فنی ترغیب می کرد.

در مراحل اولیه ، رویکرد ابتدایی تجزیه و تحلیل فنی مبتنی بر ورق های دستی و محاسبات دستی بود ، اما با پیشرفت تکنولوژی و محاسبات مدرن ، تکنیکال گسترده شد و اکنون ابزار مهمی برای بسیاری از سرمایه گذاران و بازرگانان است.

تجزیه و تحلیل فنی چیست؟ تحلیل تکنیکال چیست؟

تجزیه و تحلیل فنی چگونه کار میکند؟

همانطور که گفته شد ، تکنیکال اساساً مطالعه قیمت فعلی و قبلی یک دارایی است. فرض اصلی تجزیه و تحلیل فنی این است که نوسانات قیمت یک دارایی تصادفی نیستند و به طور کلی در طول زمان به روندهای قابل شناسایی تبدیل می شوند.

در هسته اصلی آن ، تکنیکال تجزیه و تحلیل نیروهای بازار عرضه و تقاضا است که نمایشی از احساسات کلی بازار هستند. به عبارت دیگر ، قیمت یک دارایی بازتاب نیروهای مخالف فروش و خرید است و این نیروها با احساسات معامله گران و سرمایه گذاران (اساساً ترس و حرص و طمع) ارتباط تنگاتنگی دارند.

نکته قابل توجه ، در بازارهایی که در شرایط عادی ، با حجم بالا و نقدینگی فعالیت می کنند ، قابل اطمینان تر و موثرتر است . بازارهای پرحجم کمتر در معرض دستکاری قیمت و تأثیرات غیرعادی خارجی هستند که می توانند سیگنال های غلط ایجاد کرده و تکنیکال را بی فایده می کنند.

به منظور بررسی قیمت ها و در نهایت یافتن فرصت های مطلوب ، معامله گران از انواع ابزارهای نمودار معروف به عنوان شاخص استفاده می کنند. شاخص های تجزیه و تحلیل فنی می تواند به معامله گران کمک کند روندهای موجود را شناسایی کنند و همچنین اطلاعات روشنی را در مورد روندهایی که ممکن است در آینده پدیدار شوند ، ارائه دهند. از آنجا که شاخص های تکنیکال جایگزین نیستند ، برخی از معامله گران از چندین شاخص به عنوان راهی برای کاهش خطرات استفاده می کنند.

شاخص های متداول تکنیکال

به طور معمول ، معامله گرانی که از تکنیکال استفاده می کنند ، شاخص ها و معیارهای مختلفی را برای تعیین و تعیین روند بازار بر اساس نمودارها و اقدامات قیمت تاریخی به کار می گیرند. در میان شاخص های متعدد تجزیه و تحلیل فنی ، میانگین متحرک ساده (SMA) یکی از پر کاربردترین تجزیه و تحلیل سرمایه گذاری و مشهورترین نمونه هاست. همانطور که از نامش پیداست ، SMA بر اساس قیمت های پایانی یک دارایی در یک بازه زمانی تعیین شده محاسبه می شود. میانگین متحرک نمایی (EMA) یک نسخه اصلاح شده از SMA است که قیمت های بسته شده اخیر را بیشتر از قیمت های قدیمی تر وزن می کند.

شاخص دیگر که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد ، شاخص مقاومت نسبی (RSI) است که بخشی از یک کلاس شاخص است که به عنوان اسیلاتور شناخته می شود. برخلاف میانگین متحرک ساده که به راحتی تغییرات قیمت را در طول زمان ردیابی می کند ، اسیلاتورها فرمول های ریاضی را برای داده های قیمت گذاری اعمال می کنند و سپس قرائت هایی را تولید می کنند که در محدوده های از پیش تعریف شده قرار دارند. در مورد RSI ، این محدوده از 0 تا 100 است.

شاخص Bollinger Bands (BB) نوع نوسانگر دیگری است که در بین معامله گران بسیار محبوب است. نشانگر BB از دو باند جانبی تشکیل شده است که در اطراف یک خط میانگین متحرک جریان دارند. این ماده برای ردیابی شرایط احتمالی خرید بیش از حد و فروش بیش از حد و همچنین اندازه گیری نوسانات بازار استفاده می شود.

علاوه بر ابزار ساده تکنیکال، شاخص هایی وجود دارد که برای تولید داده به شاخص های دیگر اعتماد می کنند. به عنوان مثال ، RSI تصادفی با استفاده از یک فرمول ریاضی برای RSI معمولی محاسبه می شود. مثال مشهور دیگر ، شاخص واگرایی همگرایی میانگین متحرک (MACD) است. MACD با کم کردن دو EMA برای ایجاد خط اصلی (خط MACD) تولید می شود. سپس خط اول برای تولید EMA دیگر استفاده می شود و در نتیجه خط دوم ایجاد می شود (معروف به خط سیگنال). علاوه بر این ، هیستوگرام MACD وجود دارد که براساس اختلاف بین این دو خط محاسبه می شود.

تجزیه و تحلیل فنی چیست؟ تحلیل تکنیکال چیست؟

سیگنال های تجاری

در حالی که شاخص ها برای شناسایی روندهای کلی مفید هستند ، می توانند از آنها برای ارائه بینش در مورد نقاط احتمالی ورود و خروج (خرید یا فروش سیگنال ها) استفاده شوند. این سیگنال ها ممکن است در صورت وقوع وقایع خاص در نمودار شاخص ایجاد شوند. به عنوان مثال ، وقتی RSI قرائت 70 یا بیشتر را تولید می کند ، می تواند نشان دهد که بازار در شرایط خرید بیش از حد کار می کند. وقتی RSI به 30 یا کمتر کاهش می یابد ، همین منطق اعمال می شود ، که به طور کلی به عنوان سیگنالی برای شرایط بازار بیش از حد فروخته می شود.

همانطور که قبلاً بحث شد ، سیگنالهای معاملاتی ارائه شده توسط تجزیه و تحلیل فنی همیشه دقیق نیستند و مقدار قابل توجهی نویز (سیگنالهای کاذب) توسط شاخصهای تکنیکال تولید می شود. این امر خصوصاً در بازارهای ارزهای رمزنگاری نگران کننده است که بسیار کوچکتر از بازارهای سنتی هستند و به همین ترتیب از نوسانات بیشتری برخوردارند.

انتقادات

گرچه تکنیکال به طور گسترده در انواع بازارها مورد استفاده قرار می گیرد ، اما از نظر بسیاری از متخصصان یک روش بحث برانگیز و تجزیه و تحلیل سرمایه گذاری غیرقابل اعتماد است و اغلب از آن به عنوان “پیشگویی خودکفا” یاد می شود. از چنین اصطلاحی برای توصیف وقایعی استفاده می شود که فقط به این دلیل اتفاق می افتد که تعداد زیادی از افراد تصور می کنند که این اتفاق می افتد.

منتقدان استدلال می کنند ، در شرایط بازارهای مالی ، اگر تعداد زیادی از تجار و سرمایه گذاران به انواع یکسان شاخص ها مانند خطوط حمایت یا مقاومت اعتماد کنند ، احتمال عملکرد این شاخص ها افزایش می یابد.

از طرف دیگر ، بسیاری از طرفداران تکنیکال معتقدند که هر نمودارشناس روشی خاص برای تجزیه و تحلیل نمودارها و استفاده از بسیاری از شاخص های موجود دارد. این بدان معناست که استفاده از همان استراتژی خاص برای تعداد زیادی از تجار عملاً غیرممکن است.

تحلیل بنیادی در مقابل تحلیل فنی

پیش فرض اصلی تحلیل تکنیکال این است که قیمت های بازار در حال حاضر تمام عوامل اساسی مربوط به یک دارایی خاص را منعکس می کند. اما بر خلاف رویکرد تکنیکال که عمدتا بر داده ها و حجم قیمت تاریخی (نمودارهای بازار) متمرکز است ، تحلیل فاندامنتال استراتژی تحقیق گسترده تری را اتخاذ می کند که تأکید بیشتری بر عوامل کیفی دارد.

تجزیه و تحلیل اساسی معتقد است که عملکرد آینده یک دارایی به چیزهای دیگری بیش از داده های تاریخی وابسته است. اساساً ، فاندامنتال روشی است که برای برآورد ارزش ذاتی یک شرکت ، تجارت یا دارایی براساس طیف گسترده ای از شرایط خرد و کلان اقتصادی ، مانند مدیریت شرکت و اعتبار ، رقابت بازار ، نرخ رشد و سلامت صنعت مورد استفاده قرار می گیرد.

بنابراین ، ممکن است در نظر بگیریم که برخلاف تکنیکال که عمدتاً به عنوان ابزاری برای پیش بینی عملکرد قیمت و رفتار بازار استفاده می شود ، فاندامنتال با توجه به زمینه و پتانسیل آن روشی است برای تعیین اینکه یک دارایی بیش از حد ارزش گذاری شده است یا خیر. در حالی که تجزیه و تحلیل فنی بیشتر توسط معامله گران کوتاه مدت استفاده می شود ، تجزیه و تحلیل اساسی توسط مدیران صندوق و سرمایه گذاران بلند مدت ترجیح داده می شود.

یک مزیت قابل توجه در تحلیل تکنیکال این واقعیت است که به داده های کمی متکی است. به همین ترتیب ، چارچوبی را برای بررسی عینی تاریخچه قیمت فراهم می کند ، برخی از حدس هایی را که با رویکرد کیفی تر تحلیل بنیادی ارائه می شود ، از بین می برد.

با این حال ، علی رغم پرداختن به داده های تجربی ، تکنیکال هنوز تحت تأثیر سوگیری و ذهنیت شخصی است. به عنوان مثال ، یک معامله گر که به شدت مستعد رسیدن به نتیجه خاصی در مورد یک دارایی است ، احتمالاً قادر خواهد بود ابزارهای فنی خود را دستکاری کند تا از سوگیری آنها حمایت کند و تصورات از پیش تعیین شده آنها را منعکس کند و در بسیاری از موارد ، این امر بدون آگاهی آنها اتفاق می افتد. علاوه بر این ، تجزیه و تحلیل فنی همچنین می تواند در دوره هایی که بازارها الگوی یا روند مشخصی ارائه نمی دهند ، شکست بخورد.