اثر افزایش حقوق بر بازارها چیست؟ بازتولید سیکل معیوب دستمزد و قیمت
مسابقه بین افزایش حقوق و قیمت کالا و خدمات که همواره به زیان حقوق‌بگیران است، مسابقه‌ای خوب و نتیجه‌بخشی نیست.
هر ساله این تصمیم که حقوق و دستمزد بالا رود، با اما و اگرهای بسیاری مواجه می‌شود. شاید بتوان دیدگاه‌های موجود در این بخش را به دو گروه تقسیم کرد. گروه اول بر این باورند که آنهایی که مخالف افزایش حقوق هستند، بهانه‌جویی می‌کنند تا مهمترین سیاست اقتصادی دولت جهت کاهش فقر –یعنی افزایش حداقل حقوق به میزانی بیش از تورم پیش‌بینی‌شده- را به زیر سوال ببرند.
اما در مقابل، گروهی معتقدند اگر حقوق ۲۰ درصد افزایش یابد، قیمت‌ها به بالای ۳۰ درصد می‌رسد؛ این موضوع یعنی ایجاد فاصله قابل توجه بین دستمزد و قیمت کالاها و خدمات. در واقع یک سیکل ناقص شکل می‌گیرد که خود را بازتولید می‌کند. البته، ناگفته نماند که این گروه راهکار جایگزین افزایش حقوق را نظام کمک‌های غیرنقدی می‌دانند که به رفاه مردم و چرخش تولید منجر می‌شود.
در همین زمینه، مسعود دانشمند- کارشناس مسائل اقتصادی- با بیان اینکه وقتی دستمزدها پاسخگوی هزینه‌های جاری نیست، یکی از راه‌حل‌های بدون مطالعه و کارشناسی‌نشده، افزایش حقوق است، به تجارت‌نیوز گفت: وقتی دولت حقوق را افزایش می‌دهد، طبیعی است که اعضای بخش خصوصی و بعد خویش‌فرمایان و افرادی که بیرون از سیستم رسمی کار می‌کنند، اقدام به افزایش دستمزد می‌کنند. این مجموعه افزایش‌ها منتهی به بالا رفتن قیمت کالا و خدمات خواهد شد.
وی افزود: به دنبال افزایش بهای کالا و خدمات، وقتی دوباره به سرخط برمی‌گردیم و حقوق کارمند افزایش ۲۰ درصدی پیدا می‌کند، اینبار قیمت‌ها به میزان ۳۰ درصد بالا می‌رود. این موضوع یعنی بازهم بین دستمزد و قیمت کالاها و خدمات فاصله وجود دارد. در واقع یک سیکل ناقص، خودش را بازتولید می‌کند.
مسابقه بین حقوق و قیمت به زیان کارمندان است
دانشمند اضافه کرد: دولت تصور می‌کند وقتی مردم قدرت خرید ندارند، نمی‌توانند کالا و خدمات بخرند و در نتیجه تولیدکننده و توزیع‌کننده کالا بیکار می‌ماند. در این باره یک مثال ساده می‌زنم؛ وقتی دستمزد به حدی نیست که مصرف‌کننده نمی‌تواند یک بطری شیر بخرد، فروشنده شیر کمتری از شرکت تولیدکننده می‌خرد. بعد، شرکت تولیدکننده شیر کمتری از دامداری تحویل می‌گیرد و وقتی دامدار می‌بیند شیر به فروش نمی‌رود، اقدام به فروش گاو خود و عرضه گوشت آن در بازار می‌کند. تمام اینها در نهایت باعث نابودی صنعت دامداری می‌شود.
وی در این باره ادامه داد: در چنین شرایطی، دولت به یک کار فوری روی می‌آورد و آن افزایش حقوق است. وقتی حقوق به میزان ۲۰ درصد بالا می‌رود، آنوقت کارمند می‌تواند شیر بخرد. اما در ادامه با افزایش حقوق و دستمزد تمام بخش‌ها، قیمت کالا و خدمات مثل شیر افزایش پیدا می‌کند. چون، قیمت شیر در دامداری و دستمزد کارگر کارخانه لبنیات هم بالا می‌رود. سپس، بهای کالا در تفاوت بین فرابورس و بورس در چیست؟ شبکه توزیع هم افزایش پیدا می‌کند و مغازه‌دار هم کالا را گران‌تر به دست مصرف‌کننده نهایی می‌رساند. این زنجیره شکل گرفته در نهایت نه‌تنها فاصله بین دستمزد و قیمت‌ها را کاهش نمی‌دهد بلکه افزایش هم می‌دهد. در واقع مسابقه بین افزایش حقوق و قیمت که همواره به زیان حقوق‌بگیران است، مسابقه خوب و نتیجه‌بخشی نیست.
بالا رفتن حقوق، دولت را بزرگتر می‌کند
دانشمند با اشاره به اینکه راهکارهای دیگری وجود دارد تا جایگزین افزایش حقوق شود، اظهار کرد: اینکه هر سال دولت اقدام به افزایش حقوق کند، باعث خواهد شد تا این نهاد بزرگتر و بخش خصوصی ناکارآمدتر شود. از آنجایی‌که دولت محدودیت درآمد دارد، در آخر به بن‌بست می‌رسد.
افزایش حقوق تورم‌زاست
وی درباره اینکه منابع افزایش حقوق باید از کجا تامین شود، نیز گفت: دولت با کسری بودجه هنگفتی مواجه است، اما با بانک مرکزی دور هم می‌نشینند و تصمیم به چاپ اسکناس می‌گیرند و آن را به بازار تزریق می‌کنند. نتیجه این است که حجم نقدینگی به طرز فاجعه‌بازی بیشتر می‌شود که این خود تورم‌زاست و در کنار آن افزایش حقوق هم به بالا رفتن تورم منجر می‌شود. در نهایت این دو عامل باعث گران‌تر شدن بهای کالا و خدمات می‌شوند.
کمک غیرنقدی جایگزین افزایش حقوق شود
دانشمند با تاکید بر اینکه باید سیستم کمک‌های غیرنقدی را جایگزین افزایش دستمزد کنیم، اظهار کرد: در این صورت، مردم در رفاه خواهند بود و چرخه تولید می‌چرخد. اینکه هر ماه یارانه نقدی به مردم داده شود، این امر هم اثر پول پرفشار را به دنبال خواهد داشت که تورم‌زاست.
وی ادامه داد: سیستم کمک‌های غیرنقدی باعث می‌شود جریان تولید و توزیع در سطح قبلی باقی بماند. دیگر نیازی به افزایش حقوق نخواهد بود اما قدرت خرید مصرف‌کننده نهایی با کمک‌های غیرنقدی بالا می‌رود. برای مثال، اگر یک مرغ درب مرغ‌داری کیلویی ۶۰ هزار تومان باشد، با این مکانیزم با قیمت ۲۰ هزار تومان به دست مصرف‌کننده می‌رسد. بنابراین، کارمند و کارگر با حقوقی که افزایش نیافته، قادر به خرید مرغ خواهند بود. مرغ‌دار هم مرغ را تولید می‌کند و دولت هم به‌جای افزایش حقوق، تفاوت قیمت را از جیب خود می‌گذارد.
مقایسه قیمت سفرهای خارجی پر طرفدار
در میان مقاصد گردشگری خارجی تعدادی از آنها هستند که از محبوبیت زیادی نزد گردشگران ایرانی برخوردارند. به گونه‌ای که وقتی صحبت از سفرهای خارجی می‌شود نام برخی از مقاصد به عنوان پرگردشگرترین و پرطرفدارترین مقاصد گردشگری مطرح می‌شود. در این بین هزینه‌های سفر به این مقاصد پر طرفدار خارجی با یکدیگر تفاوت دارند، برخی از آنها جزو کم خرج‌ترین‌ها و برخی دیگر جزو سفرهای گران محسوب می‌شوند.
اگر شما هم در حال برنامه‌ریزی برای یک سفر خارجی هستید اطلاع از محبوب‌ترین مقاصد خارجی و مخارج سفر برای هر کدام از آنها می‌تواند در تصمیم‌گیری برای انتخاب از میان آنها و همچنین برنامه‌ریزی‌های مالی شما تاثیرگذار باشد. از این رو به شما توصیه می‌کنیم تا مطلب حاضر را تا انتها بخوانید تا بتوانید برای سفر آتی خود برنامه دقیق‌تر و مناسب‌تری داشته باشید.
محبوب ترین و پر طرفدارترین مقاصد خارجی
برای مقایسه قیمت سفرهای خارجی پر طرفدار ابتدا لازم است تا پر طرفدارترین مقاصد گردشگری خارجی در میان گردشگران ایرانی را بشناسیم. ملاکی که برای تشخیص میزان محبوبیت مقاصد گردشگری خارجی می‌توان در نظر گرفت تمایل بیشتر ایرانیان برای سفر به برخی مقاصد در مقایسه با دیگر مقاصد است که در تعداد بالای بلیط پرواز یا میزان بالای شرکت در تورهای تفریحی یک مقصد خاص نمود پیدا می‌کند.
با توجه به این موضوع می‌توان گفت گردشگران ایرانی بیشتر تمایل دارند تا به آن دسته از مقاصد خارجی سفر کنند که در نزدیکی کشور قرار دارد و نیازی به اخذ ویزای ورود به آن را ندارند و یا دست کم یا شرایط دریافت ویزا برای ایرانیان در آن مقصد آسان باشد.
گذشته از اینها عامل دیگری که منجر به محبوبیت دسته‌ای از مقاصد خارجی شده است را می‌توان کم خرج بودن هزینه‌های سفر به آنها نسبت به دیگر مقاصد گردشگری خارجی به ویژه آن دسته از مقصدهایی که در اروپا قرار دارند ذکر کرد. در مجموع شهر استانبول ترکیه، شهر دبی امارات، تایلند، تفلیس گرجستان و همچنین ایروان ارمنستان جزو پر طرفدارترین مقاصد خارجی برای ایرانیان بشمار می‌روند.
سفرهای خارجی شامل چه هزینه هایی می‌شوند؟
مسلم است که یکی از اصلی‌ترین بخش‌های برنامه‌ریزی برای سفر به هر مقصدی برنامه‌ریزی مالی و مدیریت هزینه‌ها است. این موضوع در خصوص سفرهای خارجی از اهمیت بیشتری برخوردار است زیرا در کل به سبب بالا بودن نرخ ارز هزینه‌های این سفرها معمولا از سفرهای داخلی بیشتر است و برای گردشگران ضروری است تا پیش از سفر یک برآورد کلی از مخارج سفر داشته باشند.
برای تخمین میزان هزینه‌های سفرهای خارجی در وهله اول لازم است بدانیم که چه هزینه‌هایی را در ارتباط با کشور مقصد باید مد نظر قرار دهیم. اولین مورد از هزینه‌های سفرهای خارجی مربوط به هزینه اخذ ویزا برای آن دسته از کشورهایی است که شرط ورود به آنها داشتن ویزا است. معمولا این هزینه در مقایسه با سایر هزینه‌ها قیمت کمتری دارد. هزینه دیگری که حتما باید مد نظر داشت مربوط به شیوه تردد به کشور مقصد است.
هرچند در سفرهای خارجی امکان سفر از طریق زمینی هم فراهم است اما اغلب گردشگران ترجیح می‌دهند تا در سفرهای خارجی از شیوه سفر هوایی استفاده کنند. از این رو هزینه رزرو بلیط هواپیما از مخارج اصلی محسوب می‌شود. بعد از آن به ترتیب هزینه رزرو هتل و انواع اقامتگاه‌ها، هزینه خورد و خوراک در رستوران‌ها، هزینه تردد با وسایل حمل و نقل عمومی در مقصد و همچنین نرخ بازدید از اماکن تفریحی یا گردشگری از جمله هزینه‌هایی هستند که جهانگردان باید برای آن برنامه‌ریزی مالی انجام دهند.
سفر انفرادی یا سفر با تور
در سفرهای خارجی دو گزینه سفر انفرادی یا سفر با تور از جمله مواردی است که باید در اولین وهله در مورد آن تصمیم گیری شود زیرا بطور کلی انتخاب هر یک از این شیوه‌های سفر تاثیر زیادی در فرایند سفر و همچنین هزینه‌های سفرهای دارد. برای انتخاب از میان این دو گزینه بهتر بررسی و مقایسه‌ای کلی میان ویژگی‌های اصلی هر کدام از این شیوه‌های سفر داشته باشیم.
در سفرهای انفرادی همگی برنامه‌ها از مراحل اخذ ویزا تا خرید بلیط هواپیما، رزرو هتل خارجی و همچنین برنامه بازدید از اماکن دیدنی مقصد بر عهده شخص گردشگر است. بنابراین می‌توان گفت سفرهای انفرادی به مقاصد خارجی چالش برانگیزتر از سفر با تور هستند زیرا در تورهای خارجی تمامی مراحل سفر از شروع تا پایان توسط مسئولان برگزار کننده تور برنامه ریزی می‌شود.
اگرچه در نگاه اول به نظر می‌رسد که در سفرهای انفرادی گردشگر آزادی انتخاب بیشتری در مقایسه با سفر با تور دارد و در نتیجه می‌تواند بر مبنای بودجه مالی خود برنامه سفر را پیش ببرد اما باید این نکته مهم را در نظر داشت که اغلب گردشگران اطلاعات لازم درباره یک مقصد خارجی را ندارند.
گران ترین و ارزان ترین سفرهای خارجی پر طرفدار
پیشتر از پنج مقصد گردشگری خارجی به عنوان محبوب‌ترین مقاصد خارجی در میان گردشگران ایران نام بردیم. اکنون در این بخش می‌خواهیم هزینه سفر به این مقاصد را بطور کلی با یکدیگر مقایسه کنیم. بطور کل باید گفت که هزینه‌های سفر به این پنج مقصد در مجموع در رده سفرهای ارزان قیمت خارجی قرار دارد و شاید بتوان یکی از اصلی‌ترین دلایل محبوبیت آنها را همین مقرون به صرفه بودن هزینه سفر به این مقاصد در مقایسه با دیگر مقاصد خارجی دانست.
با این حال می‌توان برای مقایسه کلی هزینه‌های سفر این مقاصد آنها را در سه دسته کم خرج، تقریبا هزینه بردار و پر خرج یا گران قرار داد. از این منظر تور استانبول را می‌توان ارزان‌ترین تور گردشگری از میان گزینه‌های سفر به مقاصد خارجی دانست. بعد از آن تور تفلیس گرجستان و تور ایروان ارمنستان را می‌توان از جمله تورهای خارجی ارزان قیمت دانست.
در این بین مقصد دبی در کشور امارات را می‌توان در زمره سفرهای پر هزینه نسبت به مقاصد خارجی دیگری که از آنها نام برده شد بدانیم. در نهایت مقصد تایلند نیز از نظر هزینه‌های سفر در زمره مقاصد لوکس و پر هزینه قرار می‌گیرد. گفتنی است هزینه تورهای تفریحی آن اختلاف قیمت فاحشی با چهار مقصد دیگری است که پیشتر از آنها نام بردیم.
بهترین زمان برای رزرو تور خارجی
در برآورد و تخمین هزینه‌های سفرهای خارجی یک نکته مهم وجود دارد که با در نظر گرفتن آن می‌توان هزینه سفر به مقاصد خارجی را تا حد زیادی کاهش داد. این موضوع مربوط به زمان رزرو تور خارجی است. به عبارت دیگر هزینه‌های سفر به مقاصد خارجی بر حسب زمانی که اقدام به سفر می‌کند متغییر است.
در مجموع برخی بازه‌های سفر به عنوان زمان‌های خلوت و کم گردشگر تعریف می‌شوند و در مقابل برخی بازه‌های زمانی دیگر به عنوان فصل پر مسافر و یا زمان پیک سفر در نظر گرفته می‌شود. در زمان‌های کم گردشگر هزینه تور خارجی به شدت کاهش پیدا می‌کند و در بازه‌های پیک مسافر قیمت تورها افزایش پیدا می‌کند.
بنابراین از منظر مالی، بهترین زمان رزرو تور در سفرهای خارجی همان زمان کم سفر برای مقصد خاصی است که در نظر دارید. این بازه زمانی برای مقاصد مختلف متفاوت است و بیشتر بر مبنای شرایط آب و هوایی و حجم مسافرت‌ها به هر مقصد تعیین می‌شود. بطور مثال با توجه به شرایط آب و هوایی حاکم بر شهر گردشگری استانبول و همچنین تقارن زمانی سفر با بازه‌های تعطیلات، اغلب گردشگران تمایل دارند تا در فصل‌های بهار تور استانبول را رزرو کنند.
- قیمت بلیط موج های آبی مشهد چقدر است
- رفتار مردم گرجستان با ایرانیان چگونه است؟
- مستر بلیط؛ سفری خاطره انگیز با رزرو هتل رکسان تهران
- چگونه بلیط ارزان دبی بخریم؟
- رشد اقتصاد تایلند سرعت گرفته است؟
تولید محتوای بخش «وب گردی» توسط این مجموعه صورت نگرفته و انتشار این مطلب به معنی تایید محتوای آن نیست.
تفاوت بورس و فرابورس و بازار پایه
تفاوت بورس و فرابورس و بازار پایه
لطفا صبر کنید
تفاوت بورس، فرابورس و بازار پایه چیست؟ بازارهای مالی تشکیلات پیچیده‌ای دارند که با ساختار اقتصادی و سازمانی خاص خود نقش مهمی در قیمت‌گذاری بازار برعهده دارند. هر بازاری را که در آن معاملات اوراق بهادار انجام شود بازار مالی محسوب می‌کنیم: بازار سهام، بازار فارکس، بازار اوراق قرضه، و بازار مشتقات. بازارهای مالی برای عملکرد صحیح اقتصاد سرمایه‌داری نقشی حیاتی ایفا می‌کنند. در سال‌های اخیر بسیاری از بازارهای مالی دنیا معاملات خود را از طریق بورس به انجام می‌رسانند.
تفاوت بورس، فرابورس و تفاوت بین فرابورس و بورس در چیست؟ بازار پایه چیست؟
تأمین سرمایه از مهمترین اهداف و موضوعات مورد توجه شرکت‌ها است. عرضه‌ی سهام در بورس از بهترین راه‌های جذب سرمایه شناخته شده است که عموماً با استقبال روبرو شده است. بی شک برای این بازار ساختار قانونمندی طراحی شده که هر شرکتی اجازه‌ی ورود به آن را ندارد. فرابورس هم، مثل بازار بورس اوراق بهادار، بستری جهت داد و ستد اوراق بهادار یا سهام فراهم کرده که شرایط و قوانین معاملاتی آن برای شرکت ها به مراتب در دسترس‌تر است.
در فرابورس، نظارت کمتری به نسبت بازار بورس دیده می‌شود. شرکت‌های بورسی ملزم به انتشار تعداد گزارش بیشتری، در طول یک سال مالی هستند. همین موضوع باعث شفافیت بیشتر بورس شده و ریسک سرمایه‌گذاری در فرابورس به مراتب از بورس بیشتر شده است.تفاوت بورس و فرابورس و بازار پایه
در بازار بورس، دارایی‌های مختلف از جمله دارایی مالی و واقعی، خرید و فروش می شوند. به بورسی که در آن دارایی‌های مالی (دارایی‌های کاغذی) و اسنادی مانند سهام و اوراق مشارکت معامله می‌شود، بورس اوراق بهادارگفته می‌شود. همچنین بورسی که در آن دارایی‌های واقعی یا کالاهای فیزیکی مورد معامله قرار می‌گیرد، تحت عنوان بورس کالا شناخته شده است.
علاوه بر مواردی که ذکر شد، نوع دیگری از بورس، به نام بورس ارز داریم که در آنجا، پول رایـج کشورها رد و بدل می‌شود. بورس اوراق بهادار، بازاری سازمان یافته و رسمی است که در آن خرید و فروش سهام شرکت‌ها، اوراق قرضه‌ی دولتی و یا مؤسسات معتبر خصوصی، مطابق با قوانین آن، انجام می‌پذیرد.
خرید و فروش اوراق بهادار در کشور ما به شکل رسمی در بورس اوراق بهادار تهران به وقوع می‌پیوندد. هر سهم بر مبنای میزان عرضه و تقاضای آن قیمت‌گذاری می‌شود. یک سرمایه‌گذار می‌تواند با هر اندوخته‌ای وارد بورس شود و در سرمایه‌گذاری شرکت‌های حاضر در بورس سهیم شود.
بازار فرابورس ایران در سال 1387 فعالیت خود را تحت نظارت سازمان بورس اوراق بهادار شروع کرد. این بازار از جایگاه و تشکیلاتی قانونی مشابه بورس برخوردار است. با این وجود شرایط پذیرش و معامله در آن به مراتب آسان‌تر از بورس تعریف شده تا بتواند به چرخیدن چرخ اقتصادی کشور کمک کند.
از مهمترین وظایف بازار فرابورس سازماندهی آن قسمت از بازار سرمایه است که شرایط ورود به بورس اوراق بهادار را ندارد و خواهان آن است که به سرعت وارد بازار سرمایه شود.
عدم نیاز به فرآیندهای پیچیده و همچنین متنوع بودن شرایط پذیرش شرکت‌ها در فرابورس ایران، این امکان را برای بنگاه‌های اقتصادی به‌وجود آورده که با دارا بودن حداقل شرایط و در کمترین زمان، به این بازار مالی وارد شوند. درحالیکه از تمامی مزایای شرکت‌های حاضر در بازار مبادلات اوراق بهادار بهره‌مند می‌شوند.
فرابورس پنج بازار دارد که با نام‌های بازار اول، بازار دوم، بازار سوم، بازار ابزارهای نوین مالی و بازار پایه مشخص شده‌اند.
بــازار سهام فرابورس ایران بازارهای اول، دوم و پایه را شامل می‌شود. سهام شرکت‌هایی که شرایط لازم را داشته باشند در بازار اول و دوم معامله می‌شوند و شرکت‌هایی که فاقد شرایط لازم باشند، می‌توانند سهام خود را در بازار پایه مبادله کنند.
در بازار اول فرابورس، شرکت‌های سهامی عام، مطابق با دستورالعمل پذیرش، اجازه‌ی معامله‌ی سهام خود را دارند. نوسان قیمت 5 درصد بدون حجم مبنا است. آخرین سرمایه‌ای که برای شرکت‌های پذیرفته شده در این بازار ثبت شده، حداقل 10 میلیارد ریال تخمین زده شده که یک سال از زمان بهره‌برداری آن می‌گذرد و زیان انباشته ای متوجه آن نشده است.
در بازار دوم مانند بازار اول، معاملات سهام شرکت‌های سهامی عام صورت می‌گیرند. با این وجود شرایط پذیرش در این بازار، از بازار اول ساده‌تر است. بازار پایه ی فرابورس، به‌منظور ساخت بستری مناسب برای خرید و فروش سهام شرکت‌های سهامی عام – که در بورس یا بازارهای فرابورس اجازه ی ورود ندارند- پا به عرصه ی ظهور گذاشته است. این بازار تنها شرکت‌های سهامی عام را شامل می‌شود. سهام شرکت‌هایی که احتمال زیان دارند، شرکت های تازه‌تاسیس، و شرکت‌هایی که با افزایش سرمایه مایل هستند از سهامی خاص به سهامی عام تبدیل شوند، در بازار دوم یافت می‌شود. آخرین سرمایه‌ی ثبت شده برای شرکت‌های این بازار، حدود 1 میلیارد ریال برآورد شده است.
بازار پایه، یکی از بازارهای فرابورس معرفی شده که به منظور عرضه و تبادل اوراق بهادار به وجود آمده است. شرکت‌های این بازار بدون طی فرآیند پذیرش وارد فرابورس می‌شوند و شامل سه دسته‌ی زیر هستند:
شرکت‌هایی که درخواست پذیرش نکرده‌اند و بنا به قانون باید در بازار پایه تعریف شوند.
شرکت‌هایی که در بازار بورس ثبت شده‌اند، امّا شرایط ورود به بورس را ندارند.
شرکت‌هایی که درخواست پذیرش آنها به دلیل از دست دادن شرایط بازارهای بورس یا فرابورس لغو شده است. از آنجایی که قوانین ارائه‌ی اطلاعات در این بازار به مراتب ساده‌تر از بازار اول و دوم تعریف شده است، احتمال ریسک بیشتری نیز در این بستر به وجود آورده است.
طبق قوانین جدید، شرکت‌های بازار پایه در سه بازار پایه‌ی زرد، نارنجی و قرمز جای گرفته‌اند و دامنه‌ی نوسان روزانه ی آنها به ترتیب، 3، 2 و 1 درصد است.
بازار سوم که به اسم بازار عرضه‌ی محلی خوانده می‌شود، محیطی شفاف و امن به وجود آورده‌اند که معاملات عمده‌ی آن دسته از اوراق بهاداری که شرایط ورود به فرابورس را ندارند، در این بازار انجام پذیرد.
حدود یک سوم ارزش فرابورس متعلق به بازار پایه است.
جدیدترین تغییرات در قوانین بازار پایه عبارتند از:
اگر صف خرید و فروش در سه روز متوالی و در یک جهت برپا باشد، مشروط به معامله‌ی حداقل دو ده هزارم تعداد سهام شرکت در روز بعدی، دامنه‌ی نوسان تابلوهای زرد، نارنجی و قرمز، به ترتیب، به 5، 4 و 2 درصد افزایش می‌یابد. پس از این شرایط، دامنه‌ی نوسان به شرایط قبل برمی‌گردد.
صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلط و سهام می‌توانند تا 10 درصد دارایی‌های تحت نظارت خود را وارد بازار پایه نمایند.
در صورتی که اطلاعات ناشران بازار پایه قابل اطمینان باشد و به موقع در دسترس قرار گیرد، فرابورس مجاز است پیشنهاد افزایش سرمایه‌گذاری صندوق‌ها را در بازار پایه مطرح کند.
تفاوت بارز و قابل مشاهده بین بازارهای مختلف بورس، به شرایط پذیرش شرکت‌ها برمی‌گردد. شرکت‌ها و البته کارخانه‌ها با ورود به بورس مزایای زیادی کسب می‌کنند. به همین منظور تلاش می‌کنند تا هرچه زودتر شرایط پذیرش را کسب کنند. از آنجایی که قوانین ورود به بازار فرابورس ساده‌تر است، اکثر شرکت‌ها کارشان را با بازار فرابورس شروع می‌کنند و سهامی که در این بازار دیده می‌شود، معمولاً سهام شرکت‌های کوچک است. از طرفی شرایط خروج از بازار سرمایه باز هم برای شرکت‌های حاضر در فرابورس ساده‌تر تعریف شده‌است. به‌طوری که شرکت‌های عضو، مجاز هستند با خرید سهام عرضه شده در فرابورس، شرکتشان را مجدد به سهامی خاص برگردانند.
حضور یک شرکت سهامی در بازار سرمایه ممکن است جذب سرمایه‌ی فعالان بازار بورس را در پی داشته‌باشد. افزایش نقدشوندگی سهام، نقل و انتقال سریع، آسان و کم‌هزینه‌ی آنها، معافیت‌های مالیاتی، شفافیت و اعتبار قیمت، اطلاع‌رسانی راحت‌تر، هماهنگ و عادلانه به سرمایه‌گذاران، بهره‌مندی از امکانات و تسهیلات بانکی، و معرفی شرکت و محصولات آن به کل کشور، از جمله مزیت‌های ورود شرکت‌ها به بازار سرمایه است.
شرکت‌های حاضر در فرابورس از پرداخت 10 درصد مالیات معاف هستند که این مزیت به طور مستقیم شامل حال سهامداران نیز می‌شود. همچنین، صاحبان سهام در شرکت‌های فرابورس، نسبت به سرمایه‌ای که در این بازار اندوخته‌اند، در مجمع عمومی، اجازه‌ی رأی خواهند داشت.
وجود بازارهای مختلف از دیگر دلایل ورود شرکت‌ها به فرابورس است. بنابراین، سهامداران می‌توانند با سرمایه‌گذاری در شرکت‌های متفاوت، ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش دهند.
بانک‌ها، شرکت‌های حاضر در فرابورس را برای وثیقه جهت دریافت تسهیلات به رسمیت می‌شناسند. بنابراین، شرکت‌های فرابورس امکان دریافت تسهیلات از این طریق را خواهند داشت. علاوه بر موارد یاد شده، اگر شرکت‌ها به فرابورس وارد شوند با فعالیت در آن، می‌توانند حمایت مالی سهامداران را داشته باشند.
فرآیند پذیرش شرکت‌ها در فرابورس آسان‌تر صورت می‌پذیرد. شرایطی مانند حداقل سرمایه‌ی ثبت شده‌ی شرکت، حداقل سهام شناور، حداقل تعداد سهامداران، حداقل سابقه‌ی فعالیت شرکت در صنعت مربوط، زیان انباشته، نسبت حقوق صاحبان سهام به کل دارایی‌ها و سودآوری، در بورس معیارهای سخت‌تری جهت سنجش دارند.
شرکت‌های حاضر در فرابورس با ارائه‌ی مدارک لازم به سازمان بورس و اوراق بهادار، می‌توانند منابع مالی طرح‌های موردنظر خود را (حداکثر تا 60 درصد) از طریق اوراق مشارکت بدست آورند.
اساس معامله در بورس و فرابوس، تفاوت چشم‌گیری ندارد. به همان شیوه که در بورس از پلتفرم‌های آنلاین خرید و فروش می‌کنید، می‌توانید سهام شرکت‌های فرابورس را هم معامله کنید. لازم به ذکر است زمان معاملات در فرابورس، انعطاف بیشتری نسبت به بورس دارد.
سهام مورد معامله در بازارهای فرابورس ایران به علت نبود حجم مبنا، معاملات روان‌تری را شامل می‌شوند. علاوه بر آن قدرت نقدشوندگی بالاتری دارند که عرضه و تقاضا را برای این بازار به‌سرعت متعادل می‌کنند. با این مزیت، صف خرید و فروش در فرابورس زمان کمتری خواهد داشت.
برای خرید و فروش سهام شرکت‌های بورسی و فرابورسی، یک کد معاملاتی تعریف‌شده‌است تفاوت بین فرابورس و بورس در چیست؟ که می‌توانید این کد را از کارگزاری‌های رسمی کشور دریافت کنید.
وصول ۲۳۱ هزار میلیارد تومان درآمد مالیاتی در ۶ ماه
رئیس سازمان امور مالیاتی گفت: امسال ۵۱ درصد از کل تکلیف بودجه‌ای سازمان محقق و ۲۳۱ هزار میلیارد تومان مالیات وصول شده است.
به گزارش ایبِنا، رئیس سازمان بازرسی کل کشور و هیأت همراه، از دستاورد‌های سازمان به ویژه در حوزه هوشمندسازی و ساماندهی الکترونیکی بازدید کردند و در ادامه این مراسم، نشستی با حضور مدیران دو دستگاه در محل ستاد سازمان امور مالیاتی کشور برگزار شد.
رئیس کل سازمان امور مالیاتی کشور در ابتدای این نشست، خاطرنشان کرد: سازمان بازرسی کل کشور دستگاه ناظر بر همه دستگاه‌های اجرایی از حیث اجرای قانون است و برای ایجاد تحول در نظام مالیاتی، نیازمند همکاری هر چه تمامتر این دستگاه نظارتی در حوزه اجرای قوانین مصوب مالیاتی هستیم.
منظور خاطرنشان کرد: از مهمترین سیاست‌های نظام مالیاتی این است که تا پایان دولت سیزدهم، مالیات به مهمترین منبع تأمین مالی دولت تبدیل شود و در آینده نزدیک، کل بودجه جاری را از محل مالیات تأمین کنیم.
وی افزود: در شش ماهه نخست امسال، ۵۱ درصد از کل تکلیف بودجه‌ای سازمان محقق شده و ۲۳۱ هزار میلیارد تومان مالیات وصول شده است.
رئیس کل سازمان امور مالیاتی کشور با اشاره به روند صعودی درآمد‌های مالیاتی در چارچوب قانون گفت: در حالی که متوسط وصولی ماهانه در سال ۱۳۹۹ رقمی در حدود ۱۵ هزار میلیارد تومان بود؛ این رقم در سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ به ترتیب به ۲۵ هزار میلیارد تومان و ۴۰ هزار میلیارد تومان افزایش یافته است.
منظور با بیان اینکه ظرف سال جاری، با شناسایی مودیان، درآمد‌های مالیاتی افزایش یافته، گفت: این امر ناشی از موفقیت سازمان در اجرای برنامه‌های مبارزه با فرار مالیاتی و شناسایی مودیان جدید بوده و دسترسی به سامانه‌های اطلاعاتی و مرکزیت داده‌ها در سازمان باعث شده با دقت بیشتری بتوانیم اقتصاد کشور را رصد کنیم.
وی از تشکیل دفتر حسابرسی ویژه در راستای تقویت رسیدگی به پرونده‌های مالیاتی خبر داد و گفت: تعداد ۲۰۰ پرونده مهم که ۸۰ درصد مالیات ابرازی شرکت‌ها را تشکیل می‌دهند، به صورت ویژه در این اداره کل رسیدگی می‌شوند.
رئیس کل سازمان امور مالیاتی کشور، مبارزه با فرار مالیاتی را یکی از برنامه‌های اصلی این سازمان عنوان کرد و گفت: ساماندهی کارتخوان‌ها و درگاه‌های پرداخت الکترونیکی در سال گذشته انجام گرفت و با اجرای قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مودیان که گام اصلی هوشمندسازی نظام مالیاتی است، مبنای مراودات ما با مودیان براساس اطلاعات سامانه مودیان خواهد بود.
وی همچنین تصریح کرد: با هدف کاهش ارتباط مودی با ممیز مالیاتی، بالغ بر ۵۰ نقطه تماس شناسایی کرده‌ایم که در نظر داریم با تقویت زیرساخت‌های فناوری و تکمیل سامانه‌های مالیاتی، این تماس‌ها را به حداقل برسانیم.
رئیس کل سازمان امور مالیاتی کشور با بیان اینکه شرکت‌های پذیرفته شده در بورس و فرابورس به عنوان نخستین گروه از مشمولان اجرا کننده قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مودیان از اول آبان‌ماه ملزم به اجرای این قانون و صدور صورتحساب الکترونیکی می‌باشند، گفت: بستر‌ها و زیرساخت‌های لازم برای اجرای این قانون فراهم شده و به صورت تدریجی طی یک سال و نیم و ظرف شش مرحله، کلیه مودیان مالیاتی ملزم به صدور صورتحساب الکترونیکی می‌شوند.
منظور در ادامه سخنان خود به برخی مسائل و مشکلات نظام مالیاتی در ارتباط با سایر دستگاه‌ها اشاره کرد و گفت: عدم همکاری برخی دستگاه‌های اجرایی در راستای اجرای ماده ۱۶۹ مکرر قانون مالیات‌های مستقیم و ارسال اطلاعات درآمدی اشخاص و همچنین عدم همکاری برخی دستگاه‌ها در اجرای برخی مواد قانون دائمی مالیات بر ارزش افزوده و همچنین مشکلات مربوط به عدم تعیین تکلیف معاملات بر پایه ارز دیجیتال در کشور از مهمترین این مشکلات به شمار می‌رود.
وی همچنین طولانی شدن برخی قرار‌های کارشناسی در هیأت‌های حل اختلاف به عنوان یکی از مشکلات در وصول درآمد‌های مالیاتی یاد کرد و گفت: در حال حاضر بالغ بر ۵۲۰ پرونده بزرگ مالیاتی، به دلیل توقف قرار کارشناسی معوق مانده است.
رئیس کل سازمان امور مالیاتی کشور همچنین تفاوت دیدگاه در تعلق مالیات به تسعیر نرخ ارز بانک‌ها، عدم همکاری برخی بانک‌ها برای ایجاد وب سرویس جهت دریافت اطلاعات مشتریان و ریز تراکنش‌های بانکی و همچنین عدم حضور مستمر قضات در هیأت‌های حل اختلاف و مشکلاتی که در زمینه بهره گیری از قضات بازنشسته وجود دارد، به عنوان دیگر مسائل بغرنج مالیاتی مطرح کرد که ورود سازمان بازرسی کل کشور به این موضوعات می‌تواند به حل و فصل این مشکلات کمک شایان توجهی نماید.
گفتنی است رئیس سازمان بازرسی کل کشور نیز در این نشست، با بیان اینکه اقتصاد تک محصولی و اقتصاد وابسته به نفت اساساً ناپایدار و بی ثبات است، گفت: بهترین منبع تأمین مالی کشور، مالیات است و اگر بتوانیم مالیات را به منبع درآمد اصلی کشور تبدیل کنیم، بسیاری از مسائل و مشکلات به ویژه در ارتباط با ثبات و امنیت اقتصادی، رانت خواری و تبعیض و اختلافات طبقاتی رفع خواهد شد.
ذبیح الله خدائیان، ضمن اشاره به موفقیت‌ها و دستاورد‌های خوبی که در یکسال اخیر به دست آمده و شروع خوبی برای تحول نظام مالیاتی کشور محسوب می‌شود، خاطرنشان کرد: دستگاه‌هایی که تکالیفشان در ارتباط با موضوعات مالی است، بیشتر در معرض آسیب هستند و معمولاً احتمال فساد در این دستگاه‌ها بیشتر است؛ البته کارآمدترین راه برای کاهش فساد نیز، هوشمندسازی نظام مالیاتی و حرکت به سمت داده مبنایی است.
وی با تاکید بر ضرورت اجرای هر چه سریع‌تر قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مودیان در کشور گفت: باید از ضمانت اجرایی این قانون برای ایجاد شفافیت در اقتصاد استفاده کنیم و اطلاعات واقعی درآمدی و اطلاعات دقیق مربوط به دارایی و ثروت در اختیار سازمان امور مالیاتی کشور قرار گیرد.
خدائیان اظهار کرد: امروزه با یک دنیای جدید مواجه هستیم که به دلیل اینکه کسب و کار‌های مجازی و ارز‌های دیجیتال در آن غلبه دارند؛ طبیعتاً با اقتصادی غیرشفاف رو به رو هستیم و به همین دلیل هم نظام مالیاتی باید به سمت هوشمندسازی و رسیدگی سیستمی و حسابرسی بر مبنای ریسک حرکت کند.
رئیس سازمان بازرسی کل کشور در ادامه به برخی از پدیده‌های مذموم اقتصادی از جمله ایجاد حساب‌های بانکی اجاره‌ای، سو استفاده از کارت‌های بازرگانی و ایجاد شرکت‌های صوری اشاره کرد و گفت: با ایجاد هوشمندسازی نظام مالیاتی، بخش مهمی از این مصادیق جرم مالیاتی کاهش می‌یابد.
خدائیان در ادامه به ضرورت کاهش زمان دادرسی مالیاتی و مراحل متعدد آن اشاره کرد و گفت: باید اقدام اساسی در این زمینه صورت گیرد و حتی به سمتی برویم که اگر شخصی صرفاً برای تأخیر در امر پرداخت مالیات تشکیل پرونده در هیأت‌های حل اختلاف می‌دهد، ضمانت اجرایی قوی برای برخورد با او وجود داشته باشد.
دیدگاه شما